صفحه‌ها: ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲ ۱۳ ۱۴ ۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸ ۱۹ ۲۰ ۲۱ ۲۲ ۲۳ ۲۴ ۲۵ ۲۶ ۲۷ ۲۸ ۲۹ ۳۰ ۳۱ ۳۲ ۳۳ ۳۴ ۳۵ ۳۶ ۳۷ ۳۸ ۳۹ ۴۰ ۴۱ ۴۲ ۴۳ ۴۴ ۴۵ ۴۶ ۴۷ ۴۸ ۴۹ ۵۰ ۵۱ ۵۲ ۵۳ ۵۴ ۵۵ ۵۶ ۵۷ ۵۸ ۵۹ ۶۰ ۶۱ ۶۲ ۶۳ ۶۴ ۶۵ ۶۶ ۶۷ ۶۸ ۶۹ ۷۰ ۷۱ ۷۲ ۷۳ ۷۴ ۷۵ ۷۶ ۷۷ ۷۸ ۷۹ ۸۰ ۸۱ ۸۲ ۸۳ ۸۴ ۸۵ ۸۶ ۸۷ ۸۸ ۸۹ ۹۰ ۹۱ ۹۲ ۹۳ ۹۴ ۹۵ ۹۶ ۹۷ ۹۸ ۹۹ ۱۰۰ ۱۰۱ ۱۰۲ ۱۰۳ ۱۰۴ ۱۰۵ ۱۰۶ ۱۰۷ ۱۰۸ ۱۰۹ ۱۱۰ ۱۱۱ ۱۱۲ ۱۱۳ ۱۱۴ ۱۱۵ ۱۱۶ ۱۱۷ ۱۱۸ ۱۱۹ ۱۲۰ ۱۲۱ ۱۲۲ ۱۲۳ ۱۲۴ ۱۲۵ ۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ ۱۲۹ ۱۳۰ ۱۳۱ ۱۳۲ ۱۳۳ ۱۳۴ ۱۳۵ ۱۳۶ ۱۳۷ ۱۳۸ ۱۳۹ ۱۴۰ ۱۴۱ ۱۴۲ ۱۴۳ ۱۴۴ ۱۴۵ ۱۴۶ ۱۴۷ ۱۴۸ ۱۴۹ ۱۵۰ ۱۵۱ ۱۵۲ ۱۵۳ ۱۵۴ ۱۵۵ ۱۵۶ ۱۵۷ ۱۵۸ ۱۵۹ ۱۶۰ ۱۶۱ ۱۶۲ ۱۶۳ ۱۶۴ ۱۶۵ ۱۶۶ ۱۶۷ ۱۶۸ ۱۶۹ ۱۷۰ ۱۷۱ ۱۷۲ ۱۷۳ ۱۷۴ ۱۷۵ ۱۷۶ ۱۷۷ ۱۷۸ ۱۷۹ ۱۸۰
(۱۵ فروردین ۱۳۹۴ ۰۸:۳۶ ق.ظ)Bahar_HS نوشته شده توسط:(15 فروردین ۱۳۹۴ ۱۲:۵۷ ق.ظ)neilabak نوشته شده توسط: سلام دوستان بالاخره دلمو به دریا زدم و تصمیم گرفتم نظرمو اینجا بنویسم .من تقریبا کل نوشته های این تاپیکو خوندم و چیزی که حس کردم این بود که چقدر اکثرمون بدبینیم به همه چی چون احتمالا مورد بد اطرافمون زیاد داریم به همین خاطر اساس و ملا ک هامونو داریم از روی موردهای بد انتخاب میکنیم به جای اینکه ببینیم واقعا خودمون چی میخوایم. و همش با گفتن انواع مثالهای ناموفق ذهن خودمونو بیشتر از قبل خراب میکنیم.خیلی عالی بود؛خوب می شد اگر می تونستیم بهش عمل کنیم.
به نظر من اگه کسی میخواد ازدواج کنه اول از همه خودش باید با خودش و زندگی خودش تکلیفش معلوم باشه و شرایطشو اول از همه خودش قبول داشته باشه بعد انتظار داشته باشه کسی باهاش کنار بیاد .دوم اینکه برای انتخاب معیارهاش اتفاقای بد و موارد ناموفق رو ملاک انتخابای زندگیش قرار نده .سوم اینکه راه و روش یه مملکت دیگه رو اساس زندگی خودش تو این مملکت قرار نده.
