مدرسه ی من خیلی به خونمون نزدیک بود در واقع همسایه بودیم روز اول تنها رفتم مدرسه توی حیاط یه خانمی که بعدا فهمیدم ناظم مدرسه س اومد و گفت صف تشکیل بدبد و رفت توی دفتر بعد از چند دقیقه اومد و گفت برید سرکلاس ما هم که غریبه بودیم با حیرت همدیگه و در و دیوار مدرسه رو نگاه میکردیم .توی کلاس نشسته بودیم و بدون معلم و با دوستان آشنا می شدیم و حدود یکساعتی گذشت که همون خانم تشریف آوردن و گفتن می تونید برید خونه ما هم که انگار از اسارت فرار میکردیم با تمام توان به طرف در مدرسه دویدیم
هیچوقت نمیتونم این همه توجه و علاقه ای رو که به ما توی روز اول مدرسه داشتن رو فراموش کنم خصوصا وقتی الان این همه مصاحبه و گزارش و جشن برای کلاس اولی ها هست
من چون مامانم معلم بود ۵ سالگی هم بعضی وقتها با مامانم الکی میرفتم مدرسه و تو جمع کلاس اولی ها می نشستم و خلاصه یه جورایی تو مدرسه بزرگ شدیم،واسه همین اصلا روز اول مدرسه یادم نمیاد!
فقط یه خاطره جالب از سال اول دارم. یه روز با یکی از بچه ها که نیمکت پشتی بودن دعوا کردیم اون هم نامردی نکرد و مدادش رو محکم زد تو پیشونی من که تمام مقنعه ام پر خون شد(چه قدرتی هم داشته!) خلاصه مارو بردن بیمارستان هنوزم جاش یکم معلومه!چقد اون بیچاره رو کتک زدن! یادمه بعد از این جریان مدیر یه روز هر دوی مارو برد دفتر و به دختره گفت ازش معذرت بخواه بعد از اون روز باهم دوست صمیمی شدیم!! چه خوشحال بودیم!
من معلمم، تمام اول مهرا رو یادمه... هیچ کدومم دوست ندارم! هنوزم که هنوزه اینجوری میرم مدرسه:
![[تصویر: 216559_130293_2_1379088901.jpg]](https://img.manesht.ir/216559_130293_2_1379088901.jpg)
برنامه درسیم رو هم یک شنبه تا سه شنبه برمیدارم همیشه که هم دیرتر از همه برم سر کار هم زودتر از همه تعطیل شم! اصلا نمیتونین تصور کنین چه حالی میده آدم شنبه ها و چهار شنبه ها تعطیل باشه
با شاگردام خیلی دوستم، همیشه سر کلاس مشغول خوردن و خندیدنیم! ولی شاگردام میگن خانوم شما ازون معلم بدجنسا هستین.. آخه کلی تکلیف و جریمه و امتحان و درس پرسیدن و نمره زدن پشت شیشه دفترو نمره خوندن سر صبحگاه دارم همیشه ... ولی خب بچه ها بعد امتحان نهاییا و بعد کنکور وقتی نتیجه میگیرن فک کنم حلالم میکنن
نتیجه کنکور هنرستانیا رو تازه دادن، امسال از کلاسم ۸ نفر دولتی روزانه قبول شدن(از ۱۱ نفر) کولاک کردیم ینی!
خلاصه من تا آخر عمرم مدرسه میرم
یادش بخیر مامانم میگه اول ابتدایی ۱۵ کیلو بودم خیلی کوچیک بودم خودم باورم نمیشه . مانتو م تو تنم زار میزده .
یادمه یه کوله پشتی بنفش داشتم که از خودم بزرگتر بود! یه کیف کوچیک بهش آویزون بود که مامانم روز اول ازم گرفت میگفت بچه ها تو مدرسه میکشن میخوری زمین ( الهی قربونش برم که به چه چیزایی فکر میکنه)
یه قمقمه سبز داشتم که شبیه چکمه بود ، با مقنعه صورتی . هر چی فکر میکنم خدایش خیلی خوش تیپ بودم .
روز اول با یه دسته گل خیلی خیلی بزرگ رفتم مدرسه اونو هدیه دادم به معلمم بهم لبخند زد منم از خجالت رفتم پشت سر مامانم قائم شدم . چه قدر خود شیرین بودم من
مامانم زود رفت ولی یادمه که یکی از بچه ها خیلی گریه می کرد و مامانش موند . درس روز اولم یادمه یه پوستر بود که عکس یه خانومه که لباس کاموایی آویزون کرده بود رو طناب یه گربه میاد نخ لباسو میکشه لباسش کلا نخ کش میشه . یعنی این درس بود واقعا
دوست پیدا کردنم جالب بود تو راه دیدم دو تا دختره ( یکیشون اول بود و خواهرش پنجم بود ) دارن از اون ور خیابون رد میشن صداشون کردم : ببین میاین با هم بریم خونه . کلی باهاشون دوست شدم و تا آخر سال مسیر مدرسه تا خونه رو با هم میرفتیم . خیلی دلم براشون تنگ شده ولی خدایش روابط عمومی بالایی داشتم
خیلی تاپیک قشنگی بود یاد زیباترین خاطرات زندگیم افتادم کاش میشد برگردم به همون سادگی و قشنگی اول ابتداییم . یادش بخیر
دلم یهو بدجور گرفت
(۰۷ مهر ۱۳۹۲ ۰۳:۲۶ ب.ظ)arcsin نوشته شده توسط: اولی ها شلخته
دومی ها پاتخته
سومی ها پلیسن
چهارمی ها رئیسن
پنجمی ها رفوزه یه وری میرن تو کوزه
کوزه که در نداره ، باباش خبر نداره
وقتی که در دار شد
باباش خبر دار شد
من در هر مقطعی بودم بجز چهارم شعر رو به نفع خودم تغییر میدادم کلاس اول میگفتم چهارمی ها شلخته و باقی ماجرا
حذف شد