انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[sahar121]

سلام. وقت بخیر
ی سوال!!
ازدواجی که دو طرف باهم اختلاف مسافت زیادی داشته باشند..یعنی یکی این سر ایران یکی اون سرش..چع معایبی داره؟؟ شماها قبول میکنید در کل؟
فرض کنید موقعیت طرفتون خیلی خاص هم نیست و شما هم عاشق پیشه نیستید... هر دو سطح تحصیلی یکسان با شرایط مالی و نوع پوشش ظاهری یکسان. دارید و یکی از هم کلاسیهاتون تو دوره دانشگاه بوده. همین! و الانم هر دو طرف دانشجوی ارشدن، هر کی تو منطقه خودشه.هر دو هم همسن. برای زندگی هم پسره میگه احتمالش هست که باید دختره بره شهر اونا.. خوب بالاطبع باید تو محل کارش باشه.اما دختره هم میخواد تو منطقه خودش باشه کار کنه زندگی کنه...
نظراتتون چیه؟
من نیستما

[Mänu]

ما تو اقوام و دوستا ازدواج راه دور زیاد داشتیم همشونم موفق بودن،اما بنظرم یه سختی هاییم داره،دوری از خانواده و دلتنگی خیلی بده،تحملشم سخته،مخصوصا واسه دختر من دیدم بعضی وقتا میگن که دیگه تحمل ندارن و خیلی دلتنگ خانواده میشن اما بعدم که بچه دار میشن دلتنگیا کمتر میشه...اگه خانواده ها با هم تناسب دارن همه چیم اوکی هست راه دور زیادم مشکل بزرگی نیست،البته آدم خودشو میشناسه باید ببینه چقد میتونه خودشو با شرایط وفق بده،دیگه باید فکر اینو بکنه که ممکنه شرایط زندگی و شوهرش یه جوری باشه که نتونه مدت زیادی خانوادشو ببینه،باید خودشو آماده کنه،

[Eternal]

خوب اگه پسره قبول میکنه اون بیاد شهر دختره،...
نظر شخصی من : اگه دختره سن ازدواج داره یعنی سنش زیاد نیست و ممکنه موقعیت های خوبی براش پیش بیاد بنظر من بهتره جواب منفی بده ، چون من خودم اصلا دوست ندارم ازدواج راه دور رو ، چون مثلا بعد از ازدواج وقتی میخوان برن پیش خونواده دوردست ، هر دو خونواده دلشون شور میزنه که به سلامت برسن....
و یا اینکه وقتی خونواده طرف از راه دور میاد خونه عروس و داماد باید خونشون جای مناسب و امکانات کافی داشته باشه تا اونا هم احساس راحتی کنن.
اینا از نظر من مهمه...
باید هر دو طرف تمام جنبه ها رو بررسی کنن و ببینن واقعا میتونن یا نه؟!

[Mänu]

خب اگه عاشقی در کار نیست راحتر میتونه تصمیم بگیره،حالا منظور از موقعیت خاص رو متوجه نمیشم،اما اگه طرف با معیاراش جوره و تحمل دوری رو هم داره خب قبول کنه،همکلاسی هم که بودن یه شناختی هم داره نسبتا،
به نظرم بر این اساس نباید آدم تصمیم بگیره که شاید موقعیت بهتر پیش بیاد،باید ببینه با معیاراش جوره یا نه اونی هست که میخواد یا نه؟؟و گرنه خب آره ممکنه یه موقعیت خیلی بهتر تو شهر خودش براش پیش بیاد یا شایدم پیش نیاد...یکم سعی کنه شناخت بیشتر پیدا کنه بعد تصمیم بگیره دیگه دوری و اینام هست...

[sahar121]

منظورم از موقعیت خاص اینه که پسره از لحاظ شغلی،در امد،سرمایه،ظاهر،خانواده.. چیزی انقدر بالا نداره و تک نیست که ی دختر به خاطر این سری چیزها بگه که ،خووووووب ی چیزی داره و موقعیتش واقعا خوبه خوبه و می ارزه این راه دور...نه معمولیه
دختره و پسره هر دو ۲۵ سالن..
راه دور هم ب نظر من بستگی داره مثلا یکی ۶ ساعت اختلاف راهه یکی ۱۰ ساعت یکی ۲۴ ساعت... این مورده ۲۴ ساعتس....
ی سوال دیگه اینه که دختره میگه اختلافشون با پسره همش ۷ ماهه!!! و این مسائلم هست...اختلاف سنی بسیار کم،راه دور؛موقعیت معمولی....
به نظر من اگه صبر کنه تا اگه همشری یا هم استانی لااقل پیدا شده بره اگه نه دیگه داره کم کم زمان داره میره بگه بعله..پسره هم همین الان نمیخواد پا پیش بزاره شاید ی سال بعد.. هر دو دانشجوی ارشد ترم ۱ هستند..

