صفحه‌ها: ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲ ۱۳ ۱۴ ۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸ ۱۹ ۲۰ ۲۱ ۲۲ ۲۳ ۲۴ ۲۵ ۲۶ ۲۷ ۲۸ ۲۹ ۳۰ ۳۱ ۳۲ ۳۳ ۳۴ ۳۵ ۳۶ ۳۷ ۳۸ ۳۹ ۴۰ ۴۱ ۴۲ ۴۳ ۴۴ ۴۵ ۴۶ ۴۷ ۴۸ ۴۹ ۵۰ ۵۱ ۵۲ ۵۳ ۵۴ ۵۵ ۵۶ ۵۷ ۵۸ ۵۹ ۶۰ ۶۱ ۶۲ ۶۳ ۶۴ ۶۵ ۶۶ ۶۷ ۶۸ ۶۹ ۷۰ ۷۱ ۷۲ ۷۳ ۷۴ ۷۵ ۷۶ ۷۷ ۷۸ ۷۹ ۸۰ ۸۱ ۸۲ ۸۳ ۸۴ ۸۵ ۸۶ ۸۷ ۸۸ ۸۹ ۹۰ ۹۱ ۹۲ ۹۳ ۹۴ ۹۵ ۹۶ ۹۷ ۹۸ ۹۹ ۱۰۰ ۱۰۱ ۱۰۲ ۱۰۳ ۱۰۴ ۱۰۵ ۱۰۶ ۱۰۷ ۱۰۸ ۱۰۹ ۱۱۰ ۱۱۱ ۱۱۲ ۱۱۳ ۱۱۴ ۱۱۵ ۱۱۶ ۱۱۷ ۱۱۸ ۱۱۹ ۱۲۰ ۱۲۱ ۱۲۲ ۱۲۳ ۱۲۴ ۱۲۵ ۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ ۱۲۹ ۱۳۰ ۱۳۱ ۱۳۲ ۱۳۳ ۱۳۴ ۱۳۵ ۱۳۶ ۱۳۷ ۱۳۸ ۱۳۹ ۱۴۰ ۱۴۱ ۱۴۲ ۱۴۳ ۱۴۴ ۱۴۵ ۱۴۶ ۱۴۷ ۱۴۸ ۱۴۹ ۱۵۰ ۱۵۱ ۱۵۲ ۱۵۳ ۱۵۴ ۱۵۵ ۱۵۶ ۱۵۷ ۱۵۸ ۱۵۹ ۱۶۰ ۱۶۱ ۱۶۲ ۱۶۳ ۱۶۴ ۱۶۵ ۱۶۶ ۱۶۷ ۱۶۸ ۱۶۹ ۱۷۰ ۱۷۱ ۱۷۲ ۱۷۳ ۱۷۴ ۱۷۵ ۱۷۶ ۱۷۷ ۱۷۸ ۱۷۹ ۱۸۰
پسری توقع جهاز نداره که خانواده دختر باهاش راه بیان. والا خانواده ای که نه از مهریه کوتاه میاد. نه از سرویس عروسی. نه از خونه و ماشین و ... سر جهازم بعضا دیده شده چند تا از اجناس گرون قیمتو میگن داماد بخره (دیدم که میگم) اینا قشنگ معلومه دارن پسر بیچاره عاشق پیشه بی تجربه رو میدوشن.
ممنون میشم اینجا بیاین نظرات خودتون رو بگین با تشکر
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۵:۰۰ ب.ظ)gogooli نوشته شده توسط: منظورم این بود که به هرحال با این طرز فکر اون ها هم به درد زندگی تون می خورهخب ۱۰۰ درصد. مگه نه اینکه دخترها سودای برابری و اعتدال جنسیتی به سر میدن توی این دوره زمونه؟ خب پسر بدبخت چه گناهی کرده که همه چیو اون بدست بیاره؟
گفتم که:
۱- همه خرج عروسی و مراسم واسه ۱ شبه
۲-این خرجها رو عموما پسر از جیب مبارک باید بپردازه و نه از جیب و پدر و مادرش
۳-جهیزیه واسه یک عمره و خونواده دختر میدن و نه "خود" دختر خانم
۴-دخترها عموما(اگه شاغل نباشن) فقط همون یه خرجو دارن اما پسر یه عمر باید خرج کنه
۵-چند درصد پسرها به جهیزیه ایراد میگیرن؟ و چند درصد به خونه و ماشین نداشتن پسر ایراد گرفته میشه؟ خدایی درصد پسرهایی که بخان ایراد از جهیزیه بگیرن خیلی کم بوده توی اطرافیان من.
