از همه سوی جهان جلوه‌ی او می‌بینم
جلوه‌ی اوست جهان کز همه سو می‌بینم
*****
چشم از او جلوه از او ما چه حریفیم ای دل
چهره‌ی اوست که با دیده‌ی او می‌بینم
*****
تا که در دیده‌ی من کون و مکان آینه گشت
هم در آن آینه آن آینه رو می‌بینم
*****
او صفیری که ز خاموشی شب می‌شنوم
و آن هیاهو که سحر بر سر کو می‌بینم
*****
چون به نوروز کند پیرهن از سبزه و گل
آن نگارین همه رنگ و همه بو می‌بینم
*****
تا یکی قطره چشیدم منش از چشمه‌ی قاف
کوه در چشمه و دریا به سبو می‌بینم
*****
زشتی نیست به عالم که من از دیده‌ی او
چون نکو مینگرم جمله نکو می‌بینم
*****
با که نسبت دهم این زشتی و زیبائی را
که من این عشوه در آیینه‌ی او می‌بینم
*****
در نمازند درختان و گل از باد وزان
خم به سرچشمه و در کار وضو می‌بینم
*****
ذره خشتی که فرا داشته کیهان عظیم
باز کیهان به دل ذره فرو می‌بینم
*****
غنچه را پیرهنی کز غم عشق آمده چاک
خار را سوزن تدبیر و رفو می‌بینم
*****
با خیال تو که شب سربنهم بر خارا
بستر خویش به خواب از پر قو می‌بینم
*****
با چه دل در چمن حسن تو آیم که هنوز
نرگس مست ترا عربده‌جو می‌بینم
*****
این تن خسته ز جان تا به لبش راهی نیست
کز فلک پنجه‌ی قهرش به گلو می‌بینم
*****
آسمان راز به من گفت و به کس باز نگفت
شهریار اینهمه زان راز مگو می‌بینم

قمار عاشقان بردی ندارد از نداران پرس
کس از دور فلک دستی نبرد از بدبیاران پرس
*****
جوانی‌ها رجزخوانی و پیریها پشیمانی است
شب بدمستی و صبح خمار از میگساران پرس
*****
قراری نیست در دور زمانه بی‌قراران بین
سر یاری ندارد روزگار از داغ یاران پرس
*****
تو ای چشمان به خوابی سرد و سنگین مبتلا کرده
شبیخون خیالت هم شب از شب زنده داران پرس
*****
تو کز چشم و دل مردم گریزانی چه میدانی
حدیث اشک و آه من برو از باد و باران پرس
*****
جهان ویران کند گر خود بنای تخت جمشید است
برو تاریخ این دیر کهن از یادگاران پرس
*****
به هر زادن فلک آوازه‌ی مرگی دهد با ما
خزان لاله و نسرین هم از باد بهاران پرس
*****
سلامت آنسوی قافست و آزادی در آن وادی
نشان منزل سیمرغ از شاهین شکاران پرس
*****
به چشم مدعی جانان جمال خویش ننماید
چراغ از اهل خلوت گیر و راز از رازداران پرس
*****
گدای فقر را همت نداند تاخت تا شیراز
به تبریز آی و از نزدیک حال شهریاران پرس

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی
*****
هر کس آزار من زار پسندید ولی
نپسندید دل زار من آزار کسی
*****
آخرش محنت جانکاه به چاه اندازد
هر که چون ماه برافروخت شب تار کسی
*****
سودش این بس که بهیچش بفروشند چو من
هر که با قیمت جان بود خریدار کسی
*****
سود بازار محبت همه آه سرد است
تا نکوشید پی‌گرمی بازار کسی
*****
غیر آزار ندیدم چو گرفتارم دید
کس مبادا چو من زار گرفتار کسی
*****
تا شدم خوار تو رشگم به عزیزان آید
بارالها که عزیزی نشود خوار کسی
*****
آن که خاطر هوس عشق و وفا دارد از او
به هوس هر دو سه روزیست هوادار کسی
*****
گر کسی را نفکندیم به سر سایه چو گل
شکر ایزد که نبودیم به پا خار کسی
*****
شهریارا سر من زیر پی کاخ ستم
به که بر سر فتدم سایه‌ی دیوار کسی
*****

این همه جلوه و در پرده نهانی گل من
وین همه پرده و از جلوه عیانی گل من

*****

آن تجلی که به عشق است و جلالست و جمال
و آن ندانیم که خود چیست تو آنی گل من

*****

از صلای ازلی تا به سکوت ابدی
یک دهن وصف تو هر دل به زبانی گل من

*****

اشک من نامه نویس است وبجز قاصد راه
نیست در کوی توام نامه رسانی گل من

*****

گاه به مهر عروسان بهاری مه من
گاه با قهر عبوسان خزانی گل من

*****

همره همهمه‌ی گله و همپای سکوت
همدم زمزمه‌ی نای شبانی گل من

*****

دم خورشید و نم ابری و با قوس قزح
شهسواری و به رنگینه کمانی گل من

*****

گه همه آشتی و گه همه جنگی شه من
گه به خونم خط و گه خط امانی گل من

*****

سر سوداگریت با سر سودایی ماست
وه که سرمایه هر سود و زیانی گل من

*****

طرح و تصویر مکانی و به رنگ‌آمیزی
طرفه پیچیده به طومار زمانی گل من

*****

شهریار این همه کوشد به بیان تو ولی
چه به از عمق سکوت تو بیانی گل من

*****