تالار گفتمان مانشت

مریم میرزا خانی دانش آموخته دانشگاه صنعتی شریف برنده جایزه ساتر انجمن ریاضی امریکا شد.

جایزه «ساتر» هر دو سال یک بار به یک زن ریاضیدان به خاطر تحقیقات پنج سال گذشته او داده می شود. مریم میرزاخانی برای تحقیق در زمینه تئوری فضاهای مدولی در سطوح ریمان، برنده سال ۲۰۱۳ این جایزه شده است.

مریم میرزاخانی متولد تهران، برنده المپیاد جهانی دانش آموزی و دانش آموخته دانشگاه صنعتی شریف است. او سپس از دانشگاه هاروارد مدرک دکترای ریاضی گرفته است. مجله «پاپیولار ساینس» در سال ۱۳۸۴ او را یکی از «۱۰ استعداد برتر» دنیا معرفی کرد. از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۷ محقق موسسه ریاضی کلِی بود. در سال ۱۳۸۷برنده جایزه معتبر «بلومنتال» در ریاضی محض شد.

مریم میرزاخانی قبلا استاد دانشگاه پرینستون بود و حالا استاد دانشگاه استنفورد در شمال کالیفرنیا است.

ایرانی یعنی همین دیگه!
بغیر این ازشون انتظاری نیست که.یه لحظه به این فکر کنید اونایی که رفتن خارج همشون برگردن ایران .ایران چی میشه.

یه پیشنهاد داشتم بعنوان عضو کوچکی از مانشت اگه میشه یه بخشی در مورد مفاخر ایرانی که رفتن در خارج افتخار آفرین شدن بزارید آدم اینجور چیزارو میبینه تشنه علم آموزی میشه آقا خیلی ممنون
قسمت بیوگرافیشون رو یکمم زیاد میکردین عالی بود

بیوگرافی علمیشون را میتونید تو سایت دانشگاههایی که بودند و هستند ببینید مثلا"

مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.

البته ایشان یه شانس بزرگی آوردند . اونموقع که ایران بودند برای شرکت تو کنفرانس ریاضی یا المپیاد با اتوبوس از دانشگاه فرستاده بودنشون که مینی بوس چپ میکنه و انگار یه چند نفر هم فوت میکنند و ایشان جان سالم بدر میبرند.

"مریم میرزاخانی از دانش‌آموزان نخبه المپیادی کشور است که در سال ۱۳۷۴ در المپیاد جهانی ریاضی علاوه بر دریافت مدال طلا با کسب بالاترین امتیاز به عنوان نفر اول جهان شناخته شده‌است و از جمله بازماندگان سانحه غم‌بار سقوط اتوبوس حامل نخبگان ریاضی دانشگاه صنعتی شریف به دره در اسفندماه ۷۶ است. در این حادثه اتوبوس حامل دانشجویان ریاضی شرکت‌کننده در بیست و دومین دوره مسابقات ریاضی دانشجویی که از شلمچه راهی تهران بود (پیرو اعزام کاروان راهیان نور) به دره سقوط کرد و طی آن شش تن از دانشجوی نخبه ریاضی دانشگاه صنعتی شریف شامل آرمان بهرامیان، رضا صادقی - برنده دو مدال طلای المپیادجهانی - علیرضا سایه‌بان و علی حیدری، فرید کابلی، دکتر مجتبی مهرآبادی و مرتضی رضایی دانشجوی دانشگاه تهران که اغلب از برگزیدگان المپیادهای ملی و بین‌المللی ریاضی بودند در اوج بالندگی و شکوفایی علمی ناباورانه، جان باختند."
نقل از ویکیپدیا

براشون آرزوی موفقیت میکنم.

من یه کتاب نظریه اعداد از ایشون دارم، انتشارات فاطمی هست
کتاب چاپ سال 78 هست، انصافا تالیف خیلی خوبیه واسه ورود به این موضوع از دنیای ریاضیات و مسلط شدن به مبحث
آدم هم خوشحال میشه هم ناراحت، ولی بیشتر ناراحت میشه!

من زمانی که مدال گرفتن رو یادمه . حیفه که رفتن آمریکا استاد شدن.چقدر زود به درجه پروفسوری رسید

اگه تو ایران بود الان فکر کنم داشت فرم استخدام پر می کرد تا یه جایی استخدام بشه
افسوس افسوس افسوس ....

(29 دى 1391 01:00 ق.ظ)fatima1537 نوشته شده توسط: [ -> ]من زمانی که مدال گرفتن رو یادمه . حیفه که رفتن آمریکا استاد شدن.چقدر زود به درجه پروفسوری رسید

شاید واسه ایران حیف شد اما واسه خودشون بهتره...الان اگر ایران بودن جاشون کجا بود؟؟

(29 دى 1391 12:06 ق.ظ)nasrolah نوشته شده توسط: [ -> ]یه پیشنهاد داشتم بعنوان عضو کوچکی از مانشت اگه میشه یه بخشی در مورد مفاخر ایرانی که رفتن در خارج افتخار آفرین شدن بزارید

به نظرم به جای اینکه بریم دنبال بیوگرافی ایرانی‌های موفق در خارج از کشور باید بریم دنبال اینکه تو اون کشورهایی که این ایرانی‌ها هستن چه امکاناتی در اختیارشون قرار داده شده که این افراد به این موفقیت‌ها رسیدن. چون تا وقتی تو ایران هستن به هیچ حا نمی‌رسن اما چند سال بعد از رفتن به بعضی از کشورهای خاص یهو می‌بینی کلی ترقی کردن.