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۵:۰۰ ب.ظ)gogooli نوشته شده توسط: الان شما یک سایت بزنین هزینه اش ۸ میلیون باشد برای این فرض کنیم ۱ ماه هم زمان گذاشتی در سال حدود ۱۰۰ میلیون داری بسته به این که در کدوم نقطه شهر می خواهی خونه بگیری ضرب می شه تا تعداد سال بدست بیاید.بنظر من این میزان حقوق یکم رویا پردازیه
چند درصد از جوونای مملکت که بیکارن به کنار و اصن من فرضشون نمیکنم؛ حالا بین اون شاغلین چند درصدشون بنظرتون کل این مبلغو که هیچ، نصف همین مبلغو ماهیانه در میارن؟
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۵:۲۶ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط:حقوق کارمندی رو نگفتم. خودت بری از یه جا پروژه بگیری(25 تیر ۱۳۹۵ ۰۵:۰۰ ب.ظ)gogooli نوشته شده توسط: الان شما یک سایت بزنین هزینه اش ۸ میلیون باشد برای این فرض کنیم ۱ ماه هم زمان گذاشتی در سال حدود ۱۰۰ میلیون داری بسته به این که در کدوم نقطه شهر می خواهی خونه بگیری ضرب می شه تا تعداد سال بدست بیاید.بنظر من این میزان حقوق یکم رویا پردازیه
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۵:۲۶ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط: چند درصد پسرها به جهیزیه ایراد میگیرن؟ و چند درصد به خونه و ماشین نداشتن پسر ایراد گرفته میشه؟ خدایی درصد پسرهایی که بخان ایراد از جهیزیه بگیرن خیلی کم بوده توی اطرافیان من.عموما خودشون ایراد نمیگیرین، خانم های خانواده زحمت شو میکشن
، به خاطر همین خبرا به شما نرسیده
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۵:۳۲ ب.ظ)gogooli نوشته شده توسط: حقوق کارمندی رو نگفتم. خودت بری از یه جا پروژه بگیریخب من کلی دارم میگم. بخاطر همین همش دارم حرف از "میانگین حقوق جوونها" حرف میزنم. بله؛ اگه یکی حقوق ۸ تومنی داشته باشه هیچ مشکلی نیس، ۴ تا وام تپل میگیره و حتی خونه و ماشینش هم پیش پیش میخره.
در کل پول در آوردن اونقدری هم که شما میگید "حداقل برای من یکی" که اونجور ساده نبوده و نیس؛ برای مثال: تا جایی که علم ناچیزم میگه وب سایتی که ۸ تومن قیمتش باشه( اگه توی مناقصه و ... بگیرین کارو) به هیچ وجه ۱ ماهه و اونم ۱ نفره جمع نمیشه مگر اینکه فرد خدای همه تکنولوژی ها باشه.
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۵:۴۰ ب.ظ)sss نوشته شده توسط: عموما خودشون ایراد نمیگیرین، خانم های خانواده زحمت شو میکشنموافقم. اون هم اشتباهه
قرار نیست طرف واسه ازدواج روزی ۱۲ ساعت کار کنه. ۸ ساعت کار کردن تو روز کافیه.
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۵:۴۴ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط: موافقم. اون هم اشتباههدر اشتباه بودنش که شکی نیست، ولی واقعیت جامعه است متاسفانه!
خواهید گفت باید تغییر کنه، ولی تغییرش به این سادگی نیست. من جلوی خیلی چیزها که به نظرم اشتباهه تا جایی که توان باشه مقاومت می کنم ولی همیشه نمیشه خلاف جهت شنا کرد.
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۴:۱۶ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط: خب ماشین رو میشه توقع داشت. اما خونه رو نه! الان میانگین حقوق کارمندی چقدره؟ مبلغ یک خونه ی متوسط رو تقسیم بر اون کنین و بعدش عدد حاصله رو تقسیم بر ۱۲/ ببینین اگه اون جوون نه بخوره و نه بپوشه و به بخره، چند سال باید کل حقوقشو پس انداز کنه تا بتونه خونه بگیره..
