امروز خدارو شکر خیلی خوبم ، امیدوارم همه تون خوب خوب باشید
دلتنگ گذشته ام ... نگران آینده ....
دلم می خواد یکی ی کتک مفصل بزندم بفرستدم سر درس
والله
اخه خودم که از پس خودم بر نمیام
دوست داشتم روزا بیشتر از ۲۴ ساعت بود مثلا ۳۲ ساعت اینطوری شاید به همه کارام میرسیدم
(۱۵ آذر ۱۳۹۲ ۰۱:۲۶ ق.ظ)alagh نوشته شده توسط: یکی تمام انگیزه زندگی من بود.با وجود اینکه خودش خبر نداشت.
.....
اگه خواستین چیزی واسه من تنهای زخم خورده که تو شرایط بحرانیم بنویسید
از مرداد شروع کردم خوب خوندم به هدف زیر ۳۰ تا الانش هم راضی بودم ولی الان منطق و احساسم بدجور با هم درگیرن....
به این فکر کن که زندگی خودت و آینده ات از هر چیزی و هر کسی مهم تره... جایی که الان هستی و موقعیت درسی که داری رو راحت به دست نیاوردی و واسش کلی زحمت کشیدی پس نزار با هر چیز ساده ایی از دست بره که بعدش بخوایی حسرت بخوری ...
به هیچ کس چنین اجازه ایی نده....یک لحظه تمرکز کن و واسه خودت هم که شده با احساساتت بجنگ و فقط منطقی فکر کن .
محکم باش ...
نمی دونم پست ام مربوط به موضوع تاپیک میشه یا نه
می خوام تمام سعی ام را بکنم فردا خوابم ببره نرم سر آزمون از بس که آماده ام
)
نگران و سر در گم؛ کلافه..... کاش این روزا زودتر بگذره دوباره برسم به آرامش
فقط دوست دارم آخر همه سختی هامو بدونم رسیدم یا نرسیدم.....
البته اگه ما از آینده خبر داشتیم هیچ وقت تلاش نمیکردیم....
از خدا ممنونم بهم اینقدر فرصت داده که بتونم تلاش کنم برای آرزوهام و این نعمت بزرگیه....
به قول یکی از دوستان منم دوست داشتم یک روز بیشتر از ۲۴ ساعت بود بتونم به همه کارام برسم......
وای که چقدر زمان کمه بچه ها شما همینطورید زمان خیلی سریع داره به جلو میره ....
به زمان بگویید بایستد بلکه ما هم بهش برسیم....
خوابم میاد دیشب ۳ساعت خوابیدم فقط
حالا هم جرات ندارم سراغ پاسخنامه برم ببینم چه کار کردم
عالیم
و این حال خوب رو مدیون دعای خیر دوستانم هستم
دارم سعی میکنم یه چیزایی را فراموش کنم تا حالم یه کم بهتر بشه.
حس تحول دارم
امیدوارم مثل حالت تهوع زودگذر نباشه
(۱۵ آذر ۱۳۹۲ ۰۱:۲۶ ق.ظ)alagh نوشته شده توسط: ناراحت...
بغض
و اینکه دردمو نمیتونم به کسی بگم.. چون اگه بگم میگن خل شدی تو این موقع حساس درس خوندن از این حرفا میزنی!
یکی تمام انگیزه زندگی من بود.با وجود اینکه خودش خبر نداشت.
هر وقت دلم از ادما میگرفت هر وقت حس درس خوندن نداشتم وقتی به رسیدن بهش فکر میکردم انرژی دوباره میگرفتم
قصد داشتم موقعی که جواب ارشد میاد اگه رتبم خوب شد با یه جعبه شیرینی برم پیشش
ولی
چند روزه که فهمیدم که دیگه اون مث من تنها نیست...
اگه خواستین چیزی واسه من تنهای زخم خورده که تو شرایط بحرانیم بنویسید
از مرداد شروع کردم خوب خوندم به هدف زیر ۳۰ تا الانش هم راضی بودم ولی الان منطق و احساسم بدجور با هم درگیرن....
امیدوار باش که این نیز می گذرد
روز دانشجو مبارک
امیدوارم همه تون دانشگاه ی که میخواین رو قبول بشین
شاید باور نکنید ولی نمیدونم چرا فکر می کنم امروز آخرین روز زندگیمه
.
بعد از گذروندن چند روز پر از استرس و نگرانی ...امروز خدا رو شکر حالم بهتره... و باید سعی کنم همین طوری بمونم