چهارم اینکه انصاف داشته باشه و با خودخواهی ملاک و معیارهاشو انتخاب نکنه و اول منطق و بعد یه کم احساسو کنار هم بذاره واسه اینکه ببینه واقعا چی میخواد. درنهایت که همه ی اینارو رعایت کرد توکل به خدا کنه و بعد بره سراغ مقدمات و خواستگاری و این حرفا ...برای بعد ازدواج هم به خودش بقبولونه که قرار نیست آدم کل آیندشو با یه ازدواج خوب تضمین کنه - قرار نیست با یه ازدواج خوب مشکلات همه براش راحت بشن و زندگی گل و سنبل بشه -قرارنیست بعدا طرفش یا خودش اصلا عوض نشن ...
تمام!
به حرفهاتون فکر کردم!
یکی از سوالات مهمم که بعد از فکر کردن یادم اومد اینه:
۱)"به هر حال ازدواج باید یه تغییر مثبت در زندگی ایجاد کنه،اگر قراره زندگی مون با ازدواج بدتر بشه یا نه،اصلا تغییری نکنه،چه کاریه ازدواج کردن؟"
۲)"اصولا یه ازدواج درست باید چه تغییری در زندگی مون ایجاد کنه؟"
(۱۵ فروردین ۱۳۹۴ ۰۱:۰۸ ب.ظ)Bahar_HS نوشته شده توسط:(15 فروردین ۱۳۹۴ ۰۸:۳۶ ق.ظ)Bahar_HS نوشته شده توسط:(15 فروردین ۱۳۹۴ ۱۲:۵۷ ق.ظ)neilabak نوشته شده توسط: سلام دوستان بالاخره دلمو به دریا زدم و تصمیم گرفتم نظرمو اینجا بنویسم .من تقریبا کل نوشته های این تاپیکو خوندم و چیزی که حس کردم این بود که چقدر اکثرمون بدبینیم به همه چی چون احتمالا مورد بد اطرافمون زیاد داریم به همین خاطر اساس و ملا ک هامونو داریم از روی موردهای بد انتخاب میکنیم به جای اینکه ببینیم واقعا خودمون چی میخوایم. و همش با گفتن انواع مثالهای ناموفق ذهن خودمونو بیشتر از قبل خراب میکنیم.خیلی عالی بود؛خوب می شد اگر می تونستیم بهش عمل کنیم.
به نظر من اگه کسی میخواد ازدواج کنه اول از همه خودش باید با خودش و زندگی خودش تکلیفش معلوم باشه و شرایطشو اول از همه خودش قبول داشته باشه بعد انتظار داشته باشه کسی باهاش کنار بیاد .دوم اینکه برای انتخاب معیارهاش اتفاقای بد و موارد ناموفق رو ملاک انتخابای زندگیش قرار نده .سوم اینکه راه و روش یه مملکت دیگه رو اساس زندگی خودش تو این مملکت قرار نده.
چهارم اینکه انصاف داشته باشه و با خودخواهی ملاک و معیارهاشو انتخاب نکنه و اول منطق و بعد یه کم احساسو کنار هم بذاره واسه اینکه ببینه واقعا چی میخواد. درنهایت که همه ی اینارو رعایت کرد توکل به خدا کنه و بعد بره سراغ مقدمات و خواستگاری و این حرفا ...برای بعد ازدواج هم به خودش بقبولونه که قرار نیست آدم کل آیندشو با یه ازدواج خوب تضمین کنه - قرار نیست با یه ازدواج خوب مشکلات همه براش راحت بشن و زندگی گل و سنبل بشه -قرارنیست بعدا طرفش یا خودش اصلا عوض نشن ...
تمام!
به حرفهاتون فکر کردم!