تبصره اول: تازه این محاصبه در صورتی درسته که تورم هم صفر در نظر گرفته بشه؛ فرضیه ای که جکی بیش نیست
یه بنده خدایی اومده بود خونه ما خواستگاری. اونوقت شرایط شغلیش طوری بود که دو تا کار داشت. ۸ صبح تا ۴ بعدازظهر یکیش رو می رفت از اونجا هم بدو بدو می رفت سر کار دومش تا ۱۲ شب.
از یه طرف زیر بار سنگین کارش داشت له میشد از اونطرف خودشو موظف می دونست که تا میتونه کار کنه که زندگی راحت واسه خانواده اش بسازه.
اونوقت اعتقاد داشت که از ۳ میلیون درآمدی که داره یک و نیم تا دو میلیون برای زندگی دو نفره کافیه و یک میلیونش هم باید هر ماه پس انداز بشه. و البته زندگیش هم بر مدار صرفه جوئی بود. مثلاً می گفت من برام معنی نداره غذا از بیرون خریدن! یا اینکه من زیاد اهل لباس خریدن نیستم! یا اینکه با اتوبوس اینور اونور بریم! مسافرت شمال میریم چون نزدیکه! جای دورتر (مثلاً مشهد) نه، چون مسافت زیاده با هواپیما بخوای بری کلی پول بلیطشه با ماشین هم بخوای بری ۳۰۰-۴۰۰ تومن پول بنزینشه (ماشین پدرش رو می گفت)!
خب! آخه آدم دلشو به چی این زندگی خوش کنه؟ اون از ساعت کاریش که فقط ۶-۷ ساعت تو خونه ست همشم خوابه! خودشو می کشه که پول دربیاره! خودتو می کشی که قناعت کنی و خیلی کم خرج کنی! با اوضاع اقتصادی این دوره زمونه بعد از n سال میتونید یه خونه بخرید. اونوقت تازه به خودتون میاید می بینید هنوز خونه رو نخریده باید بذاریدش برای وراث محترم و بار سفر ببندید. در حالی که هیچی از زندگی نفهمیدید!
ـــــــــــــــــــــــــ
در کل دوره زمونه سختیه! اگر خودتو با کار خفه کنی نه خودت و نه خانواده ات طعم خوشبختی رو نمی چشید. اگر هم بخوای به درآمد کمتر بسنده کنی دائم باید به فکر رهن و اجاره و موعد قرارداد و ... باشی و بازم استرسش نمیذاره سر راحت رو بالش بذاری!
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۷:۲۱ ب.ظ)hamideh1371 نوشته شده توسط: در کل دوره زمونه سختیه! اگر خودتو با کار خفه کنی نه خودت و نه خانواده ات طعم خوشبختی رو نمی چشید. اگر هم بخوای به درآمد کمتر بسنده کنی دائم باید به فکر رهن و اجاره و موعد قرارداد و ... باشی و بازم استرسش نمیذاره سر راحت رو بالش بذاری!کار کردن به اندازه کافی. همون ۸ ساعت کافیه. بعدش هم آدم برای چی استرس داشته باشه. وقتی آدم زحمت خودشو کشیده دیگه استرس برای چی. با همین مقدار کار کردن اینجا میشه خونه هم ساخت. اما روز اول نه، بلکه بعد چند سال.
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۷:۳۳ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط:(25 تیر ۱۳۹۵ ۰۷:۲۱ ب.ظ)hamideh1371 نوشته شده توسط: در کل دوره زمونه سختیه! اگر خودتو با کار خفه کنی نه خودت و نه خانواده ات طعم خوشبختی رو نمی چشید. اگر هم بخوای به درآمد کمتر بسنده کنی دائم باید به فکر رهن و اجاره و موعد قرارداد و ... باشی و بازم استرسش نمیذاره سر راحت رو بالش بذاری!کار کردن به اندازه کافی. همون ۸ ساعت کافیه. بعدش هم آدم برای چی استرس داشته باشه. وقتی آدم زحمت خودشو کشیده دیگه استرس برای چی. با همین مقدار کار کردن اینجا میشه خونه هم ساخت. اما روز اول نه، بلکه بعد چند سال.
منم با همون ۸ ساعت کار موافقم.
