(۱۷ آذر ۱۳۹۳ ۱۲:۳۶ ب.ظ)happy07 نوشته شده توسط: من هیچ حرف و نظری ندارم فقط این دو تا ارسال رو با هم مقایسه کنیدوقتی دو تاییتون بن شدین میفهمین
پسر بودم ۱۰۰درصد
نمیدونم سختــــــــه!!!
موندم حالا موقع ازدواج طرفو کامل نمیشناسم چه کنم یه خورده نگران شدم
چه سوال جالبی!!!
اول اینکه من دختر هستم! ولی اگر پسر بودم مطمئنم هرگز عاشق خودم نمی شدم و در نتیجه ازدواج نمی کردم. اصلا اگه پسر بودم شاید هیچ وقت ازدواج نمی کردم! ولی اگه دنبال یه دوست همیشگی و همراه تو زندگیم بودم در اون صورت ازدواج می کردم. ولی از اون جایی که مطمئنم اگه پسر هم بودم با تنهایی مشکلی نداشتم پس ازدواج نمی کردم.
به نظر من خیلی ها ازدواج میکنن چون باید ازدواج کنن و از غافله عقب نمونن چون این قاموس طبیعت ! چون هزاران سال آدما به هم علاقه مند میشن اما متاسفانه چون خودخواهیمون بیشتر از ایثار و محبت همیشه گله مندیم چه وقتی مجردیم چه وقتی ازدواج میکنیم! ولی اصل زندگی چیز دیگه ای و ممکن بین مراحل زندگی کسی پیدا شه که ما رو اونطور هستیم ببینه و بپسنده و اون وقت مساله ازدواج پیش میاد در غیر این صورت نباید به ازدواج مثل مساله مدرسه رفتن که اجباریه نگاه کنیم و من یکی دنبال این نیستم که خودم عوض کنم تا مورد پسند سایرین قرار بگیرم مگه ما بیش از یه بار می تونیم تو این دنیا زندگی کنیم؟!
خوش به حال کسانی که حال خود را به خوبی درک میکنند.
من به هیچ وجه ب خودم ازدواج نمیکردم به چند دلیل:
* زن به این بی هنری رو میخوام چیکار! دست خط افتضاح، آشپزی در حد املت(اونم با وضع فجیع!)
* فک کنم دیگه توی خونه مون باید توی آشغالا شنا کنیم تا مثلا واسه از این اتاق به اتاق رفتن!! همین حالاش خونواده منو با سختی تحمل میکنن
* برنامه ریزی خودم که افتضاحه؛ حالا اگه اونم همینطور باشه دیگه همه چی میره رو هوا
(۲۲ آذر ۱۳۹۳ ۰۳:۱۵ ق.ظ)crevice نوشته شده توسط: من به هیچ وجه ب خودم ازدواج نمیکردم به چند دلیل:ولی اگه تو دختر بودی باهات ازدواج میکردم
* زن به این بی هنری رو میخوام چیکار! دست خط افتضاح، آشپزی در حد املت(اونم با وضع فجیع!)
* فک کنم دیگه توی خونه مون باید توی آشغالا شنا کنیم تا مثلا واسه از این اتاق به اتاق رفتن!! همین حالاش خونواده منو با سختی تحمل میکنن
* برنامه ریزی خودم که افتضاحه؛ حالا اگه اونم همینطور باشه دیگه همه چی میره رو هوا
چون خیلی با معرفتی 
(۲۲ آذر ۱۳۹۳ ۰۶:۱۸ ق.ظ)Amir V نوشته شده توسط: ولی اگه تو دختر بودی باهات ازدواج میکردممرسی امیرجان؛ لطف داری ولی باور کن نمیکردی
(۲۲ آذر ۱۳۹۳ ۰۷:۲۴ ق.ظ)happy07 نوشته شده توسط: عجب!! واقعا نمیدونستم دستخط یه خانوم هم، جز ملاک‌های انتخاب یه خانومه!!!!! biiiiiig :O :O :O :Oولی معیار قشنگیه ها؛ فقط بدیش اینه ک یه قلم کاغذ باید با خودت ببری سر جلسه خواستگاری ازش امتحان انشاء بگیری!
ولی آره راست میگی دست خط ک ربطی به معیار ازدواج نداره اما در حالت عام میشه هنر و سلیقه؛ بیشتر منظورم اون بود نه دستخط.
(۲۲ آذر ۱۳۹۳ ۰۸:۲۲ ق.ظ)crevice نوشته شده توسط: ولی آره راست میگی دست خط ک ربطی به معیار ازدواج نداره اما در حالت عام میشه هنر و سلیقه؛ بیشتر منظورم اون بود نه دستخط.عجب! پس هنوزم هنر و سلیقه خانم جزو ملاک ها محسوب میشه....