یکی از سوالات مهمم که بعد از فکر کردن یادم اومد اینه:
۱)"به هر حال ازدواج باید یه تغییر مثبت در زندگی ایجاد کنه،اگر قراره زندگی مون با ازدواج بدتر بشه یا نه،اصلا تغییری نکنه،چه کاریه ازدواج کردن؟"
۲)"اصولا یه ازدواج درست باید چه تغییری در زندگی مون ایجاد کنه؟"
من نگفتم اردواج قرار نیست هیچ تغییر مثبت ایجاد کنه! گفتم قرار نیست "همه ی" مشکلات ما رو حل کنه . اگه دید ما به ازدواج درست بشه اصن شاید بفهمیم اون چیزی که دنبالش هستیم ازدواج نیست ،مثلا شاید یه تغییره که باید تو خودمون ایجاد کنیم..هرچند این فقط یه نظره و شایدم اصلا درست نباشه . حقیقتش من یه سری از صحبتای دکتر شیری رو که گوش دادم خیلی انتظار و دیدم به ازدواج عوض شد ، اگه دوست داشتید شمام گوش کنید:
برای سوال اول:
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
برای سوال دوم :
به لینک زیر برید از قسمت پاداشهای واقعی ازدواج به بعد رو بخونید:
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
[quote='RASPINA' pid='345466' dateline='1428135762']
خیلی موافق نیستم چون کسایی را دیدم که با یه اردواج موفق شرایطشون از این رو به اون رو شد.
[quote='neilabak' pid='345448' dateline='1428092856']
اینو منم دیدم ولی حرف من اینه که کلا استثنائات رو نمیشه پایه ی یه زندگی قرار داد.میگم نباید با این دید و انتظار بریم تو زندگی که یه هو شوکه بشیم که چرا مثلا فلانی زندگیش انقدر تغییر کرد و من نه
رو قولهای قبل ازادواج چقدمیشه حساب کرد؟مثلا اقا بگه من قول میدم فلان کارو بعدازدواج انجام بدم
م
(۱۹ فروردین ۱۳۹۴ ۰۴:۳۶ ب.ظ)abji22 نوشته شده توسط: رو قولهای قبل ازادواج چقدمیشه حساب کرد؟مثلا اقا بگه من قول میدم فلان کارو بعدازدواج انجام بدمسوال اشتباهه
م
قول به قبل یا بعد ازدواج مربوط نیست , به شخص قول دهنده مربوطه , باید ببینید رو قول اون شخص چقدر میشه حساب کرد!
(۱۹ فروردین ۱۳۹۴ ۰۴:۳۶ ب.ظ)abji22 نوشته شده توسط: رو قولهای قبل ازادواج چقدمیشه حساب کرد؟مثلا اقا بگه من قول میدم فلان کارو بعدازدواج انجام بدمتقریبا هیچ حسابی نیست D-:
م
منم با حرف دوستان موافقم
کلا رو قول زیاد حساب باز نکن چون بعد برا خودن رویا پردازی میکنی و بر اساس همون قول میای پایه زندگیتو بنا میکنی
همینی که هستو ببین
(۱۹ فروردین ۱۳۹۴ ۰۴:۳۶ ب.ظ)abji22 نوشته شده توسط: رو قولهای قبل ازادواج چقدمیشه حساب کرد؟مثلا اقا بگه من قول میدم فلان کارو بعدازدواج انجام بدمتقریبا هیچی. مثلا شما چند بار به خودتون قول هایی دادید که انجام ندادید. حتی اون قول ها خیلی حیاتی بودن.
م
به نظر من قول قبل ازدواج اغلب به خاطر جلب موقت نظر فردمقابل هست. بعدا که دیگه به دردش نمی خوره مگر ۱ از ۱۰۰۰۰۰۰۰
سلام دوستان من تازه این تاپیک رو دیدم و تقریبا اکثر نظرات رو خوندم. چند تا نظر راجب پسرها و دخترها بود که الان اولویتشون برای ازدواج چیه، مثلا خانوما میگن اولویت پسرا خوشگلیه اولویته دخترا هم پوله.