در مورد خونه اما تو تهران زمین که گرونه (و البته رفته رفته دیگه داره کمیاب میشه چون کلنگی ها رو که همه دارن میکوبن می سازن و زمین خالی هم که فکر نکنم باشه)
هزینه ساخت هر یک متر هم الآن حدودا حداقل یک میلیونه. (البته من اینو از صحبت های جسته گریخته اطرافیانم شنیدم. خودم خیلی بهش وارد نیستم. شاید اشتباه متوجه شده باشم.)
پس فکر کنم پول زمین و ساخت خونه هم کم از خرید خونه نداشته باشه متأسفانه.
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۷:۴۳ ب.ظ)hamideh1371 نوشته شده توسط: منم با همون ۸ ساعت کار موافقم.حرف من راه حل برای کل ایران نبود. شرایط تهران فرق داره و من نظری راجع بهش ندارم (گرچه الان دوست من تهرانه و ۲۳ سالگی ازدواج کرده و الان هم دانشجوی دکتراست و خونه اجاره ایه، پس ممکنه). اما بالاخره تو شرایط من این مقدار کار کردن جواب میده. به شرطی که طرف دو روزه همه چیز رو نخواد.
در مورد خونه اما تو تهران زمین که گرونه (و البته رفته رفته دیگه داره کمیاب میشه چون کلنگی ها رو که همه دارن میکوبن می سازن و زمین خالی هم که فکر نکنم باشه)
هزینه ساخت هر یک متر هم الآن حدودا حداقل یک میلیونه. (البته من اینو از صحبت های جسته گریخته اطرافیانم شنیدم. خودم خیلی بهش وارد نیستم. شاید اشتباه متوجه شده باشم.)
پس فکر کنم پول زمین و ساخت خونه هم کم از خرید خونه نداشته باشه متأسفانه.
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۷:۲۱ ب.ظ)hamideh1371 نوشته شده توسط:(25 تیر ۱۳۹۵ ۰۴:۱۶ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط: خب ماشین رو میشه توقع داشت. اما خونه رو نه! الان میانگین حقوق کارمندی چقدره؟ مبلغ یک خونه ی متوسط رو تقسیم بر اون کنین و بعدش عدد حاصله رو تقسیم بر ۱۲/ ببینین اگه اون جوون نه بخوره و نه بپوشه و به بخره، چند سال باید کل حقوقشو پس انداز کنه تا بتونه خونه بگیره..
تبصره اول: تازه این محاصبه در صورتی درسته که تورم هم صفر در نظر گرفته بشه؛ فرضیه ای که جکی بیش نیست
یه بنده خدایی اومده بود خونه ما خواستگاری. اونوقت شرایط شغلیش طوری بود که دو تا کار داشت. ۸ صبح تا ۴ بعدازظهر یکیش رو می رفت از اونجا هم بدو بدو می رفت سر کار دومش تا ۱۲ شب.
از یه طرف زیر بار سنگین کارش داشت له میشد از اونطرف خودشو موظف می دونست که تا میتونه کار کنه که زندگی راحت واسه خانواده اش بسازه.
اونوقت اعتقاد داشت که از ۳ میلیون درآمدی که داره یک و نیم تا دو میلیون برای زندگی دو نفره کافیه و یک میلیونش هم باید هر ماه پس انداز بشه. و البته زندگیش هم بر مدار صرفه جوئی بود. مثلاً می گفت من برام معنی نداره غذا از بیرون خریدن! یا اینکه من زیاد اهل لباس خریدن نیستم! یا اینکه با اتوبوس اینور اونور بریم! مسافرت شمال میریم چون نزدیکه! جای دورتر (مثلاً مشهد) نه، چون مسافت زیاده با هواپیما بخوای بری کلی پول بلیطشه با ماشین هم بخوای بری ۳۰۰-۴۰۰ تومن پول بنزینشه (ماشین پدرش رو می گفت)!
خب! آخه آدم دلشو به چی این زندگی خوش کنه؟ اون از ساعت کاریش که فقط ۶-۷ ساعت تو خونه ست همشم خوابه! خودشو می کشه که پول دربیاره! خودتو می کشی که قناعت کنی و خیلی کم خرج کنی! با اوضاع اقتصادی این دوره زمونه بعد از n سال میتونید یه خونه بخرید. اونوقت تازه به خودتون میاید می بینید هنوز خونه رو نخریده باید بذاریدش برای وراث محترم و بار سفر ببندید. در حالی که هیچی از زندگی نفهمیدید!
