(۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۱۲:۰۹ ب.ظ)samanbeigmiri نوشته شده توسط: (30 اردیبهشت ۱۳۹۵ ۱۱:۳۱ ق.ظ)codin نوشته شده توسط: هدف از این زندگی چیه واقعا؟ خسته شدم.... گاهی به حال مذهبیا غبطه میخورم همه چی براشون مشخصه
سلام.
هر چی اینجا میگم به خاطر پاسخی به دوست عزیزم codin هست و حرف هایی که دوست دارم بزنم،
و هیچ تحمیل یا القایی درِش نیست.
اینجا رو واقعا فرهیخته تر از جاهایی که تا حالا بودم میبینم و بهش عشق دارم.
ببخشید ها،
هدف اینه که یاد بگیرید چطور رنج رو تحمل کنید نه این که از زنده بودن لذت ببرید،لذت ماهیتش کاملا سلبی هست و رنج ماهیتش حقیقی(مائده های زمینی از آندره ژید نگاه جامعه تری به این فکر ما داره) لذت رو لحظه ای میشه پدید آورد فقط !!چیزی شبیه این :
اگر زندگی ، وجود داشتن و آگاهی از بودن به خودیِ خودش ارزش میداشت، هیچ وقت شوق رفتن به رختخواب و کسل بودن برای بیداری از خواب رو نداشتیم.
در آخر هر روز اگر بشینیم و ماهیت زندگی رو حساب کنیم همیشه کفه ی ترازو به سمتِ شر سنگینی بیشتری میکنه.مزاج صفروای هم که مشخصه ی غالب این دسته از افردا هست رو میشه از لحاظ جسمی کنترل کرد.اما دیدن نیمه ی خالی لیوان رو جز با رسیدن به سعادتی در باورِ فردیتِ ذهنی نمیشه بدست آورد.چند گزینه مناسبه، موسیقی با تک نوازی(پیانو). ریاضیات(انیشتین هم به این رسیده بود و این جمله رو در بابش گفت : "ریاضیات مرا از قید چشمانم آزاد میکند") و درگیری ذهنی شدید و ورزش، ذهنت رو عمیقا در گیر کن تا یادت بره توی چه جهنمی زندگی میکنی
-------
شما به ما *آیین زندگی* رو معرفی کردید ما هم به شما :
*در باب حکمت زندگی* رو معرفی میکنیم یه سرچ بزن پیداش میکنی البته دو فصل اولش در نت موجوده و کتاب رو باید بخرید
با احترام نسبت به دیدگاه دوستان به زندگی باید بگم که به نظر من زندگی در کل لذت بخشه.چون اگه لذت بخش نبود میلیون ها سال پیش از بین میرفت.شاید این قانون طبیعته که زندگی رو واسه موجودات لذت بخش کنه تا طبیعت پا برجا بمونه.مثلا اگه ارتباطات جنسی لذت بخش نبود هیچ یک از موجودات تمایلی به برقراری این ارتباط نداشتند و درنتیجه طبیعت نابود میشد.مثال های زیادی از این قبیل میشه زد که فکر میکنم نشان دهنده این موضوع باشه که زندگی برای بقا نیاز به لذت بخش بودن داره تا تحمل سختی ها.در واقع اگر هم سختی در کار باشه باز هم تحمل آن باید در راستای رسیدن به یک لذت باشه،و این همان راز بقای طبیعت است.
طبیعت برای ما مثل مادری میمونه که وقتی بچش گریه میکنه،سعی میکنه بایک شکلات اونو گول بزنه وخوشحالش کنه.