[Eternal]

از بابت اختلاف سنی ، باید بگم تو خونواده ما هستن کسایی که با هم خیلی کم اختلاف سنی دارن و یکی از اقوام هم دو سال دختره از پسره بزرگه ولی مشکلی ندارن الحمدلله (البته همیشه خوب نیست این اختلاف)
با صحبتای دوستم خانم مهتاب هم که فرمودن:"همکلاسی هم که بودن یه شناختی هم داره نسبتا...." کاملا موافقم حتی اگه خونواده ها اجازه دادن زیر نظر اونا تو اون مدت ۱ سال هم میتونن با اخلاقیات هم آشنا بشن
و در مورد

(۱۲ فروردین ۱۳۹۲ ۰۱:۵۴ ب.ظ)sahar121 نوشته شده توسط:  پسره از لحاظ شغلی،در امد،سرمایه،ظاهر،خانواده.. چیزی انقدر بالا نداره و تک نیست که ی دختر به خاطر این سری چیزها بگه که ،خووووووب ی چیزی داره و موقعیتش واقعا خوبه خوبه و می ارزه این راه دور...نه معمولیه

بنظر من ظاهر زیاد مهم نیست اون انداره که به دل دختر خانوم بشینه کافیه، چون اخلاق هستش که ظاهر رو هم خوب یا بد جلوه میده...درضمن ظاهر چه خوب باشه و چه معمولی بعد یه مدت عادی میشه.
در مورد پول هم اگه اونقدر داره که بتونه خونواده رو سرپا نگه داره ، خب هردو ارشد هستن میتونن بعد اتمام درسشون به کمک هم امورات زندگی رو بگردونن....
باز هم میگم اینا نظر شخصی منه و ممکنه دوستان با حرفای من مخالف باشن

[Mänu]

اینکه میگید الان نمیخواد پا پیش بذاره شاید یه سال بعد...عشق و عاشقی هم در کار نیست،بهتره به پای اون نمونه تا یسال بعد هزارتا اتفاق میوفته اینکه هم میگید موقعیتش خیلی خاص نیست به نظرم خیلی اون طرف با معیارهاش جور نیست دیگه بهتره صبر کنه

[sahar121]

هدفشون اینه تا این س سال به پای هم نمونند... و باهم آشنا شند و تا ی سال بعد اگه شد بیاد جلو و اگه نه برا جفتشون مقدور نبود بیخیال شند..کلا این وسط قول و قرار مجکمی در بین نیست..

[انرژی مثبت]

خب وقنی قرار باشه یه سال با هم اشنا بشن خودبخود علاقه ایجاد می شه و اونوقت تصمیم گیری متفاوت خواهد بود!

[sarata]

درود !

ببخشید که وارد بحثتون میشم . به نظر من دو جور انتخاب همسر وجود داره :

۱/ یه نفر رو انتخاب می کنی که باهاش زندگی کنی ---> یعنی خود فرد مورد نظر خیلی مهم نیست . ظاهرش ، میزان تحصیلات ، شغل ، مقدار درامد ماهیانه، وضعیت مالی ، شهر محل سکونت و خانواده و تالاری که میخوان توش عروسی بگیرن و زمین پشت قباله و مهریه و ..... مهمه ! خب پس باید همه این موارد با دقت زیاد بررسی شه !

۲/ یه نفر رو انتخاب میکنی چون نمی تونی بدون او زندگی کنی ! ---> یعنی خود فرد خیلی مهمه و بقیه چیزا با او خواستنی میشه !

[Mänu]

یه نفر رو انتخاب میکنی چون نمی تونی بدون او زندگی کنی ! ---> یعنی خود فرد خیلی مهمه و بقیه چیزا با او خواستنی میشه ! اینکه بهترین حالته،اما نصیب کمتر کسی میشه...

