به اینکه واقعا زبانم چرا انقدر افت کرده! افسردگی گرفتم از دیروز وقتی فهمیدم به ساده ترین سوالای انگلیسی هم با کلی سختی جواب میدم.
زود فکری واسش نکنم همین چند تا کلمه ای هم که یادم مونده فراموشم میشه.
به اینکه بعضی دردها درمونشون فقط صبره!
دارم به این فکر میکنم که چطور میتونم بهای اضافه ای که به خیلیا دادمو از این به بعد تفریق کنم؟
وقتی به زندگی مولای متقیان نگاه می کنم می بینم که سعادتمند است ولی در ازای چه چیز؟ خودش شهید شد همسرشش شهید شد فرزندانش شهید شدند ایا جز این است که در راه خدا برای سعادت خود و بشریت قدم برداشتند / اگر انها هم همت و فکر و ذکرشان مثل من ازدواج و شغل و پول بود ایا این چنین به سعادت می رسیدند؟ ولی انها از خود و دنیا گسستند و چنگ به خدای خود زدند و به سعادت ابدی رسیدند. من اکنون دارم می نویسم ولی هر لحظه چه چیز در انتظار من است مرگ یا زندان یا هر اتفاقی.( مگر زندان فقط ماوای خلاف کار است چندین پیامبر و امام در زندان به سر بردند ایا اینها به سعادت نرسیدند/شرایط نباید مانعی باشد/) ایا من باید نگران فردایی باشم که هر ان ممکن به فردا نرسم من چرا هم اکنون ذهن خود را مغشوش چیزی کنم .فقط چیزی که برای حالای من لازم است تلاش وهمت برای امروز هست نه نگرانی فردا (چرا؟ اخرین حدیث ). اخرش فهمیدم این نگرانی ها فقط مانعی برای اهداف است و ارزشی به این افکار نمی توانم بدهم
***************************
دوراندیش کسی است که نعمت او را از کوشیدن برای عاقبت[و آخرت] باز نمی دارد.
دوراندیش کسی است که جلوه گری و فریبندگی دنیا او را از عمل برای آخرت غافل نسازد.
انسان دوراندیش کسی است که نفس خود را با محاسبه دربند کشد و از طریق مخالفت و سخت گیری آن را مالک شود و از راه مبارزه با آن به خواسته های غیر مشروع اش پایان دهد.
تحمیل مکن بر روز خود اندوه سال را ،در هر روز همان که مقدّرت شده تو را کافى است، و اگر سال نیز از عمر تو مقدر شده باشد که خداى سبحان در هر فردایى که از نو مىرسد بهره و نصیبى را که براى آن روز مقدر فرموده به تو مىرساند، و اگر از عمر تو نیست چه اندوهى دارى در باره چیزى که از آن تو نیست.
[/i]
*خوشا به حال کسى که همّت و اندوه خود را کوتاه و محدود کند بر آنچه به دردش مىخورد، و همه تلاش خود را قرار دهد براى آنچه او را نجات بخشد
**تلاش و کوشش بر تو است، ولى پیروز شدن در کار بر تو نیست
U-turn
کی اسم خربزه رو انتخاب کرد؟
کاملاً متقاعد شدم
همیشه به این فکر می کنم که جنگ و کشت و کشتار خیلی بده و درک نمی کنم چطور میشه کسی حاضر بشه حتی به خاطر جنگ به کسی آسیب برسونه. ولی بعدش به این فکر می کنم که همیشه آسیب جسمی نیست. دعوا و بحث های لفظی هم یه جور جنگه و آسیب های روحی ممکنه به بار بیاره. ما شاید نتونیم مانع جنگ بین دو کشور بشیم، ولی حداقل میتونیم مراقب دل های حساس خودمون و اطرافیانمون باشیم.
کاش همیشه همه جا صلح باشه
به اینکه چرا یه لحظه دلم بدجوری گرفت؟
بــــــــــــه اینــــــــکه دارم یکی یکـــــی آدما رو از قلبـــــــــــــم حذف مـــــــــی کنم. . .
بـــــــــــه اینـــــــــکه کم کم دارم درون گــــرا میــــشم!
بـــــــــــه اینـــــــــکه تو این دنیای رنگارنــــــگ انسانـها رو تیــــــره میبینم!
بــــــــــه اینـــــــــکه چقـــــــدر به انســـــان ها "بــــی اعتنـــــــا" و "بـــــــــی اعتـــــــماد" شدم. . .
و خیلی چیزای دیــگه. . .
به اینکه کلی حرف دارم برای گفتن
ولی کسی نیست که بهش این حرف ها رو بگم سبک تر بشم ..
و حتی اگه کسی هم بود من مثل همیشه سانسور میکردم همه حرفامو.
دلم داره میترکه از این همه حرف...
به این که چطوری این همه فرصت از دست داده رو جیران کنم.و....
با اینکه می دونم دیگه خیلی فرصت ندارم این وضیعت خراب روحی رو چکارش کنم.....
چقدر دیگه می تونم راحت نفس بکشم ،راحت زندگی کنم ....
به اینکه فردا دوستم میاد با هم بریم کتاب بگیریم یا نه ..خب سختمه تنهایی همه کتاب ها رو اینور اونور بردن تا برسم خونه.
به اینکه پولم کافیه یا به بابا بگم پول بریزه به حسابم؟
به اینکه هیچ خریدی به اندازه خرید کتاب واسم جذاب نیست به خصوص اگه اون کتاب، کتاب درسی باشه. همیشه هم یه جوری ذوق زده میشم انگار بار اولمه :| دیگه صاحب کتاب فروشی هم منو میشناسه و هر وقت میرم پیشش میگه تنها مشتری هستی که میبینم موقع پرداخت پول کتاب انقدر خوشحال و ذوق زده ای :دی
به اینـــکه هنوز به جمع بندی نرسیدم که چه کتابایی رو بخونـــــــــــــــــم...
به اینکه در هر درس، به اندازه ی اعضای مانشت کتاب هست واسه قبولی ارشد!
به اینکه نقاشی خیلی دِلنـــــــــــــــــــــاک تر از درس خوندنه!
تازه واسه اینکه ایده ها هجوم بیارن سمتت فقط کافیه هر روز بری نمایشگاه های مختلف (همین افکار پلید نمیذارن من درس بخونما cool: )
به اینکه امسال برم غیرانتفاعی شیخ بهایی یا دوباذه بخونم سال بعد...
در اینده برامم قبولی دکتری دولتی مهمه...