صفحه‌ها: ۱ ۲
چندروزه این سوال ذهنمو مشغول کرده اخه بالاخره وقتی یه رشته رو ادامه میدیم یه سری هزینه‌ها رو پرداخت می کنیم وقت،عمر،انرژی ،هزینه های مادی و...
حالا ایا اینکه من به این رشته علاقه دارم و از یادگیری لذت میبرم و کلا درس خوندن باعث میشه بهترفکر کنیم ،تصمیم بگیریم، زندگی کنیم و... کافیه؟نه فقط واسه خودم بلکه واسه جامعه ،واسه خلقتم که خدا به خودش افرین گفته و چیزایی از این قبیل.....
ممنون می شم اگه بهم بگید از کجا باید بفهمم این رشته به درد من می خوره یا من به درد این رشته می خورم؟
زیاد نیستن افرادی که حتی پس از خوندن ارشد و انتخاب پروژه تازه می فهمن که رشته خود را دوست دارند و علاقه واقعیشون مدیریت، رشته های انسانی و مانند آن است. اگر واقعا به رشته دیگری علاقه دارید، بهتره که همین الان تغییر رشته بدهید نه ۲ سال آینده. اگر لیسانس کامپیوتر هم دارید فکر نمی کنم برای کار چندان مشکل داشته باشید. (البته اگر تنها به درسهای دانشگاه اکتفا نکرده باشید و دوره های شبکه، برنامه نویسی و مانند آن) را گذرانده باشید. من افراد زیادی را می شناسم که حسابدار، فیزیوتراپ و یا مهندس هستند ولی پس از لیسانس رشته ای مانند زبانهای باستانی را خوانده اند. و الان هم در کنار کار اصلیشون به تحقیق در رشته ارشد و یا دکترای خودشون هستند. گرچه این وضعیت ایده آل نیست ولی به هر حال در ایران زندگی می کنینم و اهمیت به این رشته‌ها آنقدر جدی نیست و نهایتا پس از سالها تحقیق بتونید جایگاهی در خور بیابید.
به نظر من در ایران که بچه‌ها موقع کنکور کارشناسی با ۱۰۰ تا انتخاب رو برو هستن وهمه رو هم باید پر کنن مطمئنن شناخت کافی از این ۱۰۰ انتخاب نخواهند داشت وتاره بعد از این که ۴ سالو تمام کردن می فهمن که از طریق این رشته میتونن بقیه عمر رو بگذرونن یا نه مثلا شخص خود من وقتی برا کارشناسی میخوندم فقط به اصرار خانوادم کامپیوتر رو انتخاب کردم حتی وقتی خبر قبولب مو بهم دادن حتی یادمه
یه چند روزی گریه می کردم چون هدفم برق بود اما جالبه که وقتی ذفتم دانشگاه اونقدر به رشتم
علاقه مند شدم که اگه ۱۰۰ بار دیگه هم برگردم عقب:
کامپیوتر و دیگر هیچ ...
تازه جالب اینجاس که در دانشگاه در برخورد با مدارها فهمیدم واقعا من آدم رشته برق نبودم در صورتی
که در رشته خودم واقعا راضی بودم
اما در مورد خواهرم قضیه برعکس شد اون با راهنمایی من - ۲ سال بعد از من - زشته فناوری اطلاعات
رو با علاقه تمام انتخاب کرد اما وقتی واردش شد دید اون چیزی نیس که می خاد برا همین حالا برا ارشد
می خاد بره دنبال غلاقش یعنی صنایع
ببین به نظر من و از تجریه ای که برای من و خاهرم بود من میگم تا وارد عرصه کار وزمینه عملی رشته خودت نشی نمی فهمی بهش علاقه داری یا نه حتی ارشد خوندن هم نمی تونه بهت ثابت کنه
تنها چیزی که میتونه بهت ثابت کنه کا ر عملی و واقعی در یکی از زمینه‌ها‌ی رشته است مث
برنا مه نویسی یا شبکه ....