من بعنوان ۱پسر که شناخت خیلی خوبی روی پسرهای امروز جامعمون دارم باید بهتون بگم اینکه خشگلی واسه پسرا اولویته اوله یا نه هم درسته هم غلطه. ببینید ظاهر یک دختر در اولین برخورد برای پسر همه چیز رو تعیین میکنه. اگر در نگاه اول چهره دخترخانوم به دل آقاپسر بشینه تازه داستان شروع میشه. و اگر درنگاه اول به دلش نشینه دیگه محاله تا آخرعمر سمت اون دختر بره. درواقع خشگلی برای ۱پسر شرطه لازمه اما هرگز کافی نیست. و نکته بسیاربسیارمهم اینه که اصلا مهم نیست دخترخانوم چقدر خشگل باشه(چون هرچهره ای زیبایی های خودش رو داره) مهم اینه که اون چهره به دل آقا پسر بشینه.
خوب حالا اینجا ۱بحثی هست، متاسفانه بعضی از پسرها خشگلی براشون نه تنها شرطه لازمه، شرطه کافی هم هست، یعنی فقط وفقط ظاهر طرف براشون مهمه که البته تعداد این پسرها مخصوصا تو ۴،۵ سال اخیر کم نیست و واقعا توصیه من به خانوما اینه که اکیدا با این گروه از پسرها ازدواج نکنن. حتما حتما بفهمید که پسری که اومده سراغتون ازچیه شما خوشش اومده، اگه فقط بخاطر خوشگلیتون بود باهاش ازدواج نکنید. به راحتی میتونید این قضییه رو بفهمید، فقط کافیه زیر زبونش رو بکشید. (باورکنید این خیلی مهمه!!! لگد به بختتون نزنید)
خوب حالا میمونه بقیه پسرها که شرط لازم رو شما براشون داشتید و قیافه شما به دلش نشسته و اینجاست که تازه داستان شروع میشه و پسر میره سراغ معیارهایی که براش مهمه. اینکه چه معیارهایی برای یک پسر مهمه رو واقعا نمیشه اینجا گفت چون هر پسری معیارهای خاص خودش رو داره. بعنوان مثال برای ۱پسر مذهبی اولویت حجب وحیاست. این از آقا پسرها، امیدوارم حرفام به خانوما کمک کرده باشه.
اما راجب خانومها من کلا چیزی به ذهنم نمیرسه که بخام اینجا بگم که بدرد آقایون بخوره.. تنها توصیه ام اینه که خیلی رو اینکه نسبت به یک دختر به شناخت برسید گیر ندید و خودتونو به زحمت نندازید. چون واقعا خانوما مخلوقات پیچیده ای اند و شناختشون بسیار سخته، تنها راه اینه که به خدا توکل کنید و ازش بخواید ۱دختری مناسب با معیارهای شما سر راهتون قرار بده. البته خدایی نکرده یک زمان حرفای من رو بد برداشت نکنید، بانوان ایرانی بسیار خوبن و خیلی هم عالی فقط منظورم اینه که شما نمیتونید روشون به شناخت برسید(البته به شناخت نسبی میشه تا حدودی رسید) و این مهم بعد از ازدواج باهاشون محقق میشه. پس بهترین راه همونیه که گفتم: توکل
ببخشید حرفام زیاد شد..عذرخواهی میکنم.
یکی دوتا نکته هم هست که ایشالا بعدا میگم.
