سلام دوستان
یه خاطره از کنکور دارم که اصن از یادم نمیره براتون تعریف میکنم تا به عمق دانشم پی ببرید
یه پسردایی دارم که کنکور ۱۳۸۶ برای کاردانی (آموزشکده) قبول شده بود. منم سال بعدش کنکور دادم. این که قبول شد من تازه فهمیدم بعد مدرسه باید رفت دانشگاه
خلاصه اینکه باید منم قبول میشدم وگرنه فاتحم خونده شده بود. پایه درسیم تو درسای محاسباتی افتضاح بود (هنوزم هست) هیچی دیگه عزم جزم کردیم تو ۲۰ روز مونده به کنکور خوندیم. واسه امتهان یه بطری آب معدنی کوچیک بردم. مطمئن بودم فیزیک نمیتونم بزنم بخاطر همین فقط یه نگاه کوچولو به سوالا کردم دیدم یه سوال انگار آسونه، فکر کنم سوالش این بود " اگر گربه ای از بالا درون آب را نگاه کند و در آب ماهی باشد چطور دیده می شود؟" استرس داشتم مجبورم بودم مطمئن شم تا جواب بدم. مدرسه ای که توش داشتیم امتهان میدادیم پس زمینه ی موزاییکش سفید بود و توش سنگای مشکی بزرگ و کوچیک بودش. هیچی دیگه یه خورده دور ورمو نگاه کردم دیدم همه سخت مشغولا، بطری آب معدنی رو که بغل پام بود یواش لگد زدم افتاد، خواستم بردارمش از داخل آب بطری به اون سنگای موزاییک نگاه کردم دیدم سنگارو بزرگتر نشون میده 
بعد تستو زدم
خیلی باحال بوددددددددد.
من بیشتر به (امتهان) خندیدم تا داستان
نخبه اید برای خودتون ایده اش جالب بود
میدونم همه بهم همینو میگن
یه چی میگم بین خودمون بمونه
ترم اول دانشگاه زبان ادبیات فارسی رو افتادم،
(تو تاریخ تاسیس آموزشکده بی نظیر بود این اتفاق 
)
نتیجه گیری :
اینکه نمره و ارزشیابی های سیستم های اموزشی همش کشکه
این نبوغ خود ادمه که همیشه بدردش میخوره . میخواد حالا نمره اش پایین باشه یا کلا دانشجوی ضعیفی هم باشه . اما ممکنه واسه خودش نابغه ای باشه
کنکورو ولش کن امتـــهانه املا را چه ترفندی زدی به راهنمایی رسیدی؟
خیلی عالیی بود آفرین منم چندبار شده همین طوری یا خود طراح توی سوالا جواب سوالای قبلی رو گفته
خیلی حاللللل میده آفرین