ـــــــــــــــــــــــــ
در کل دوره زمونه سختیه! اگر خودتو با کار خفه کنی نه خودت و نه خانواده ات طعم خوشبختی رو نمی چشید. اگر هم بخوای به درآمد کمتر بسنده کنی دائم باید به فکر رهن و اجاره و موعد قرارداد و ... باشی و بازم استرسش نمیذاره سر راحت رو بالش بذاری!
اتفاقا آدم میتونه دلشو به روحیه پر تلاش ایشون خوش کنه. من که از این روحیه ایشون لذت بردم. خانوم آینده ایشون اگر میخواد شوهرش سختی نکشه میتونه در سال های اولی زندگی که بچه ندارن تا ظهر بره سر کار که آقا هم تا دوازده شب مجبور نباشه کار کنه و هم یک میلیون هم در ماه ذخیره کنن که واقعا تصمیم عقلانی هست. زندگی بیماری داره سختی داره هزار تا مشکل ممکنه پیش بیاد برای آدم. اگر یک نفر ماهی ۱۰ تومن داشته باشه و بگه لباس نمیخوام غذای بیرون نمیخوام حق با شماست ولی با این حقوق بنده خدا بیراه هم نمیگه....
یه چیزی هم هست این که طرف برای همه عمر که قرار نیست اینقدر زیر فشار باشه اول زندگی ممکنه یکم سخت تر باشه به مرور که پس انداز ادم زیاد بشه دیگه ترس های اون هم کمتر میشه
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۸:۰۴ ب.ظ)codin نوشته شده توسط:(25 تیر ۱۳۹۵ ۰۷:۲۱ ب.ظ)hamideh1371 نوشته شده توسط:(25 تیر ۱۳۹۵ ۰۴:۱۶ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط: خب ماشین رو میشه توقع داشت. اما خونه رو نه! الان میانگین حقوق کارمندی چقدره؟ مبلغ یک خونه ی متوسط رو تقسیم بر اون کنین و بعدش عدد حاصله رو تقسیم بر ۱۲/ ببینین اگه اون جوون نه بخوره و نه بپوشه و به بخره، چند سال باید کل حقوقشو پس انداز کنه تا بتونه خونه بگیره..
تبصره اول: تازه این محاصبه در صورتی درسته که تورم هم صفر در نظر گرفته بشه؛ فرضیه ای که جکی بیش نیست
در کل دوره زمونه سختیه! اگر خودتو با کار خفه کنی نه خودت و نه خانواده ات طعم خوشبختی رو نمی چشید. اگر هم بخوای به درآمد کمتر بسنده کنی دائم باید به فکر رهن و اجاره و موعد قرارداد و ... باشی و بازم استرسش نمیذاره سر راحت رو بالش بذاری!
اتفاقا آدم میتونه دلشو به روحیه پر تلاش ایشون خوش کنه. من که از این روحیه ایشون لذت بردم. خانوم آینده ایشون اگر میخواد شوهرش سختی نکشه میتونه در سال های اولی زندگی که بچه ندارن تا ظهر بره سر کار که آقا هم تا دوازده شب مجبور نباشه کار کنه و هم یک میلیون هم در ماه ذخیره کنن که واقعا تصمیم عقلانی هست. زندگی بیماری داره سختی داره هزار تا مشکل ممکنه پیش بیاد برای آدم. اگر یک نفر ماهی ۱۰ تومن داشته باشه و بگه لباس نمیخوام غذای بیرون نمیخوام حق با شماست ولی با این حقوق بنده خدا بیراه هم نمیگه....
اتفاقا من به خودشونم گفتم که همت و تلاششون برای رفاه خانواده شون رو تحسین می کنم.
اما خب همه چیز که فقط تو پول درآوردن نیست. اگر قرار بر تنهائی از ۷-۸ صبح تا ۱۲-۱ شب باشه (تازه اون ۶-۷ ساعتی که خونه هست هم از خستگی بیهوش بشه) خب آدم واسه چی ازدواج میکنه؟ اگر فقط نیاز مالی باشه که تو خونه پدری بهتر مهیا میشه براش.
دقیقا! منم با کار یک شیفت دو نفر موافقم. تا کار دو شیفت یک نفر.
