تالار گفتمان مانشت

سلام؛

بنظرم یکی از مشکلات آزاردهنده روزگار ما، حتی در محیطهای آکادمیک، فارسی درهمه؛ یعنی از گفتارهای دارای افزونگی زیاد و نوشتارهای گفتاری، بدون هیچ تفکر و نگرانی استفاده میشه؛ نتیجه این پدیده رو به وضوح در محیط های دانشگاهی میشه دید؛ مثل استادی که در یک ساعت صحبت کردنش شاید پنج دقیقه مطلب مفید وجود داشته باشه یا دانشجوهایی که موقع ارائه های شفاهی از جمله درس سمینار و جلسه دفاع نمیتونن کار و دانش خودشون رو درست تشریح کنن؛
فکر میکنم مهم ترین دلایل موضوع فوق، عدم داشتن طرح موقع صحبت کردن/نوشتن، عادت به نوشتارهای گفتاری، و عدم رعایت گرامر فارسی است. به زبان ساده تر هر کلمه ای به ذهن برسه ادا میشه بدون اینکه به کل جمله بیان شده یا جمله ای که قراره به زبون بیاد فکر بشه و از طرفی موقع نوشتن (مثلا سوال پرسیدن در همین انجمن) فرد همونطوری می نویسه که حرف میزنه؛ منظور از مورد آخر اینه که در نوشتار هم همون افزونگی و زائدی کلمه ها دیده میشه و الا راحت و محاوره ای نوشتن (مثل همین مطلب) در محیط های کمتر رسمی ایرادی نداره؛ خلاصه کلام اینکه به عنوان یک وظیفه سعی کنیم:
- به گرامر فارسی و مولفه های مهم جمله (فاعل، مفعول، و فعل) دقت کنیم؛
- تا جائیکه میشه میزان افزونگی در نوشتن/گفتن رو حذف کنیم؛ به ویژه در نوشتن که فرصت تصحیح وجود داره؛
- یکبار نوشته خودمونو بخونیم (همین انجمن تمرین خوبیه)

پ.ن.۱ یه چرخی تو این انجمن تخصصی بزنید اشتباهات ادبی زیادی رو پیدا میکنید؛ واقعا چرا افراد جامعه ای که حافظ و سعدی و شهریار فخر اونهاست اینقدر نسبت به زبان فارسی بی تفاوتن؟

پیوست:
- "ما ۲ مقاله رو ترجمه کردیم و میخواهیم یک مقاله مروری (راستش سر و هم بندی کنیم و بره!!) بنویسیم و بفرستیم حالا بحث اینچاست که ما نمیدانیم چکیده کجاست. چطوری هست چی باید بزنیم ترتیبش و ... راهنمایی هست؟" (خواب درهم یه مرد خسته!)
- "... یه پیپر کنفرانسی داشتم که فکر کنم اونجا عهده چاپش داشته"
- "چه موضوع هایی در حوزه کامپیوتر در صورت خوب بودن مقاله احتمال چاپ در isi هست؟" (ایهام تو در تو!)
- "من تو انتخاب ایده و موضوع مناسب پایان نامم به کمک احتیاج دارم در مبحث هوش مصنوعی و علوم شناختی، الگوریتم مورن وبل کسی میتونه بهم کمک کنه"
- "دلم میخاد شده یه مقاله ساده که به بیان مطالب مهم و جالب و کارهای که انجام شده در این زمینه بپردازم"
- "من رشتم CAMPUTER CS هست ..."
- "... سلام، تو چه زمینه ای ؟ گرایشان چیه؟ علایقم چیه؟"

(البته این بی دقتی ادبی یه جاهایی مفیده؛ مثلا این دو جمله اخر متعلق به دو کاربری هست که اولی دانشجوی لیسانس شریف و دومی فارغ التحصیل ارشد تهران، بنا به پروفایلشونه؛ حالا فایدش چی بود؟!)

پ.ن.۲ یادگیری مستلزم پرسیدنه و پاسخ درست شنیدن مستلزم درست سوال کردن؛
پ.ن.۳ نیت من از آوردن چند جمله بالا، که احتمالا بعضی دوستان قبلا اونها رو دیده باشن، یادآوری این نکته است که بدونیم اطرافیان ما ممکنه نوشته ها یا گفتار ما رو با دقت واکاوی و بر اساس اون نسبت به ما ذهنیت بگیرن؛

سلام و عرض ادب
بسیار زیبا بود این متن
قواعد اصول زبان بسیار مهم هست تا جایی که اگه تا حد مطلوبی رعایت نشه باعث سردرگمی و سخت تر شدن متن و پراکندگی و بی هدفی در بیان میشه
حتی صفحه آرایی و حروف چینی بسیار اهمیت داره که متاسفانه زیاد اهمیتی به این کار داده نمیشه
درپایان هم باعث تاسف هست که کتابهای دانشگاهی ایران پر از غلط های املایی و علمی هستن که کار دانشجویان رو بیش از پیش سخت میکنه.
باتشکر

به نظر میاد این موضوع عمیق تر از اونی هست که فکر میکردم!
یکی از پیغامهای مانشت با فونت درشت:

"صفحه‌ای که به دنبالش هستید وجود نداره و یا حذف شده.
یک فنجان قهوه به همراه من میل نمایید، و یا به صفحه اصلی روید."