(۲۷ فروردین ۱۳۹۴ ۰۶:۲۵ ب.ظ)BashirXm نوشته شده توسط: امروز یکی از دوستامو ملاقات کردم که حدود ۲ سالی هست یه کار اداری قابل قبول داره و درآمدشم بد نیست، سوار ماشینش کردم تا برسونمش خونشون (که نزدیک خونه ماست). بهش گفتم حالا که دو ساله رفتی سر کار برنامه آیندت چیه؟ نمیخوای ازدواج کنی؟ برگشت گفت " نـــــــه، واسه چی ازدواج کنم وقتی همش بدبختیه!" گفت " توی مملکت ما الان یه جور شده که خانوما بعد ازدواج میرن تو حاشیه و ... و دیگه زن زندگی کم پیدا میشه! " بعدشم یه چیزای دیگه گفت که بد آموزی داره نمیگم :دی. گفتم پس چیکار میخوای بکنی؟ گفت کار میکنم، کنارش تفریحاتمو دارم، درس میخونم و... دیدم راس میگه تا حدی. متاسفم که اشتیاق پسرا برا ازدواج داره کم و کمتر میشه . اصن اولین و شاید مهمترین مرحله در شروع پروسه ازدواج همین تصمیم پسراست که وضعش مشخصه ... حکایتیه برا خودش. یه عده که به فکر اپلای و ... هستن، یه عده دیگه هم که گرم کار و... یه عده هم که ول معطل یه عده هم که میرن سر مرز و سربازی کشته میشن! خوب این قشرایی که نام بردم هر کی همین جوری یه گرفتاری داره به یه گرفتاری دیگه فکر نمیکنه. تازه اصل مطلب از موقعی شروع میشه که آقا پسر دستش به دهنش برسه و یه درآمد حداقلی داشته باشه، وگرنه کلا جزو آدمیزادا حساب نمیشه! متاسفم که ظرفیت ها و فرصت ها و ... برا دخترا و پسرای ما دارن تلف میشن توی این به ظاهر رسم و رسومات و تعارفات و اصراف ها و توقعات و ... همه هم اسممون مسلمون و شیعه و ... یاد اون سخنرانی امام خمینی (اعتراض علیه تصویب قانون کاپیتولاسیون) افتادم که داد میزدن «... ای علمای ایران، ای مراجع اسلام، من اعلام خطر میکنم... ای فضلا، ای طلاب، ای حوزه‌های علمیه، ای نجف، ای قم، ای مشهد، ای تهران، ای شیراز، من اعلام خطر میکنم ای سران اسلام به داد اسلام برسید! ای علمای نجف به داد اسلام برسید! ای علمای قم، به داد اسلام برسید! رفت اسلام! ...»وقتی که آدم میخواد نمیتونه، وقتی که تونست دیگه نمیخواد.
(۲۷ فروردین ۱۳۹۴ ۰۶:۲۵ ب.ظ)BashirXm نوشته شده توسط: متاسفم که ظرفیت ها و فرصت ها و ... برا دخترا و پسرای ما دارن تلف میشن
(۲۸ فروردین ۱۳۹۴ ۰۱:۲۸ ب.ظ)NP-Cσмρℓєтє نوشته شده توسط: خواسته شکل میگیره...این قضیه پیش نیاز برای پسراست. دخترا هم پیش نیاز دارن؟
سلام دوستان
منم اولین باره تاپیک رو می خونم و پست میزارم. چندتا از پست های بچه ها رو خوندم. هر چند این قضیه واقعا شخصی هستش و هر کسی نسبت به شرایط خودش تصمیم میگیره. برایهمسر آیندش معیارهای خاص خودش رو داره و نمیشیه تو یه فروم کلی صحبت کرد. اما یسری معیارها مشترک هستش، مثل سواد، پول خونواده و ...
من دیدی زیاد خاصی از خانوما ندارم، اما بنظرم اوضاعه مالی واسشون نسبت به آقایون مهتره، ظاهر برای هر دو بنظرم تو یه سطح هستش و جدیدا برای آقایون کمی بیشتر شده و سبقت گرفته.
من بخدا میرم تو خیابون میترسم، همه با ساپورت و مانتو کوتاه و روسری و شال نیمه و ...؛ همه که نه ولی انصافا خیلی زیاد شده !!! واقعا می ترسم ازدواج کنم !!!! نمی دونم همچین آدمایی واقعا می تونن درست زندگی کنن !!! بنظرم انتخاب خیلی سخت شده، از هر دو طرف.
مشکل دیگه ای که من دارم انگار بیشتر دخترا میگن خونه و ماشین داشته باشی !!!!! این انتظار زیادی نا بجاست، مثلا من که همش داشتم درس می خوندم و کارم زیاد بدرد نمیخورد چطور می تونم هم خونه داشته باشم و هم ماشین !!! دختر خانوم بابای شما که اومدن خواستگاری مادرت، خونه و ماشین داشت !!!؟؟
البته هر کسی مختار هست و معیارهای خاص خودش رو داره. بنظرم توقع بالای دخترا معظل بزرگی شده.