من اگه یه مرد بلند پرواز بودم که سقفی واسه زندگی قایل نبودم و دلم میخواست یه زن جاه طلب...خوش اخلاق و خنده رو منظم مخصوصا ...و پر رمز و راز داشته باشم حالشم داشتم که بعضی خورده عیوب طرفمم تحمل کنم تا کم کم برطرفشون کنم... باخودم ازدواج میکردم...
اگه مردی بودم که ارزش زن رو به بار علمیش به نحوه ی صحبت کردنش به اداب اجتماعیش میدونستم نه مثه بعضی اقایون که فقط یه زن میخوان واسه کارهای خونه...خودمو انتخاب میکردم...
پ.ن: البته خیلی مردها حق دارن زن خونگی بخوانها..سلیقست دیگه...یه لحظ یاد سایت باما افتادم که دنبال ماشین خونگی میگشتم.خخخخخخخ
واقعا حس میکنم این فشار درس واقعا منو از رسیدگی درست و حسابی به کارهای خونه بازداشته...کاری هم نمیشه کرد.البته در بدترین حالت که درو بزنین بیاین منزل همه چی مرتبه ها..منظورم بشور بسابهای اضافست...یا مثلا اشپزی ملل و....
یه عیبمم اینه که زیادی ایدا ال گرام....این باعث میشه رضایتم از زندگی کم شه....بقیه چیزام اوکیه....خخخخخخ
در نتیجه اگه مردی ظرابف خونه براش بی اهمیت باشه من خیلی خوفم...اما متاسفانه شوهر فرمودن من اگه زن فوق لیسانس میخواستم خب از اول با یه فوق لیسانس ازدباج میکردم..حالا خوبه همین حالا خودشون نشستن سر کلاس فوقها..هیعییییی
اینه که من خعلی تهنام...خودم باید برم جلو...دوستان خیلی خصوصیات نسبیه...پس حتی اگه دارای عالیترین خصوصیات از نظر خودتون هستین منتظر نباشین صد در صد ازدواجتون بی اصطکاک باشه...فقط یادتون نره ملاکها و خواسته های اصلی رو حسابی حالی طرف کنین...
مهم: چه مرد چه زن در نهانش طبق همون فطرتش به دنبال زنانگی یا مردانگیه طرفشه...اونو داشته باشی بقیه رو طرف باهات راه میاد..از بس عاشقت میشه...مواظب هویت واقعیتون توی این شلوغ پلوغی دنیا باشین...
(۲۶ آذر ۱۳۹۳ ۰۶:۰۵ ب.ظ)ریحان نوشته شده توسط: من اگه یه مرد بلند پرواز بودم که سقفی واسه زندگی قایل نبودم و دلم میخواست یه زن جاه طلب...خوش اخلاق و خنده رو منظم مخصوصا ...و پر رمز و راز داشته باشم حالشم داشتم که بعضی خورده عیوب طرفمم تحمل کنم تا کم کم برطرفشون کنم... باخودم ازدواج میکردم...وقت کردی یکم از خودت تعریف کن
اگه مردی بودم که ارزش زن رو به بار علمیش به نحوه ی صحبت کردنش به اداب اجتماعیش میدونستم نه مثه بعضی اقایون که فقط یه زن میخوان واسه کارهای خونه...خودمو انتخاب میکردم...
پس مثه اینکه اخرش نشد منظورمو برسونم.اگه دقت کنین در نهایت نتیجه گرفتم که شاید این حسن ها واسه خیلی ها عیب باشه...
من اگه بودم ۱۰۰ %
چون هیچ وقت "غـــــــــــــــــر" نمیزنم !!!
پ.ن : مرد و زن نداره این غر زدن ولی خیلی این روزها هممون شاهدش هستیم، هممون داریم غر میزنیم، تو اتوبوس مترو سرکار سر کلاس تو راه خونه مدرسه دانشگاه سفر رستوران بازار مسجد کتابخونه و ...
هممون داریم غر میزنیم . از همه چیز و همه کس مینالیم. اگه همه ی مردها و زن ها به جای "غر" زدن فقط "شکر" کنن فکر کنم هر کسی با هر کسی ازدواج کنه خوشبخت باشه ...
کامنت دست خط رو خوندم کلی خندیدم
بیشتر به دست خط خودم
نمیدونستم اینم معیاره
با بکی مثل خودم ازدواج کنم؟؟!؟ صد سال سیاااااه. اوا! مگه آدم قحطیه؟،!
ها چرا نمیکردم توی این دنیای پر از نیرنگ با وجود همه عیب هام ادم سالم و صادقی ی مثل خودم کجا پیدا میکردم؟