سلام بچه ها، الان یاد یه خاطره ای افتادم که گفتنش خالی از لطف نیست . سه ماه پیش دقیقا پنجشنبه ۱۹ بهمن بود که صبحش کنکور آی تی داده بودم و بعد از ظهرش رفتم کتابخونه که یه بار دیگه مطالب رو مرور کنم که فردا صبح ینی جمعه ۲۰ بهمن برم کنکور کامپیوتر رو بدم. تقریبا ساعت ۹ شب کتابخونه خالی شد و من تک و تنها داشتم درسها رو مرور میکردم . ساعت شد ۱۰:۳۰ دقیقه گفتم دیگه بسه، بلند شو برو . بلند شدم و چراغ ها رو خاموش کردم و رفتم سمت کافی نت و تقریبا ساعت ۱۱ شب بود که رسیدم کافی نت و یه
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
داخل وبلاگ نوشتم .قشنگ یادمه که سه ماه پیش تو یه همچین شبی تا ساعت ۴:۳۰ صبح حتی چشمامو رو هم نذاشتم و هر نیم ساعت یه بار گوشیمو نگاه میکردم و میدیدم که دارم به کنکور نزدیک و نزدیک تر میشم و اعصابم واقعا ریخته بود به هم . خلاصه چشمام تازه گرم شده بود که باز هم از استرس زیاد بیدار شدم و دیدم ساعت ۵:۳۰ دقیقه است و با خودم گفتم که دیگه وقت خواب نیست و پاشو آماده شو برو سر جلسه. با وجود اینکه شب قبلش ساعت ۳ نصف شب خوابیده بودم و ۵:۳۰ صبح بیدار شده بودم و کنکور آی تی داده بودم و و اونهمه مطلب رو دوباره مرور کرده بودم ، اون شب اصلا خوابم نیومد، استرس شدیدی داشتم و فقط همون نیم ساعت آخر رو تونستم یه مقدار استراحت کنم . ولی امشب با خیال راحت میخوابم، چون مطمئنم که به لطف خدای سبحان اونهمه تلاش بی نتیجه نخواهد موند، مطمئنم.