ای که پیچید شبی در دل این کوچه صدایت
یک جهان پنجره بیدار شد از بانگ رسایت
*****
تا قیامت همه جا محشر کبرای تو برپاست
ای شب تار عدم‌، شام غریبان عزایت
*****
عطش و آتش و تنهایی و شمشیر و شهادت
خبری مختصر از حادثه‌ی کرب و بلایت
*****
همرهانت صفی از آینه بودند و خوش آن روز
که درخشید خدا در همه‌ی آینه هایت
*****
کاش بودیم و سر و دیده و دستی چو ابوالفضل
می فشاندیم سبک‌تر ز کفی آب به پایت
*****
از فراسوی ازل تا ابد ای حلق بریده
می رود دایره در دایره پژواک صدایت

عشق یعنی کوچه کوچه انتظار
رؤیت خورشید در باغ بهار
*****
عشق یعنی با جنون تا اوج‌ها
رفتن از ساحل به بام موجها
*****
عشق یعنی یک تغزل شعر ناب
مثنوی‌های خدای آفتاب
*****
عشق یعنی سوختن با شعله‌ها
سبز گشتن در شکوه قله‌ها
*****
عشق یعنی های های اشک‌ها
در فرات بی‌وفا با مشک‌ها
*****
دست‌افشان رقص سرخی واژگون
سعی در محراب با قانون خون
*****
گفتمان مادران داغدار
حسرت دیدار گل‌ها در بهار
*****
یک نماد از قصه جام شراب
رویکردی سبز در تفسیر آب
*****
عشق یعنی یک شهود بی‌کران
سینه‌ای با وسعت هفت آسمان
*****
در حضور آن فروغ تابناک
سر تاویل شفق در جام تاک
*****
پایکوبی بر فراز دارها
یک غزل با میثم تمارها
*****
یا قنوتی هم صدای آبها
در نماز صبح با مهتابها
*****
عشق یعنی کهکشان در کهکشان
چشم امیدی به سوی بی‌نشان
*****
عشق یعنی در فضای رازها
خلسه‌ای جاوید با پروازها
*****
عشق یعنی بی‌کران نورها
با شقایق‌ها میان هورها
*****
طور سینین حیرتی بی‌انتها
شعر شبنم در گلستان خدا
*****
اشک غم در حسرت دیدارها
همدلی تا صبح با تبدارها
*****
عشق یعنی یک سرود جاودان
رقص گلها حیرت پروانگان
*****
عشق یعنی زینبی تا اوج‌ها
ناخدایی بر فراز موجها
*****
یک زبان در کام از سر غدیر
کهکشان آسمانهای منیر
*****
چیرگی بر خار و خسهای سراب
مخزن‌الاسرار دخت بوتراب
*****
انعکاس خطبه سجادها
یورشی جاوید بر بیدادها
*****
عشق یعنی رود رود مادران
در عزای خیلی از نام‌آوران
*****
غرق در خون ذوالجناحی اشکبار
در غم بشکوه آن تنها سوار
*****
همنوا با عون یا جعفر شدن
روی دستان پدر پرپر شدن
*****
داستان خیمه‌های سوخته
کودکانی از عطش افروخته
*****
عشق یعنی اربعین یاس‌ها
اشک سرخی در غم عباسها
*****
تا شهادت یک حبیب باوفا
پیر برنای کتاب کربلا
*****
جان فشانی مرگ احلی من عسل
خوش درخشیدن فراسوی زحل
*****
عشق گفتی کربلا آمد به یاد
هیبت خون خدا آمد به یاد
*****
عشق گفتی نینوا آمد به یاد
عصمت آن لاله‌ها آمد به یاد

دلت گرفته، چرا حال تو خراب شده‌ست؟
عزیز! چشم قشنگت چرا پر آب شده‌ست؟
*****
مگر که کودک من عیب و علتی دارد؟
جواب داری، اما دلت کباب شده‌ست
*****
مگر که کودک من...؟ بغض‌تان شکست چرا؟
صدای هق هقت آقا مرا جواب شده‌ست
*****
آهای دست عزیزی که اول عشقی!
برای توست دلش غرق التهاب شده‌ست؟
*****
آهای چشم قشنگی که تازه می‌خندی
خودت بگو که چرا در من انقلاب شده‌ست
*****
سکوت می‌شکند، پرده‌ها می‌افتد، وای!
فضای خانه پر از بانگ «آب...آب» شده‌ست
*****
و مشک خونی عباس اولین چیزی‌ست
که در نگاه غریبانه تو قاب شده‌ست
*****
عمود، تیر، عطش، مشک، خیمه‌ها، عباس
جواب گریه تو این همه کتاب شده‌ست
*****
و مادری که چنین عاشقانه می‌خندد
از این جواب دل‌انگیز تو مجاب شده‌ست
*****
---------------------------------------------------------