(29 دى 1391 12:43 ب.ظ)mfXpert نوشته شده توسط: [ -> ]به نظرم به جای اینکه بریم دنبال بیوگرافی ایرانی‌های موفق در خارج از کشور باید بریم دنبال اینکه تو اون کشورهایی که این ایرانی‌ها هستن چه امکاناتی در اختیارشون قرار داده شده که این افراد به این موفقیت‌ها رسیدن. چون تا وقتی تو ایران هستن به هیچ حا نمی‌رسن اما چند سال بعد از رفتن به بعضی از کشورهای خاص یهو می‌بینی کلی ترقی کردن.

- اقتصاد
- اشتراک گذاری منابع

این خوبه که یه ایرانی به این مقام رسیده ولی به نظر من برای من وشما ارزش قائل نبوده که برنگشته برای ایران ارزش قائل نبوده که برنگشته ایران نیاز به افراد متعهد و متخصص داره بین این دوتا and یعنی باید هر دو درست باشه اون اگه عاشق ایران و جوانان ایرانی برمی گشت تلاش می کرد تا آخرین لحظه عمرش تا ایران رو به یه مقام بالا برسونه حتی اگه خودش ازش بهره نمی برد ولی ایران رو می ساخت تا من و شما بهره ببریم.به نظر من پریدن مهمه ولی مهم تر اینه که ببینی داری از روی چی می پری.

افتخار مدرسه ی ما :دی .

من هم بهش افتخار می کنم و افسوس خوردم که چرا برنگشت تا کشور رو بسازیم
شاید اینجا دیگه اون امکانات و رفا ه رو نداشته باشه ولی این هوش و استعدادش رو خدا داده پس باید به مردم وطنش کمک کنه
اینا یا نمیان یا وقتی پیر شدن یاد سرزمین مادری میفتن و بر می گردن .
حداقل 6 ماه ایران باشه 6 ماه امریکا .
واقعا اگه این نخبه هایی که رفتن بر گردن از اینجایی که هستیم خیلی بالاتر می ریم
به قول پدرم اگه همه بگن اینجا جای پیشرفت نیست و اینجا فلان و .... دیگه کی این کشور رو باید بسازه؟فقط شعار ندیم .

دوستانی که می گن چرا بر نگشت. مگه به محض اینکه استعدادش کشف شد رفت؟ مریم میرزاخانی 16 سالگی مدال طلای جهانی گرفت. 23 سالگی بعد از تموم شدن لیسانسش رفت، کی باید بر می گشت؟
خود کسانی که می گن چرا بر نگشت اگه شرایطشون مثل ایشون بود هم می رفتن! من خودم حتی اگه معدل لیسانس خیلی خوب داشتم می رفتم، چه برسه به اینکه المپیادی بودم یا چیز دیگه.
خیلی دوستان المپیادی من که موندن بعد از چندین سال پشیمونن. یکی از هم دوره ای های خود خانم میرزاخانی که مدال طلا گرفته بود ایشون هم الان ایران هست و معلم کنکوره! یکی دیگه داره تو آی پی ام برای خودش پژوهش می کنه با حقوقی که حتی نتونسته بعد از 10 سال یه ماشین خوب بخره!
و اینکه باید افتخار کنیم به ایشون. چون کسی هست که تحصیلاتش و رشدش تو خود ایران بوده. نه اینکه مثلا به بنیانگزار ebay که حتی اسم ایران فکر کنم به گوشش نخورده به عنوان ایرانی افتخار کنیم.
یا پروفسور علی جوان مخترع لیزر که دانشگاه تهران و دبیرستان البرز درس خونده . ایشون اگه ایران می موند نهایت یه استاد گم نام می شد که فقط دانشجو هاش می شناسنش و احتمالا حتی نمی ذاشتن تو قطعه ی فرهیختگان بهشت زهرا دفن شه (مثل مرحوم نراقی).
اگه خانم میرزاخانی یا هر کدوم از نوابغ ما بخوان برگردن قطعا الان زمان مناسبی نیست. احتمالا حتی نمی ذارن تو دانشگاه شریف مثلا تدریس کنه با این وضع باند بازی موجود و .. این ها باید استعدادشون شکوفا شه و ثمر بده. چون اینجا نمی ده! و بعدش برگردن.

مشکل اینجا است که وقتی استعدادشون بروز می کنه اون وقت دیگه وطن رو فراموش کردن

دوستان معذرت میخوام که اون عکس قبلی رو اشتباه گذاشتم تفصیر من نبود تو اون سایتی که عکس رو گرفتم نوشته بود مریم میرزا خانی!!! اما خدایی شبیه هستن