اون موقع میتونی بگی که تو به درد این رشته می خوری یا نه
من خیلی از بچه‌ها رو دیدم که انقدر از وضع خودشون و کار خودشون توی همین رشته ما راضی هستن که تحت هیچ شرایطی حاضر به ادامه تحصیل نیس بچه های قوی و موفق
میگن به جای ارشد توی زمینه فعالیت خودشون قوی‌تر بشن به نفع اونهاست
اگه می خای ببینی تو به درد این رشته می خوری یا رشتت به دردت می خوره یا نه بایستی به صورت
حرفه ای کار کنی کار به این سوالت پاسخ میده واین یه سوال درونی هستش که به جز خودت کس دیگه ای نمی تونه بهت پاسخ بده .
بنظرم نمیشه برا همه یه نسخه کلی پیچید
مثلا من خودم با اینکه با برنامه نویسی و طراحی سایت حال میکنم و خیلی دوست دارم که روزی استاد دانشگاه باشم و کارهای پژوهشی انجام بدم
شاید میشد با اطلاعات موجود یه درآمد خوب داشت ولی با لذتی که رسیدن به هدف بزرگتر داره قابل مقایسه نیست
برای اینکه بفهمیم واسه یه رشته ساخته شدیم یا نه هم میشه تحقیق عمقی کرد نه عرضی: دی
البته منظورم اینه که راجع به یه رشته ای که تحقیق کردیم دنبال کاربردهاش هم باشیم اگه بشه یه مدت هم تو اون زمینه کار کرد که خیلی عالی میشه
(۲۸ شهریور ۱۳۸۹ ۰۷:۱۹ ب.ظ)amironline نوشته شده توسط: بنظرم نمیشه برا همه یه نسخه کلی پیچیددرسته نمیشه برا همه یه نسخه پیچوند اما آخرش شما هم به این نتیجه رسیدید که بهترین راه اینه که طرف کار کنه .در مورد تحقیق هم به نظر من تا عملا در گبر نشی نمی تونی خیلی چیزا رو بفهمی
مثلا من خودم با اینکه با برنامه نویسی و طراحی سایت حال میکنم و خیلی دوست دارم که روزی استاد دانشگاه باشم و کارهای پژوهشی انجام بدم
شاید میشد با اطلاعات موجود یه درآمد خوب داشت ولی با لذتی که رسیدن به هدف بزرگتر داره قابل مقایسه نیست
برای اینکه بفهمیم واسه یه رشته ساخته شدیم یا نه هم میشه تحقیق عمقی کرد نه عرضی: دی
البته منظورم اینه که راجع به یه رشته ای که تحقیق کردیم دنبال کاربردهاش هم باشیم اگه بشه یه مدت هم تو اون زمینه کار کرد که خیلی عالی میشه
من هم دقیقا وضعیت شما رو دارم ۳ سال بر نامه نویس تحت وب شرکت نفت بودم اما چون به تدریس علاقه دارم تصمیم گرفتم بیام ارشد بخونم اما ببین این دوست ما می خواد بدونه میتونه تو این رشته مفید
باشه یا نه به نظرم حتی اگه بخوای تدریس هم بکنی بهتره کمی در صنعت کار کرده باشی چون وقتی داری تدریس میکنی کسایی رو تربیت میکنی که باید برن تو صنعت دوران دانشجویی آیا اساتیدی
پایه عملی هم داشتن بهتر نبودن ما اساتیدی داشتیم که حتی تعریف کلاس رو تو شی گرایی نمیدونس
به نظرم پایه عملی داشتن انگیزه ایجاد میکنه در دانشجو و این باعث میشه دانشجویی مث این دوست ما نشه که حتی در پایان دوران تحصیل هم ندونه به رشتش علاقه داره یا نه؟
چرا چون کل دوران تحصیل رو فقط دروسی رو پاس کرده اما آیا لذتی در او ایجاد کرده ؟