چشم پرخون بود و دستا نش جدا
مشـک او بی آب و بر لب ای خدا
*****
یـاری اندر کس نمی بیـنم چرا ؟
سمت او پرتا ب می شــــد تیرهـا
*****
پـس صدا زد ای امـیر کـربـلا
مـانده‌ام تنـها درایـن دشـــت بـلا
*****
قـــول دادم تــا جـــوابـی آورم
ســـوی اهــل خیـــمـه آبـــی آورم
*****
کــو رقیه ؟کــوسکینه؟کوعلی؟
مــن نمانـدم بــر ســر قولم ولــی
*****
مشک من شد پاره پاره از جفا
تیر زد دشمن به مشکم در خـــفا
*****
ای بــرادر از کــرم من را مبر
سـوی طــفلان حـرم من را مـــبر
*****
یابن زهرا،نور چـشم مرتـضا
گو که هستی از من بی کس رضا
*****
گفت:یــا عباّس ای سردار من
ســـاقی لــب تـــشــنگا ن ویـارمن
*****
قامتــــم بعد تو می گردد کمان
داغ تو سخت اسـت یا رب الامان
*****

دیشب دوباره کربلا را خواب دیدم
لب تشنه ال الله را در آب دیدم
*****
دیدم مهی را در کنار آب تشنه
اندر کمینش روبهان با تیر و دشنه
*****
دیدم که زینب با برادر راز میگفت
ناگفته های کوچه بهرش باز می گفت
*****
دیدم که طفلی می خورد پستان بی شیر
آماده می شد از برای جنگ با تیر
*****
دیدم که اکبر درکنار خیمه تنهاست
دشمن گمان می کرد پیغمبر به صحراست
*****
دیدم رقیه گیسویش را شانه می کرد
کم کم درون سینه اش غم خانه می کرد
*****
دیدم که زینب در دلش دلواپسی بود
ترسش جدایی از حسین و بی کسی بود
*****
دیدم که زهرا از حسینش یاد می کرد
فریاد از بی رحمی صیاد می کرد
*****
دیدم زمین و آسمان با هم یکی بود
فرزند زهرا در غریبی دل غمین بود
*****
دیدم زینب سینه بودی پر شراراره
درخاطرش بگذشت گوش و گوش پاره
*****
دیدم که دشمن مشک را کرده نشانه
تا گیرد از عباس آبی بی کرانه
*****
دیدم که اصغر آب را کرده بهانه
تا جان دهد در راه آقای زمانه
*****
دیدم که لبها از عطش بی تاب گشته
عباس آب آور ز خجلت آب گشته
*****
دیدم زمین و نه فلک دریای خون بود
زینب ز هجر لیلی اش اندر جنون بود
*****
دیدم که آتش در میان خیمه‌ها بود
دیدم که سر‌ها همچو گل بر نیزه‌ها بود
*****
دیدم زمین و آسمان گشته است نیلی
دیدم سه ساله دختری خوردست سیلی
*****
دیده که دامان یتیمی شعله ور بود
چشمان ناز کودکی از گریه‌تر بود
*****
دیدم غریبی بنی هاشم دوباره
دیدم ز سیلی روی نیلی گوش پاره
*****
دیدم مسیحا چهره ای بر روی نی بود
زینب دو چشمش خیره بر روی نی بود
*****
دیگر زخجلت روز هم تاریک می شد
کم کم غروب بی کسی نزدیک می شد
*****
دیدم که زینب حامل زنجیر گشته
بهر یتیمان با عدو درگیر گشته
*****
شب شد زمان غربت و تاریکی و غم
پشت سه ساله از غم بابش شده خم
*****
زینب سفر را بی حسین آغاز می کرد
با دست خود باب بلا را باز می کرد
*****
اینان که خواندم گوشه ای از کربلا بود
تنها خدا داند چه در دشت بلا بود
*****

اى که خم شد ز غمِ مرگِ برادر کمرت
داغِ دامادِ رشیدت زده بر دل شررت
*****
کشته گشتند جوانان عزیزت به برت
اى شهیدى که لبِ تشنه بریدند سرت

***
لاله سان سوخت ز داغِ علی اکبر جگرت
***

تا کشیدى ز غم و درد به سر‌، ساغر را
خوشدل از خویش نمودى به جهان داور را
*****
گو تو اى بادِ صبا‌، آن شهِ بی یاور را
تشنه لب هیچ مسلمان نکُشد کافر را

***
تو چه کردى که لبِ تشنه بریدند سرت ؟
***

در شبِ قتلِ تو هر کس که ز تو عهد گسیخت
صرصرآسا ز برت جانب دوزخ بگریخت
*****
خاکِ خذلان به سرِ خویش به زارى مى بیخت
بر لبِ خشکِ تو آبی پسرِ سعد نریخت

***
با وجودى که بود ساقیِ کوثر پدرت
***

ای به خورشیدِ رخت خلقِ جهان چون حربا
وى گلِ باغِ نبى‌، خامسِ بر آلِ عبا
*****
مادرت فاطمه کو تا نگرد بر غربا ؟
خبرِ قتلِ حسین را ببر اى بادِ صبا

***
به سرِ تربت زهرا‌، اگر افتد گذرت
***

عرضه کن: صرصرِ کین سوخت ز تو یک گلزار
گشت در کرببلا نوگلِ گلزارِ تو خوار
*****
روزِ زینب بنگر‌، گشته ز غم چون شبِ تار
بگو اى بانویِ جنت‌، سرى از غرفه بر آر

***
غرقه در لجه یِ خون بین رخِ شمس و قمرت
***

به صفِ کرببلا کن نظر از رویِ صواب
بر لبِ آب نگر تشنه‌، همه پیر و شباب
*****
دلِ «ناهیدى» ازین غصه و غم گشته کباب
بنمائى همه از چشمه یِ کوثر سیراب

***
دخترانت همه بی معجر و بی سر پسرت