در این که زمونه بد شده شکی نیست، هم دختر خوب و اهل زندگی کم شده و هم پسر خوب و سر به راه.قدیم ترها طرف ۶تا دختر داشت راحت همه رو خونه بخت فرستاده ،الان طرف یه دونه دختر داره مونده به کی بده که قابل اعتماد باشه .پدر دیدم دخترشو به پسری که مهندس بوده بالای دو تومن حقوق ماهیانش بوده، نداده!تحقیق کردن شخصیت جالبی نداشته برخلاف ظاهر موجه و موقر و فوق مودب و مدرنشون...
یه بحث مالی هس که واقعا پسرای الان خیلی هاشون شرایطش رو ندارن .بحث دیگه فرض بر این که پسر کارداره، پول داره ،پیداکردنه دختره مناسبه الان اکثر پسرها و خونواده هاشون میرن سراغ دخترای ۱۶ ۱۷ ساله که بتونن راحت کنترلشون کنن. اونطور که دوست دارن عوضشون کنن(به بیانی کم سن میگیرن که تربیت شون کنن)پس این دختر خانومای دهه شصتی و بزرگتر چه کنن؟
همونطور که پسرها دوست دارن سروسامون بگیرن ،دخترهام دوست دارن .درباره پسرها راحت تر اذعان میشه اما درباره دخترها نه! دخترخانومایی میشناسم که واقعا بخاطر همین مساله سرخورده شدن، گوشه گیر شدن، احیانا رفتارهاشون تند شده.انقدر پسرها بی اعتبارشدن بعضی ها میگن میخوام الان سر ازدواجش سخت نگیرم که زود دخترم ازدواج کنه، بره فردا با یه بچه بیاد الان سخت میگیرم به اهلش بدم!
اونموقع که من ازدواج کردم شرایط انقدر بد نبود، همسرم دانشجو ترم ۸ بودن ولی مشخص بود جوونه سر به راهه.
باور کنین هنوزم هستن دخترهایی که اخلاق مداری و مردانگی پسر براشون مهم باشه نه پولش.دوستی دارم میگه پسره خوب باشه باهاش راه میام ،این طرف دوست داره ازدواج کنه که اینطور میگه .دوستی دیگه هستن سر یه سال طلاق گرفته عین خیالشم نیست سبک زندگیش یه طوره که با مجردی راحت تره، میگه ازدواج چیه اسیرت میکنه!
روی صحبتم با آقایونه ،اونهایی که انصافا اهل زندگی هستن ،پسر خوبی باشین، ببیننتون ،صادقانه بگید وضعم اینه! دختری که عاقل باشه خوبی و شرافت شما رو ببینه سخت نمی گیره.
من داداشم تازه لیسانس گرفته ما ازالان نگران ازدواجش هستیم هم سر هزینه و هم سر دختر...
خدا آخر عاقبت همه دختر پسرها رو ختم بخیر کنه
(۲۸ فروردین ۱۳۹۴ ۰۷:۵۳ ب.ظ)zahra_ce87 نوشته شده توسط: روی صحبتم با آقایونه اونهایی که انصافا اهل زندگی هستن پسر خوبی باشین ببیننتون صادقانه بگید وضعم اینه دختری که عاقل باشه خوبی و شرافت شما رو ببینه سخت نمی گیره.یکی از نزدیکان ما بود وقتی میخواست ازدواج کنه شرایط مالیشو شرح داد طرفم قبول کرد، بعد ازدواج شاکی شده بود که فلان چیز میخوام. اینو کجای دلم بذارم؟!
لطفا از ویرگول استفاده کنید، خوندن نوشتتون سخته.
