با سلام
من و هم دانشگاهیام که ۴ یا ۵ تاییم در این فکریم که تیمی ایجاد کنیم و هر کس یک یا چند مهارت با توجه به توان خود فرا بگیره و شرکتی رو تاسیس کنیم و بتونیم در آینده با ارگان های محتلف قرداد ببندیم. و بعد جایی برسیم که به علوم سیستم عامل و شبکه و پایگاه داده های بزرگ بپردازیم.
من فکر میکنم که با این کار هر کسی میتونه دنبال مهارت مورد علافه خودش بره، خلاقیت به خرج بده. حتی مثل کارهای گرافیکی که اغلب دانشجوها با توجه به بازار کار زیاد اهمیت نمیدن قدرت خودشونو نشون میدن.
نظر شما در مورد این روند چیست؟
به نظر من سیاست رشته ما مثل بازی های تیمی هست که هر کسی با توجه به مهارت خاص خودش باعث میشه با توجه به توانایی و سواد مدیریتی یک شخص، بین اون گروه، یک استراتژی هماهنگ بوجود بیات. و این به ارتقا در سطح علمی و مهارتی کمک میکنه.
به نظر من دانش آموخته های این علوم باید انعظاف پذیری بیشتری نسبت به دیگر رشته های مهندسی داشته باشن. چون خاصیت این رشته هم همینه. یعنی این که مطالعات مختصری هم در زمینه علوم های دیگر داشته باشن تا قدرت مانور دهی شون بیشتر شه. و مطالعاتی هم در مدیریت داشته باشن. مثلا من کتاب های مدیریت هم مختص رشته خودمون دیدم.
کار درستیه ، حتما عملیش کنید
معمولا نتیجه ی انتظار برای پذیرفته شدن در آزمون های استخدامی افسردگی و دلسردیه ، البته در صورت نداشتن بند پ
من و ۳ نفر دیگه هم که هر کدوم در یک زمینه مهارت و استعداد داریم، داریم یک کسب و کار الکترونیکی راه اندازی می کنیم. تو این شرایط که نیروی کار نسبت به تقاضا خیلی بیشتره، بهترین انتخاب اینه که کارآفرین باشی نه کارجو
(۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۰۷:۳۸ ق.ظ)tayebe68 نوشته شده توسط: کار درستیه ، حتما عملیش کنید
معمولا نتیجه ی انتظار برای پذیرفته شدن در آزمون های استخدامی افسردگی و دلسردیه ، البته در صورت نداشتن بند پ
من و ۳ نفر دیگه هم که هر کدوم در یک زمینه مهارت و استعداد داریم، داریم یک کسب و کار الکترونیکی راه اندازی می کنیم. تو این شرایط که نیروی کار نسبت به تقاضا خیلی بیشتره، بهترین انتخاب اینه که کارآفرین باشی نه کارجو
البته ما به خاطر ناامید شدن از استخدام این کار رو نمیکنیم.
موفق باشید
(۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۰۷:۱۹ ب.ظ)EhsanChess نوشته شده توسط: البته ما به خاطر ناامید شدن از استخدام این کار رو نمیکنیم.
موفق باشید
انگیزه ها و انتخابهای آدمای مختلف، متفاوتن...
در واقع روی صحبتم به اوضاع جامعه بود که پر شده از جوونای تحصیل کرده که مدتهاست دنبال کار می گردند، و در نهایت عده ی قابل توجهی از اونها مجبور میشن تن به کاری بدن که تمایلی بهش ندارن. تو این موقعیت ایده پروری و کارآفرینی انتخاب خوبیه، یا موفق میشی و به خواستت می رسی یا موفق نمیشی و تجربیات ارزشمند بدست میاری
موفقیت اینجور کارهای گروهی به خیلی عوامل بستگی داره که امیدوارم براتون محقق بشه
برخی اتفاقاتی که مانع میشه همه چیز به خوبی پیش بره رو ذکر میکنم که امیدوارم براتون اتفاق نیفته
- عدم توازان شرکا و دل دادن به کار: متاسفانه برخی فقط عضو خواهند بود و جای دیگه مشغول میشن و منتظر میمونن کار بگیره و وقته گرفت خودشون رو بذارن تو کار، از اونور برخی از اعضا هم فکر میکنن خودشون بیشتر از بقیه کار میکنن، تو کار گروهی نباید انتظار داشت همه یکسان زحمت بکشن، اینو باید درک کرد
- همه میخوان رئیس باشن! حالا شاید دیگه آنچنان بحث رئیس بودن نباشه، ولی وقتی نظرها متفاوته متاسفانه هرکسی دوست داره نظر خودشو به کرسی بنشونه و اگر نظرش تایید نشه دلخور میشه
- افراد زیاد بدون برنامه ریزی جامع: بعضی وقتها بدون برنامه ریزی صرفا گفته میشه شروع کنیم باهم تا به جایی برسیم، خیلی وقتها تو بازار اتفاقی میفته که ممکنه درامد آنچنانی ای واسه چند سال وجود نداشته باشه و خیلی پروژه گیرتون نیاد، اینطوری اگر سه تا شش میلیون هم سود داشته باشه برای پنج نفر مقدار ناچیزی میشه، ولی اگر یک نفر صاحب کار و دو سه نفر زیر دست باشه صاحب کار بهتر میتونه سود ببره و مختصری به کارمندها بده، تا اینکه همه کارمندها شریک و صاحب سود برابر باشن!
کاملا بسته به دیدگاهتون داره، اگر صرفا این کار گروهی واسه یادگیری بهتر و کسب تجربه باشه که واقعا میتونه عالی باشه دیگه نه بحث پول مطرح میشه نه بحث کم کاری یا پرکاری برخی اعضا و خیلی مسائل دیگه
ولی اگر بحث به دست آوردن پول باشه، بیشترین وقتی که صرف کنید باید مربوط به برنامه ریزی باشه، یعنی راه های گرفتن پروژه های زیاد و ... . وقتی تعداد زیاد باشه و سود بین همه تقسیم باید بشه، مشخصا باید توان گرفتن کار خیلی زیاد باشه شما باید در ماه چندین میلیون دربیارید که تقسیم به پنج بشه قابل توجه بشه، یا پروژه های خاص، یا ایده های جذاب و بزرگ خیلی مهمه
- به محض یافتن موقعیت بهتر، خداحافظ گروه! خیلی وقتها ممکنه اوایل کار و قبل از رسیدن به نتیجه ی مالی بعضی از اعضای گروه شغل مناسبی اگر پیدا کنن سریع قید گروه رو بزنن! این وقتی اتفاق میفته که خیلی از کار گروه مطمئن نباشن
- دلسرد شدن در اواسط راه!
- با اولین شکست، پاشیدن کامل گروه! اگر گروه به هم خیلی اعتماد نداشته باشن و مطمئن نباشن اولین شکست مانع از اجتماع دوباره گروه میشه، آدم تا زمین نخوره نمیتونه بلند بشه اینو همه باید بهش ایمان داشته باشن، ممکنه تو هر شلغی که آدم راه بندازه چندین بار زمین بخوره ولی نباید ناامید بشه
امیدوارم موفق باشید