20 مرداد 1391, 02:48 ب.ظ
محققان موفق به توسعه فناوری‌ای شده اند که امکان شناسایی و احراز هویت افراد را از طریق اندازه گیری ویژگی های بیومتریک فراهم می کند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان علوم رایانه کالج وارت موث به سرپرستی «کوری کورنلیوس» موفق به طراحی دستبندی با ویژگی های «بیوامپدانس» (bioimpedance) شده اند که شامل پاسخ های فیزیولوژیکی به عبور جریان الکتریکی از طریق بافت بدن است.
این دستبند دارای هشت الکترود داخلی است که دو الکترود جریان متناوب و ضعیفی را در مچ دست عبور می دهند و شش الکترود دیگر نحوه اثرگذاری ویژگی بیوامپدانس بر این جریان را کنترل می کنند.
استخوان ها، عضله، چربی و رگ های خونی در تداخل با جریان ضعیف عبور داده شده از مچ دست، یک امضای منحصر به فرد بیوالکتریکی در دستبند ایجاد می کنند؛ با توجه به اینکه هر فرد دارای ساختار استخوانی و رگ های خونی متفاوتی است، اطلاعات ذخیره شده درون دستبند بیومتریک تنها مختص خود فرد است.
با استفاده از دستبند بیومتریک حتی دیگر نیازی به وارد کردن رمز عبور در تلفن همراه یا رایانه نیست و دستگاه با برقراری ارتباط بی سیم با تلفن هوشمند و رایانه، هویت فرد را تأیید می کند.
از دیگر اهداف طراحی این دستگاه، استفاده در تجهیزات پزشکی عنوان شده است. دستگاه هایی مانند مانیتور ضربان قلب، ضربان ساز و پمپ های انسولین می توانند به راحتی با این دستبند ارتباط برقرار کرده و از تکرار آزمایشات یا تزریق دوز اضافی انسولین به بیمار پیشگیری کند.
امکان ردیابی بیماران در بیمارستان و بروزرسانی مستمر اطلاعات بیمار از دیگر ویژگی های این دستگاه است که می تواند از تکرار برخی اقدامات درمانی توسط تیم پزشکی و پرستاری بکاهد. این فناوری به ویژه در بیمارستان های نظامی و صحرایی استفاده زیادی خواهد داشت.
این فناوری با دقت عملکرد 85 درصدی به زودی در کارگاه انجمن سیستم های پیشرفته رایانه ای Usenix در واشنگتن معرفی می شود.
خبرگزاری ایسنا
20/5/91
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان علوم رایانه کالج وارت موث به سرپرستی «کوری کورنلیوس» موفق به طراحی دستبندی با ویژگی های «بیوامپدانس» (bioimpedance) شده اند که شامل پاسخ های فیزیولوژیکی به عبور جریان الکتریکی از طریق بافت بدن است.
این دستبند دارای هشت الکترود داخلی است که دو الکترود جریان متناوب و ضعیفی را در مچ دست عبور می دهند و شش الکترود دیگر نحوه اثرگذاری ویژگی بیوامپدانس بر این جریان را کنترل می کنند.
استخوان ها، عضله، چربی و رگ های خونی در تداخل با جریان ضعیف عبور داده شده از مچ دست، یک امضای منحصر به فرد بیوالکتریکی در دستبند ایجاد می کنند؛ با توجه به اینکه هر فرد دارای ساختار استخوانی و رگ های خونی متفاوتی است، اطلاعات ذخیره شده درون دستبند بیومتریک تنها مختص خود فرد است.
با استفاده از دستبند بیومتریک حتی دیگر نیازی به وارد کردن رمز عبور در تلفن همراه یا رایانه نیست و دستگاه با برقراری ارتباط بی سیم با تلفن هوشمند و رایانه، هویت فرد را تأیید می کند.
از دیگر اهداف طراحی این دستگاه، استفاده در تجهیزات پزشکی عنوان شده است. دستگاه هایی مانند مانیتور ضربان قلب، ضربان ساز و پمپ های انسولین می توانند به راحتی با این دستبند ارتباط برقرار کرده و از تکرار آزمایشات یا تزریق دوز اضافی انسولین به بیمار پیشگیری کند.
امکان ردیابی بیماران در بیمارستان و بروزرسانی مستمر اطلاعات بیمار از دیگر ویژگی های این دستگاه است که می تواند از تکرار برخی اقدامات درمانی توسط تیم پزشکی و پرستاری بکاهد. این فناوری به ویژه در بیمارستان های نظامی و صحرایی استفاده زیادی خواهد داشت.
این فناوری با دقت عملکرد 85 درصدی به زودی در کارگاه انجمن سیستم های پیشرفته رایانه ای Usenix در واشنگتن معرفی می شود.
خبرگزاری ایسنا
20/5/91