آره. منم قبول دارم که با درآمد ۳ میلیون در ماه باید با قناعت زندگی کرد. منظورم این بود که این چه زندگی ایه که همش به "کارِ زیاد" و "قناعتِ زیادتر" و "با هم بودنِ کمتر" بگذره؟ و البته هر چقدر هم قناعت کنی بازم حالاحالاها به جائی نمیرسی و باید با این اوضاع اقتصادی تا زمان میانسالی و پیری یکسره کار کنی و جمع کنی تا بلکه بتونی آخر عمری یه خونه بخری.
اما خب آدم مجبوره دیگه! چه به جائی برسه و چه نرسه باید یه جوری با شرایط سخت زندگی کنار بیاد...
(۲۵ تیر ۱۳۹۵ ۰۸:۱۷ ب.ظ)hamideh1371 نوشته شده توسط:(25 تیر ۱۳۹۵ ۰۸:۰۴ ب.ظ)codin نوشته شده توسط:(25 تیر ۱۳۹۵ ۰۷:۲۱ ب.ظ)hamideh1371 نوشته شده توسط:(25 تیر ۱۳۹۵ ۰۴:۱۶ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط: خب ماشین رو میشه توقع داشت. اما خونه رو نه! الان میانگین حقوق کارمندی چقدره؟ مبلغ یک خونه ی متوسط رو تقسیم بر اون کنین و بعدش عدد حاصله رو تقسیم بر ۱۲/ ببینین اگه اون جوون نه بخوره و نه بپوشه و به بخره، چند سال باید کل حقوقشو پس انداز کنه تا بتونه خونه بگیره..
تبصره اول: تازه این محاصبه در صورتی درسته که تورم هم صفر در نظر گرفته بشه؛ فرضیه ای که جکی بیش نیست
در کل دوره زمونه سختیه! اگر خودتو با کار خفه کنی نه خودت و نه خانواده ات طعم خوشبختی رو نمی چشید. اگر هم بخوای به درآمد کمتر بسنده کنی دائم باید به فکر رهن و اجاره و موعد قرارداد و ... باشی و بازم استرسش نمیذاره سر راحت رو بالش بذاری!
اتفاقا آدم میتونه دلشو به روحیه پر تلاش ایشون خوش کنه. من که از این روحیه ایشون لذت بردم. خانوم آینده ایشون اگر میخواد شوهرش سختی نکشه میتونه در سال های اولی زندگی که بچه ندارن تا ظهر بره سر کار که آقا هم تا دوازده شب مجبور نباشه کار کنه و هم یک میلیون هم در ماه ذخیره کنن که واقعا تصمیم عقلانی هست. زندگی بیماری داره سختی داره هزار تا مشکل ممکنه پیش بیاد برای آدم. اگر یک نفر ماهی ۱۰ تومن داشته باشه و بگه لباس نمیخوام غذای بیرون نمیخوام حق با شماست ولی با این حقوق بنده خدا بیراه هم نمیگه....
اتفاقا من به خودشونم گفتم که همت و تلاششون برای رفاه خانواده شون رو تحسین می کنم.
اما خب همه چیز که فقط تو پول درآوردن نیست. اگر قرار بر تنهائی از ۷-۸ صبح تا ۱۲-۱ شب باشه (تازه اون ۶-۷ ساعتی که خونه هست هم از خستگی بیهوش بشه) خب آدم واسه چی ازدواج میکنه؟ اگر فقط نیاز مالی باشه که تو خونه پدری بهتر مهیا میشه براش.
دقیقا! منم با کار یک شیفت دو نفر موافقم. تا کار دو شیفت یک نفر.
آره. منم قبول دارم که با درآمد ۳ میلیون در ماه باید با قناعت زندگی کرد. منظورم این بود که این چه زندگی ایه که همش به "کارِ زیاد" و "قناعتِ زیادتر" و "با هم بودنِ کمتر" بگذره؟ و البته هر چقدر هم قناعت کنی بازم حالاحالاها به جائی نمیرسی و باید با این اوضاع اقتصادی تا زمان میانسالی و پیری یکسره کار کنی و جمع کنی تا بلکه بتونی آخر عمری یه خونه بخری.
اما خب آدم مجبوره دیگه! چه به جائی برسه و چه نرسه باید یه جوری با شرایط سخت زندگی کنار بیاد...
بله حرف شما را قبول دارم . منظورم این بود که هیچ پسری هم این زندگی اینجوری را دست نداره. ولی خب چه میشه کرد که جبر جغرافیا یا جبر زمان یا هرچیز دیگه ای یا شاید اختیار خودمون مارا به این وضعیت رسوند.