دوست عزیز می خواستم اتفاقی رو که برا خودم اتفاق افتاده برات می گم نتیجه با خودت !
من هم بعد از چندین ماه دنبال کار گشتن بعد از سربازی بالاخره یه جا استخدام شدم
ولی ترجیح دادم که بعد از چند ماه کار کردن کوتاه، برم ارشد چون ارشد دانشگاه دولتی هم قبول شده بودم و امکان داشتن هردو باهم نبود
الان که دارم باهات صحبت می کنم یه دانشجوی ارشد بدون کار هستم که البته تازه ترم اولم تموم شده
شرایط دانشجو شدن بعد از رها کردن شغل واقعا آدم را همیشه در حالت دوگانگی ذهنی قرار می دهد که ای کاش اون مسیر دیگه رو دنبال می کردم مخصوصا اگر در درس هات با استادهای بدون منطق هم روبرو بشی !!
من خودم فقط به خاطر اینکه در کار دولتی زندگیم یکنواخت شده بود وبا روحیات من سازگار نبود و از خودم انتظار بیشتری داشتم
کارم رو فدای ارشد کردم تا چند سال دیگه هم فرصت داشته باشم تا به چیزهای فراتر از کار دولتی و درآمد مستقل از آن بیشتر فکر کنم
اگر بتونی که فرصت داشتن هر دو باهم را داشته باشی( که من نداشتم ) که خیلی بهتره هردو با هم باشه و گرنه دیگه تصمیمیه که بنا به شرایط خودت می گیری و تا آخر هم مسئولیتش با خودته!!
الان که حدود چند ماه از رها کردن شغلم می گذره هنوز هم دقیقا نمی دونم که آیا واقعا کار درستی کرده ام یا نه ؟
دوست عزیز می خواستم اتفاقی رو که برا خودم اتفاق افتاده برات می گم نتیجه با خودت !
من هم بعد از چندین ماه دنبال کار گشتن بعد از سربازی بالاخره یه جا استخدام شدم
ولی ترجیح دادم که بعد از چند ماه کار کردن کوتاه، برم ارشد چون ارشد دانشگاه دولتی هم قبول شده بودم و امکان داشتن هردو باهم نبود
الان که دارم باهات صحبت می کنم یه دانشجوی ارشد بدون کار هستم که البته تازه ترم اولم تموم شده
شرایط دانشجو شدن بعد از رها کردن شغل واقعا آدم را همیشه در حالت دوگانگی ذهنی قرار می دهد که ای کاش اون مسیر دیگه رو دنبال می کردم مخصوصا اگر در درس هات با استادهای بدون منطق هم روبرو بشی !!
من خودم فقط به خاطر اینکه در کار دولتی زندگیم یکنواخت شده بود وبا روحیات من سازگار نبود و از خودم انتظار بیشتری داشتم
کارم رو فدای ارشد کردم تا چند سال دیگه هم فرصت داشته باشم تا به چیزهای فراتر از کار دولتی و درآمد مستقل از آن بیشتر فکر کنم
اگر بتونی که فرصت داشتن هر دو باهم را داشته باشی( که من نداشتم ) که خیلی بهتره هردو با هم باشه و گرنه دیگه تصمیمیه که بنا به شرایط خودت می گیری و تا آخر هم مسئولیتش با خودته!!
الان که حدود چند ماه از رها کردن شغلم می گذره هنوز هم دقیقا نمی دونم که آیا واقعا کار درستی کرده ام یا نه ؟
سلام دوستان عزیز .منم مثل دوستمون از شهریورماه کارمند بانک شدم اما قصد دارم برای ارشد اونم در یک دانشگاه معتبر شروع به خوندن کنم چون در این کار ما اگه ادامه تحصیل ندم تا ۱۰ دیگه هیچ پیشرفتی نمیشه کرد البته مدرک ارشد هم باید از دانشگاه معتبر باشه تا بشه پیشرفت کرد به نظر شما خواندن از الان میشه به فکر قبول شدن در دانشگاهای تهران شد؟
هدف از مدارک بالااااااا ... بازم کاره
کار
کار
کار
کار
کار رو ول نکن
(۱۷ دى ۱۳۹۱ ۱۲:۴۶ ق.ظ)foranyone نوشته شده توسط:(16 دى ۱۳۹۱ ۱۰:۱۵ ب.ظ)mosaferkuchulu نوشته شده توسط: فقط یکبار زندگی می کنید...بهتر نیست رویا هاتون و دنبال کنید؟
خیلی ممنونم از لطف تمام دوستانی که اومدن و نظرات خودشون رو اینجا دادند
راستش خوب که فکر میکنم احساس میکنم خیلی بهتحصیل و استاد شدن علاقه دارم
احساس میکنم پولش برام مهم نیست من توانایی این رو دارم که کتاب های خوبی بنویسم و با راحترین روش یه مطلبی رو یاد بدم!
من اگر سراغ علاقم نرم تا آخر عمرم همیشه این خلا رو احساس میکنم که واقعا خیلی عذابم میده
توی محیط کار ادم استعداد هاش رو و اینکه برای چی ساخته شده رو کشف می کنه .مگگه ما چه قدر برامون فرصت مهیا می کنن استعداد ها مون رو کشف کنیم ؟ کنکور لیسانس که به نظر من نه قبلش محیطی برای بروز استعداد های ادم هست و زمان کنکور هم بر حسب رتبه و اینکه چه رشتهای تو بورس تر و بالاتر انتخاب رشته می کنیم . اما کار محیط بهتری برای کشف استعداده ای واقعی هست .
