07 اسفند 1391, 10:24 ب.ظ
سلام
این چند وقت اخیر چه از نزدیک و چه در تلویزیون و اینترنت، چند جایی شنیدم که به علت افزایش بی قاعده قیمت خشکبار، جدا از اینکه خیلی از خانواده ها توان تهیه آجیل رو ندارند، که بعضی هم قصد دارند در اعتراض به این گرانی از خرید آجیل امتناع کنند تا با این کار رعایت حال خانواده هایی که توان مالی خرید ندارند رو هم کرده باشند، که من احساس می کنم اگه مثل خیلی از رویدادهای دیگه برآمده از جوزدگی های فصلی ما ایرانی ها نباشه، حرکت مدنی مثبتی در راستای حفاظت از منافع عمومی بحساب میاد.
یکبار در آلمان قیمت شیر بیش از حد گرون شد، ولی مردم بدون انجام هیچ حرکت غیرقانونی و غیرمعقولانه ای، تنها کاری که کردند این بود که خیلی متمدنانه شیشه های شیر پشت در خونشون رو برنداشتند و چند روز بعد قیمت ها به حالت قبل برگشت! قصد مقایسه فرهنگ کشورمون با جوامع توسعه یافته رو ندارم، ولی متاسفانه یکی از عادات بد اکثر ما ایرانی ها در چنین مواقعی اینه که فقط در مورد گرانی ها حرف یا به اصطلاح "غُر" می زنیم و در عمل کردن به وظیفه اجتماعی خودمون منفعل هستیم! (اشاره به بعضی از موارد مطرح شده در تاپیک
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
)
![[تصویر: 166839_1_1379085481.jpg]](http://dl.dropboxusercontent.com/s/baqyj10cowrg182/166839_1_1379085481.jpg)
به هر شیوه ای با ما رفتار می کنند و هر قیمتی رو تحمیل می کنند، ولی ما نه تنها گران کنندگان رو با عدم خرید تنبیه نمی کنیم که حتی به احتمال اینکه قیمت ها در آینده ای نزدیک چند برابر خواهند شد، خریدمون رو چند برابر می کنیم تا با این کارمون به اونها جایزه ای هم داده باشیم! حقیقت اینه که اکثر ما در برخورد با چنین رویدادهایی نه از شیوه "خردمندانه" که از رویکرد "حریصانه" تبعیت می کنیم و جالب اینجاست که در عین انفعال، توقع ایجاد شرایط بهتری رو هم داریم!
به نظر میاد اشکال کار ما اینجاست که بدون اینکه به نقش پر رنگ خودمون در رویدادهای اجتماعی توجهی داشته باشیم، منتظریم "دیگران" و دست های غیبی اوضاع جامعه رو تغییر بدن و ما هم در این بین بخشی از این تغییرات باشیم. آجیل و شیر و واکنش ها به اون در اینجا تنها یک مثال برای یادآوری نقش ما در جامعه بود، نقشی که میگه وقتی جیب خودمون رو پر دیدیم، نباید جیب های خالی مردم شهرمون رو فراموش کنیم و "ما" رو فدای "من" کنیم! به امید روزی که نه فقط برای خودمون که کمی هم در قبال جامعه احساس مسئولیت کنیم تا سهمی هر چند کم اما موثر در ایجاد زنجیره ای از تغییرات مثبت و ریشه ای در جامعه داشته باشیم.
پی نوشت: از اینکه این متن رو تا انتها مطالعه کردید ممنونم.
این چند وقت اخیر چه از نزدیک و چه در تلویزیون و اینترنت، چند جایی شنیدم که به علت افزایش بی قاعده قیمت خشکبار، جدا از اینکه خیلی از خانواده ها توان تهیه آجیل رو ندارند، که بعضی هم قصد دارند در اعتراض به این گرانی از خرید آجیل امتناع کنند تا با این کار رعایت حال خانواده هایی که توان مالی خرید ندارند رو هم کرده باشند، که من احساس می کنم اگه مثل خیلی از رویدادهای دیگه برآمده از جوزدگی های فصلی ما ایرانی ها نباشه، حرکت مدنی مثبتی در راستای حفاظت از منافع عمومی بحساب میاد.
یکبار در آلمان قیمت شیر بیش از حد گرون شد، ولی مردم بدون انجام هیچ حرکت غیرقانونی و غیرمعقولانه ای، تنها کاری که کردند این بود که خیلی متمدنانه شیشه های شیر پشت در خونشون رو برنداشتند و چند روز بعد قیمت ها به حالت قبل برگشت! قصد مقایسه فرهنگ کشورمون با جوامع توسعه یافته رو ندارم، ولی متاسفانه یکی از عادات بد اکثر ما ایرانی ها در چنین مواقعی اینه که فقط در مورد گرانی ها حرف یا به اصطلاح "غُر" می زنیم و در عمل کردن به وظیفه اجتماعی خودمون منفعل هستیم! (اشاره به بعضی از موارد مطرح شده در تاپیک
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
)
به هر شیوه ای با ما رفتار می کنند و هر قیمتی رو تحمیل می کنند، ولی ما نه تنها گران کنندگان رو با عدم خرید تنبیه نمی کنیم که حتی به احتمال اینکه قیمت ها در آینده ای نزدیک چند برابر خواهند شد، خریدمون رو چند برابر می کنیم تا با این کارمون به اونها جایزه ای هم داده باشیم! حقیقت اینه که اکثر ما در برخورد با چنین رویدادهایی نه از شیوه "خردمندانه" که از رویکرد "حریصانه" تبعیت می کنیم و جالب اینجاست که در عین انفعال، توقع ایجاد شرایط بهتری رو هم داریم!
به نظر میاد اشکال کار ما اینجاست که بدون اینکه به نقش پر رنگ خودمون در رویدادهای اجتماعی توجهی داشته باشیم، منتظریم "دیگران" و دست های غیبی اوضاع جامعه رو تغییر بدن و ما هم در این بین بخشی از این تغییرات باشیم. آجیل و شیر و واکنش ها به اون در اینجا تنها یک مثال برای یادآوری نقش ما در جامعه بود، نقشی که میگه وقتی جیب خودمون رو پر دیدیم، نباید جیب های خالی مردم شهرمون رو فراموش کنیم و "ما" رو فدای "من" کنیم! به امید روزی که نه فقط برای خودمون که کمی هم در قبال جامعه احساس مسئولیت کنیم تا سهمی هر چند کم اما موثر در ایجاد زنجیره ای از تغییرات مثبت و ریشه ای در جامعه داشته باشیم.
پی نوشت: از اینکه این متن رو تا انتها مطالعه کردید ممنونم.