[sarata]

(۱۷ فروردین ۱۳۹۲ ۱۰:۱۹ ب.ظ)mahtab_rafiei نوشته شده توسط:  اینکه بهترین حالته،اما نصیب کمتر کسی میشه...

حق با شماست دوست جونی اما اگه بشه چــــــــــی میـشــــــــه

[hadidoost]

به نظر من زندگی خیلی مسخره ای میشه.
من که نمی تونم تصور کنم حتی چند روز بدون همسرم زندگی کنم.

[Bache Mosbat]

تجربه از دوستان و موارد مشابه، به شرط خوب بودن بقیه شرایط
اگه پسر بیاد شهر دختر خوبه
اگه برن شهر سوم هم خوبه
ولی دختر بیاد شهر پسر خیلی عاقلانه نیست.

[Xilinx]

به نظرم این ها معیار حساب نمیشه.اخلاق خیلی مهم تر هست.اخلاق خوب دوری و کمبودها رو خیلی میتونه جبران کنه.
به نظر من معمولی بودن خیلی خوبه.مشکل مردم همین هست که میخوان همش یه موردی خاص باش که متاسفانه توی چشم و هم چشمی ها و این چیزا یه پوششی داشته باشند که این شروع انحراف در زندگی ها هست و آینده ی افراد رو تحت الشعاع خودش قرار میده.
دوری یا نزدیکی هم خوبی داره و هم بدی.
دور بودن عموما برای افرادی که ارتباط کم تری با فامیل دارند و خصوصیات یه فرد مستقل رو دارند خیلی ایجاد مشکل نمی کنه.یکی از مزیت های دور بودن این هست که کسی در زندگی شما فضولی نمی کنه(برای کسایی که خوششون نمیاد) از طرفی ارتباطات عموما از طریق تلفن انجام میشه که این به روحیات افراد بر میگرده که رفت و آمد و ارتباط زیاد رو دوست داشته باشند یا ارتباط کم/متعادل و تفننی رو.در کل دوری ، دلتنگی که نمیاره هیچ ، دوستی زیاد هم میاره.ارتباطات رو محدود به مناسبتها می کنه.وقتی کسی دور باشه اشتیاقش برای دیدن اقوام و آشنایان بیشتر هست.
اما نزدیکی
برای خانواده های دختر خانم ها(علی الخصوص بچه های اول یا تک دخترها) خیلی مهم هست که دخترشون با یه فردی ازدواج کنه که جایی باشه که امکان رفت و آمد بسیار زیاد باشه(خصوصا در سال های اول ازدواج).چون مادرها اکثرا روی دخترهای اولشون یه حساب دیگه به نسبت بقیه باز می کنند.بعضی ها هستند برای خانواده ی آقا پسر شرط می کنند که باید همون شهر خونه بگیره.
اگر بخوایم دوری و نزدیکی رو مقایسه کنیم باید به مهمترین مورد یعنی رفت آمدهای خانوادگی و اجتماعی بودن زوج اشاره کرد باید دید رفت و آمد چقدر مهم هست؟واقعیت این هست که در دوری و نزدیکی رفت آمدها با اقوام یکسان هست و البته وقتی آدم دور باشه بیشتر خوشحال کننده میشه بقول معروف دوری و دوستی...
ولی در این موارد باید نظر خانواده ی دخترها پرسیده بشه چون رفت و آمدی در کار نیست به جز رفتن به خونه ی خانم محترم.
اگه یخورده به اطراف نیگا کنید و بررسی کنید میبینید که پسرای امروزی بیشتر وقت خودشون رو به خانواده ی خانمشون اختصاص میدن.منم فقط دیدم دلیلش میتونه هرچیزی باشه
به نظر من ازدواج توی سن ۲۵ سالگی (دو سال کمتر یا بیشتر) خیلی ایده آل هست و نباید سن ازدواج بالا بره چون نشاط و جنبش جوش آدم ها چه دختر چه پسر سال به سال کمتر میشه.
در کل بازم تاکید میکنم دوری و نزدیکی مهم نیست.اخلاق خیلی مهم تر هست.ضمن اینکه تشابه و هم کفو بودن خانواده ها معمولا این مسائل رو تا حدی حل میکنه.