خوب خیلی عالی که شما می دونی چی دوست داری اما باید کشف کنی که ایا واقعا این علاقه و استعداد شما هست یا نه . اگر شما از حالا می دونی بانک رو دوست نداری چرا وقتت رو تلف کنی ؟ برو دنبال کاری که دوست داری .و فقط به عندان شغل موقت جهت تامین مالی بهش نگاه کن .
اما اینم بدون ممکنه علاقت به استاد شدن هم واقعی نباشه منظورم اینه که ممکنه هنوز واقعا خودت رو کشف نکرده باشی . مگه اینکه مدتی اموزش داده باشی . پس باید یه جوری بفهمی استاد شدن به درد سلایق ، شخصیت ، احساسات تو می خوره و باعث می شه از همه مهارت هات استفاده کنی یا نه ؟ یعنی از همین الان بر دنبال تدریس دادن ببین اصلا این تصور ت از خودت درست یا نه ؟ باید عملی و در محیط واغعی قرار بگیری.من فکر می کردم می تونم کارافرین بشم . می خواستم کارخونه بزنم و تولید کننده شم. اما یه مدت که کار کردم ،خودم رو کشف کردم .
نزار دیر بشه بعد ۲ سال کار کردن کاملا می فهمی چی کاره ای به شرطی که به زندگی روزکره عادت نکنی و کارت به عادت روزانت تبدیل نشه .
به نظر من از لحاظ روانشناسی رضایت مندی از کار خیلی مهمه چرا که میخوای نصف عمرتو باهاش بگذرونی
من ترم ۱ ارشد هوش بودم قبلش همین آزمون بانک مهر رو شرکت کردم قبول هم شدم با امتیاز عالی! وقتی رفتم برا مصاحبه اسرار بر جذب من داشتند اما من زودتر از صندلی مصاحبه بلند شدم اجازه ندادم بیشتر ادامه پیدا کنه
من گفتم حاضرم انصراف بدم اما در بخش انفورماتیک و کار های کامپیوتری مشغول بشم چرا که هدف من فعالیت کامپیوتری بوده
گفتند ۱۰ سال تعهد میگیریم ادامه ندی و باید تحویل دار باشی(صندوق داری)
خداییش بعد این همه سال فعالیت تو این رشته و علاقه زیاد به کار اجرایی دیدم نمیشه برم و صندوق داری کنم
الانم ترم اخر ارشد هستم و همونقدر درآمد رو با فعالیت کمتری دارم بدست میارم به دفاع هم دارم نزدیک میشم
خیلی هم خوشحالم که قبول نکردم و رضایتمندی شغلی رو بیشتر مد نظرم گرفتم تا فقط صاحب شغلی بودن که اصلا دوست نداشتم
پشت هر ادامه تحصیل ندادن وقتی که دوست داری ادامه تحصیل بدی مطمئن باشید پشیمونی هست
تو این جامعه ما پشت هر دوست داشتن برای ادامه تحصیل و ادامه تحصیل دادن باز هم پشیمونی هست
پس کار کنید و سعی کنید در کارتون در آینده ادامه تحصیل رو هم ملاک قرار بدید البته تو یه دانشگاه معمولی تا هر دو تا تصمیم به کامتون شیرین بیاد
از فنی بودم ۲ساله کاردانی رو سراسری خوندم و حسابی کار کشیدن ازم از بدشانسی کارشناسی اون سال روزانه نگرفت اجبارا رفتم غیرانتفاعی اصلا راضی کننده نبود رفتم پی کار تقریبا کارمندی بود بخاطر ارشد فروردین ۹۰ استعفا دادم که بیامو بخونم نمی دونم بازیگوشی خودم بود یا بد بیاریم که سال اول غیرانتفاعی تبریز قبول شدم و امسالم گند زدم کنکورو حساب می کردم تا حالا بخاطر ارشد ۱۰میلیون از دست دادم در حالیکه هنوز بهش نرسیدم
به امید روزی هستم که احساس کنم همونی شدم که می خواستم ولی هنوز خیلی ازش دورم
من خیلی کار توی بانک رو دوست دارم
و اگه جای این دوست عزیز بودم مسلمآ استعفا نمی دادم
چون این خودش یه جوری به آدم انگیزه می ده که ادامه تحصیل بده و
توی کار خودشو بالاتر ببره..
قدر این فرصتی رو که به دست آوردین بدونین.
من بعد از کنکور ارشد فرودین استخدام بانک قبول شدم و شش ماه کارمند انفورماتیک بانک بودم. شهریور هم برای ارشد استعفا دادم.
رفتنم به بانک با تمام تجربه های ارزشمندی که بدست آوردم یه اشتباه بود. چون اصلا کار بانک رو دوست نداشتم و احتمال می دادم ارشد یه جای خوب قبول بشم پس نباید اینکار رو می کردم.
فقط به خاطر تردید و دودلی گفتم شاید بشه هم بانک رو داشت هم دانشگاه رو. هم خدا رو می خواستم هم خرما رو.
و این بیشتر از توانایی من بود.
البته از همکارهای بانک زیاد بودن که ارشد می خوندن، البته اکثر اونها آزاد بودن. آزاد معمولا زیاد سختگیری نمی کنن. ولی دانشگاه های دولتی معمولا خیلی سخته.