ازدواج سخت نیست
به نظر من ازدواج مثل سفر میمونه
ممکنه بعضیا قید سفر رو بزنن و هزار و یک دلیل برای سفر نرفتن بیارن. از پنچر شدن لاستیک گرفته تا خراب بودن جاده و چپ شدن ماشین
کسی که بخواد بره سفر باید یه سری چیزا رو فراهم کنه
کسانی که اهل سفر نباشن، دنبال فراهم کردن این چیزا هم نمیرن اما کسانی که سفر رو دوست داشته باشن، با عشق و علاقه همه چیو فراهم میکنن و تحت هیچ شرایطی سفر خودشونو کنسل نمیکنن، حتی اگه هواشناسی گفته باشه جاده لغزنده است. به خودشون میگن ما از جاده خاکی میریم، چمی دونم از دشت و کوه میریم
هیچ کس نمیتونه منکر خطرات سفر بشه، به هر حال سفر علاوه بر شیرینیش ممکنه خطرهایی هم داشته باشه
بعضیا به خاطر ترس از همین خطرها هیچ موقع سفر نمیرن اما کسانی که اهل سفر باشن از خطراتش هم لذت میبرن
به نظرم نباید اینقد بگیم ازدواج سخت شده، چون اونقد میگیم و میگیم تا به این باور میرسیم که ازدواج سخته و قیدشو میزنیم
اگه ازدواج سخت شده ما خودمون سختش کردیم، با انتظارات بی جامون
اگه کسی که میخواد ازدواج کنه با عقل انتخاب کنه بعید میدونم دچار مشکل بشه، چون دیدم که میگم
دختر خانمایی که دنبال پسر پولدارن، اشتباه میکنن. شاید پسر پولدار گیرتون بیاد ولی احتمالا یه سری چیزا رو نداره که خیلی از پول مهمترن
من یه همکلاسی داشتم وقتی میخواست بره یه کار راه بندازه باباش ۵۰ میلیون بهش داد، اونم چنذ سال پیش. اما دختری رو دوست داشت که خانوادش نمیخواستن و هر کار هم کرد باباش راضی نشد و مجبور شد بره با دختری که باباش انتخاب کرده ازدواج کنه
پسری که خودش پولدار باشه معمولا کم گیر میاد. احتمالا از باباش بهش رسیده. شما اگه میخواین با همچین پسری ازدواج کنین باید اینم بدونین که پدر و مادر این پسر یه جورایی خودشونو مالک پسرشون میدونن و خیلی جاها اون استقلالی رو که یه مرد باید داشته باشه ممکنه نتونه داشته باشه
یا در مورد پسر هم صادقه
پسری که دختر پولدار میخواد باید بدونه که این دختر با پول بزرگ شده، لای پر قو بزرگ شده، شب تولدش کادوهای اونچنانی گرفته و ...
اونم باید همینجوری باهاش رفتار کنه
بعضیا میگن ازدواج سخته اما خودشون هم میدونن بهونه بیخودیه
من دوستی داشتم که بچه پولدار بود و چند تا دوست دختر داشت. یه بار بحث شد گفت ازدواج سخته و فلانه، گفتم بله تا افسانه خانم باشه معلومه که ازدواج سخته
اگه از کسانی که طلاق میگیرن بپرسین، بیشتر به خاطر نبود اخلاق و پول و این چیزاست و کمتر کسی پیدا میشه بگه که ما همو دوست داشتیم اما چون پول نداشتیم از هم جدا شدیم
خیلی از آقایون وضع مالی خوبی ندارن اما مهریه خانمشونو هزارو اندی سکه میکنن. زندگی که همون اولش با دروغ شروع بشه معلومه آخرش چی میشه، بگذریم از اینکه میگن اگه کسی عقد کنه و پیش خودش بگه من مهریه رو نمیدم این عقد باطله
به نظر من ازدواج دو تا آدم پایه میخواد که حاضر باشن به خاطر هم خیلی چیزارو تحمل کنن، البته قبول دارم این آدمای پایه کم پیدا میشن
کسانی که حالا ازدواج موفق تری داشته به من توصیه هایی میکنن
یه بنده خدایی میگفت مهم ترین اصل دوست داشتنه
اصل بعدی اینه که خانواده ها به هم بخورن، چون در غیر اینصورت خیلی مشکلات پیش میاد
یه اصل دیگه هم گفت که خودش تاکید داشت خیلی مهمه. اونم اینکه یه گوش آدم باید در باشه و اون یکی دروازه
میگفت اگه بخوای هی بگی خواهر خانمم اینو گفت، مادرش اونو گفت، نمیدونم دخترخالش اونو گفت. خیلی زود زندگیتون از هم میپاشه
که انصافا بی راه هم نمیگفت. ما ایرانیا یه مهمونی یک ساعته میریم و یک ماه در موردش حرف میزنیم