لذت کاربرد آنها تا ببینه خودش به عنوان یه مهندس چه طوری میتونه به عنوان ابزار دستش
از این علوم استفاده کنه من اگه می گم باید در محیط واقعی کار کرد برا اینه که در چنین حالتی
کاربرد بعضی از دروسی که خواندیم رو لمس میکنی دوست من و اون موقع میتونه با این ابزار کار کنه
و توانایی های خودش رو نمایان کنه و به خودش ثابت کنه که میتونه و به درد این رشته می خوره یا نه ؟
ممنون ازتون که راهنماییم کردین
من این رشته رودوست دارم ولی فکرکنم واسه این که واقعابفهمم به درد این رشته میخورم یانه بایدکارکنم
منم موافقم که حتی اگه قراره استادبشیم بهتره قبلش کار عملی کرده باشیم این جوری حداقل میدونیم اون چیزی روکه تدریس می کنیم واقعا به چه دردی میخوره
اگه بقیه دوستان نظری دارن خوشحال میشم بدونم
(۲۹ شهریور ۱۳۸۹ ۰۳:۱۴ ب.ظ)انرژی مثبت نوشته شده توسط: ممنون ازتون که راهنماییم کردینمهم همین علاقه هست مطمئن باش با همین علاقه کاربرد هاش رو هم یاد میگیری و بعد میبینی که
من این رشته رودوست دارم ولی فکرکنم واسه این که واقعابفهمم به درد این رشته میخورم یانه بایدکارکنم
منم موافقم کهحتی اگه قراره استادبشیم بهتره قبلشکار عملی کرده باشیم این جوری حداقل میدونیم اون چیزی روکه تدریس می کنیم واقعا به چه دردی میخوره
اگه بقیه دوستان نظری دارن خوشحال میشم بدونم
همین برنامه نویسی که بر ا اکثر بچه‌ها خیلی سخته چقدر نرم توی دستت می پیچه و تبدیل میشه
برات به یه اسباب بازی . وبه راحتی می بینی که همون درسی که برات تو دانشگاه همیشه عذاب بوده
حالا شده ملعبه دستت .برا یادگیری هم بهترین چیز یه استاد خوب هست که قدرت بیان خوبی داشته باشه بهتره این طوری بگم (البته در مورد برنامه نویسی )یه برنامه نویس معلم .
یعنی کسی که هم تکنولوژی‌ها رو کار کرده و هم قدرت بیان داره اون موقع است که میشه لذت برنامه نویسی رو به شاگرد چشوند به نظر من دلیل اصلی بیزاری اکثر بچه‌ها از برنامه نویسی اینه که اولین
استاد برنامه نویسی اونها یا معلم نبوده یا برنامه نویس نبوده
یا علی
من سال سوم مهندسی نرم افزارم.خودم با تک تک سلول های بدنم این رو درک کردم که برای این رشته ساخته شدم!!!
من سال ۸۳ دیپلم فنی از هنرستان رشته کامپیوتر گرفتم.
سال ۸۶ کاردانی پیوسته روزانه نرم افزار گرفتم.
سال ۹۰ یعنی دو ماه دیگه اگه خدا بخواد مدرک کارشناسی ناپیوسته نرم افزار غیر انتفاعی را خواهم گرفت.
با تجربه نزدیک به یک دهه تلاش و علاقه زیاد به کامپیوتر .... بازم می خواهم ادامه تحصیل بدهم...... الان یه کم می خواهم از نرم افزار دور شم.... نه اینکه علاقه نداشته باشم..... بلکه می خواهم به رشته تجارت الکترونیک آی تی بروم.... یک ماه دیگه نتیجه ارشد میاد..... خیلی تو کار پروژه و تجارت و خرید و فروش اینترنتی ام... علاقه‌ام هر روز به ای تی و بخصوص تجارت الکترونیکی افزایش می یابد......
