11 دى 1390, 06:44 ب.ظ
11 دى 1390, 11:10 ب.ظ
بله ابهام در گرامر موجب غیرقطعی شدن زبان می شود و از طرفی هم غیرمبهم بودن زبان موجب قطعی شدن نمی شود.
( مثلا: زبان {W W^R } مستقل ازمتن غیر قطعی است اما غیرمبهم است. )
بلکه قطعی بودن نشاندهنده غیرمبهم بودن زبان است.
( مثلا: زبان {W W^R } مستقل ازمتن غیر قطعی است اما غیرمبهم است. )
بلکه قطعی بودن نشاندهنده غیرمبهم بودن زبان است.
12 دى 1390, 03:51 ب.ظ
چند نکته:
هر زبان ذاتا مبهمی حتما غیر قطعیه.ولی عکسش درست نیست.
هر زبان منظم حتما قطعی هست.و عکسشم واضحه که درست نیست.
تشخیص قطعی بودن در زبان منظم با مستقل از متن متفاوته.
اگر در زبان منظم بشه براش dfa ترسیم کرد که نشانه قطعیت زبانه.
اما در مستقل از متنها اگر بشه dpda ترسیم کرد قطعیه.
هر زبان ذاتا مبهمی حتما غیر قطعیه.ولی عکسش درست نیست.
هر زبان منظم حتما قطعی هست.و عکسشم واضحه که درست نیست.
تشخیص قطعی بودن در زبان منظم با مستقل از متن متفاوته.
اگر در زبان منظم بشه براش dfa ترسیم کرد که نشانه قطعیت زبانه.
اما در مستقل از متنها اگر بشه dpda ترسیم کرد قطعیه.