مهم این نیست که فقط بگی نرم افزار علاقه داری.... مهم اونه که از بین تخصص های موجود اونی که بیشتر باهاش خوش میگذرونه و جنبه مالی شما را تامین می کنه دوست داشته باشی و ادامه تحصیل بدی.... بهر حال موفق باشید همه شما بچه های این انجمن.
دیل کارنگی:
اگر لذت بخش نیست، رهایش کن.
همیشه میشه چیز های جالبی تو رشته کامپیوتر دید اونقدر برای گشتن وسیعه که هیچ وقت به پایان نمی رسه.
به نظر من اگه آدم به چیزی علاقه داشته باشه حتما می تونه به اون هدفش برسه.
این ذهن و فکر ماست که بهمون می گه تو چه چیزی استعداد داریم و تو چه چیزی استعداد نداریم.وگرنه به نظر من همه ماها تو همه کاری استعداد داریم.
واقعا حرفای خوبی بود
ولی اگه کسی کار نکرده باشه و فقط درسا رو پاس کرده باشه چی ؟
(۱۵ تیر ۱۳۹۰ ۰۳:۳۸ ب.ظ)azarakhsh نوشته شده توسط: ولی اگه کسی کار نکرده باشه و فقط درسا رو پاس کرده باشه چی ؟
سوال منم همینه. مثلا " من که دارم برای کنکور ارشد مهندسی آی تی-شبکه می خونم (البته درسا رو خیلی خوب می خونم و خط به خط از مراجع)، آیا باز هم لازمه که به موازاتش یا بعد از قبولی، mcse و ccna رو هم یاد بگیرم یا نه، فقط روی درسا تمرکز کنم کافیه؟
- *(البته من فقط درسای دانشگاه رو پاس نکردم، مثلا" قبلا" دروه های A+ و network+ و mcsa رو گذروندم ولی وقت نشد خیلی تمرین کنم تا تو ذهنم تثبیت بشه. با چند تا برنامه نویسی هم آشنام و ... ولی فعلا" هیچکدوم رو مسلط نیستم)
* من می خوام در دوره ارشد هم کار کنم.
- اولا من که تو ذهنم ارشد شبکه امیرکبیره، اصلا می تونم تو دوره ارشد کار کنم؟
- ثانیا اگه امکانش باشه، گمان میکنم بشه درسای کنکور رو که قبلا" خوب خوندم در دانشگاه (حالا در ابتدا، هر دانشگاهی که شد مثلا" آزاد یا علمی-کاربردی) تدریس کنم، تا هم برای خودم دوره بشه (-> آمادگی برای دکترا) و هم کسب درامد کنم؟
*ممنون می شم اگه دوستان با تجربه راهنمایی کنند.
(۱۵ تیر ۱۳۹۰ ۰۸:۰۳ ب.ظ)faraaz_mb نوشته شده توسط:(15 تیر ۱۳۹۰ ۰۳:۳۸ ب.ظ)azarakhsh نوشته شده توسط: ولی اگه کسی کار نکرده باشه و فقط درسا رو پاس کرده باشه چی ؟
سوال منم همینه. مثلا " من که دارم برای کنکور ارشد مهندسی آی تی-شبکه می خونم (البته درسا رو خیلی خوب می خونم و خط به خط از مراجع)، آیا باز هم لازمه که به موازاتش یا بعد از قبولی، mcse و ccna رو هم یاد بگیرم یا نه، فقط روی درسا تمرکز کنم کافیه؟* خودم گمان می کنم اگه روی خوندن درسای کنکوری تمرکز کنم، در دوره ارشد و بعد از اون، برای داشتن شغل مورد نظرم (تدریس دروس دانشگاهی) با مسئله ای مواجه نشم. تا ببینیم نظر دوستان با تجربه چیه؟
- *(البته من فقط درسای دانشگاه رو پاس نکردم، مثلا" قبلا" دروه های A+ و network+ و mcsa رو گذروندم ولی وقت نشد خیلی تمرین کنم تا تو ذهنم تثبیت بشه. با چند تا برنامه نویسی هم آشنام و ... ولی فعلا" هیچکدوم رو مسلط نیستم)
* من می خوام در دوره ارشد هم کار کنم.
* این‌ها رو بیشتر بخاطر این می پرسم که تمرکز رو یه نوع فعالیت، به نظرم بهتره. درضمن، همون {A+ و network+ و mcse} و {c# و ...} هم از تفکرات مهندسین مربوطه، که بعدا" تبدیل به محصول شده، بوجود اومده.
- اولا من که تو ذهنم ارشد شبکه امیرکبیره، اصلا می تونم تو دوره ارشد کار کنم؟
- ثانیا اگه امکانش باشه، گمان میکنم بشه درسای کنکور رو که قبلا" خوب خوندم در دانشگاه (حالا در ابتدا، هر دانشگاهی که شد مثلا" آزاد یا علمی-کاربردی) تدریس کنم، تا هم برای خودم دوره بشه (-> آمادگی برای دکترا) و هم کسب درامد کنم؟
*ممنون می شم اگه دوستان با تجربه راهنمایی کنند.
واسه ارشد خوندن کتاب های مرجع کافیه , mcse که کلا ربطی به کنکور نداره مگر مبحث کلاس های آی پی که اونم خیلی سطح پایین گفته اما ccna و a+ شاید به درد درس شبکه آی تی بخورن (که اون یکی از ۱۴ تا درسیه که تو ارشد میاد )
اطلاع داشتن از این‌ها خوبه مخصوصا برای کار , چون این مدارک تایید می کنه شما می تونی از محصولات شرکتش استفاده کنی( مثلا روتر سیسکو رو کانفیگ کنی )اما همون طور که گفتم شما بیشتر یاد می گیری با محصولات اون شرکت کار کنی . کسی از یک دکتر شبکه انتظار نداره بیاد یک شبکه ویندوزی سرهم کنه اما اگر بخوای توی قسمت شبکه یک شرکت کار کنی حتما باید بلد باشی .( به نظر من تحصیلات آکادمیک یک چیزه و این مدارک یک چیز دیگه و زمینه های کاریشون هم متفاوت)
من خودم دوره های mcse ور گذروندم , خیلی هم بیرون از دانشگاه به دردم خورده .
در مورد c# هم به نظر من هر کسی که تو رشته کامپیوتر یا آی تی هست باید حداقل یک زبان برنامه نویسی رو بلد باشه .
سلامبه همگی
خب یکی مثل من که توی رشته ای که اصلا بهش فکرنکرده قبول بشه وتوی یک دانشگاه ضعیف درس خونده باشه تکلیفش چیه ؟
بزارین واضح‌تر بگم ،من وضعیت درسیم خوب بود توی یه مدرسه متوسط به بالا (همه معدلاشون بالای ۱۸/۵ )درس خوندم بخعد بخاطر مشکلای خونوادگیم وسعیی که دیگرون میگن کم بوده اقتصاد زاهدان(روزانه )قبول شدم ،ازهمون ترم اولم سعی کردم که در اینده یه لیسانسه بی سواد نباشم اما حالا که ترم آخرمه ومی خوام برا ارشد بخونم ،دیگه به این نتیجه رسیدم که به درد این رشته نمی خورم چون عاشق کارای عملیم ولی این رشته همش نظریاته وخیلی بیش از اندازه خشک ،ومتاسفانه هم دانشجوها هم استادا هم همینطور ،طوری که الان احساس پوچی می کنم ،آخه منی که عاشق داروسازی وبینای سنجی وکارای آزمایشگاهی بودم چه به سیاست واقتصاد مملکت ؟؟؟؟؟؟ تورو خدا یه کی به من کمک کنه
من خیلی حالم بده ؟اصلا به نظرتون براارشد بخونم ؟؟؟