تالار گفتمان مانشت

چی بگم والا، ناراحت کننده س...
همه ی خانواده ها اینطور نیستن خوشبختانه...

(30 اردیبهشت 1394 08:57 ب.ظ)AVA 94 نوشته شده توسط: [ -> ]Didar
مطمعن باشید وقتی خانواده تلاش شمارو برای رفتن ببینن راضی میشن، مسیر رفتن انقدر سخت هست که وقتی از پسش بر بیاید اونها هم متوجه میشند که میتونین یه کشور دیگه به تنهایی گلیم خودتونو از اب بیرون بکشید
مهم اینه مسیر رفتن با وجود سختیاش ریسک کمتر و ارزش بالاتری نسبت به کنکور دادن و ایران موندن داره، هیچ تضمینی وجود داره شما چند سال پشت کنکور باشید و اون ۴ ساعت بتونید از تمام زحماتتون استفاده کنید و نتیجه بگیرید و ته ته تهش برید شریف؟ مثال دقیقا شرایطی که برای من پیش اومد، ولی اگر این مدت روی نمره ی زبان و بهتر کردن رزومه کار کنید مسلما جای خوبتر از شریف با رنک خیلی بهتر اکسپت میشید
امیدوارم همگی به جایی که استحقاقشو دارند برسند...

من الان شریف ارشد می خونم
منظورم دکتری بود

ولی جدای از شوخی اصلا عذاب وجدان می گیرم وقتی می بینم خانوادم اصلا راضی نیست . نسبت به رفتن سرد میشم
کلا حرفشون اینه من تنهایی نرم

شمای نوعی رو گفتم و شریف انگشت من بود، من ماهو نشونه گرفته بودم ;-)

---

(30 اردیبهشت 1394 09:09 ب.ظ)afrooz-OMD نوشته شده توسط: [ -> ]چرا دغدغه همه رفتنه؟!
من حتی اگه هزار بار به بن بست میرسیدم فکر رفتن ب ذهنم نمیرسید
خب باید یه راه دیگه رو امتحان کرد
ینی بیرون از این مملکت عییییینه بهشته ؟...
تازه من میخام بعد از رسیدن ب ته این رشته
برم کنکور تجربی بدم و طب سنتی یاد بگیرم شایدم دندون پزشکی
و واقعنم این کارو میکنم

به همون علت که دغدغه ی خیلیا شریفو امیر کبیرو تهرانه!
سطح خاسته های هر کسی متفاوته
یکی با شریف قانع میشه یکی با ام ای تی

آقا مارو هوایی کردین به استاد چینیه میل زدیم یه خروار مقاله داد گفت اینا رو بخون بعد بیا ببینم چی میگی )

(30 اردیبهشت 1394 09:30 ب.ظ)codin نوشته شده توسط: [ -> ]آقا مارو هوایی کردین به استاد چینیه میل زدیم یه خروار مقاله داد گفت اینا رو بخون بعد بیا ببینم چی میگی )

بازم به شما
حداقل یه کاری کردین

(30 اردیبهشت 1394 09:24 ب.ظ)AVA 94 نوشته شده توسط: [ -> ]شمای نوعی رو گفتم و شریف انگشت من بود، من ماهو نشونه گرفته بودم ;-)

---

(30 اردیبهشت 1394 09:09 ب.ظ)afrooz-OMD نوشته شده توسط: [ -> ]چرا دغدغه همه رفتنه؟!
من حتی اگه هزار بار به بن بست میرسیدم فکر رفتن ب ذهنم نمیرسید
خب باید یه راه دیگه رو امتحان کرد
ینی بیرون از این مملکت عییییینه بهشته ؟...
تازه من میخام بعد از رسیدن ب ته این رشته
برم کنکور تجربی بدم و طب سنتی یاد بگیرم شایدم دندون پزشکی
و واقعنم این کارو میکنم

به همون علت که دغدغه ی خیلیا شریفو امیر کبیرو تهرانه!
سطح خاسته های هر کسی متفاوته
یکی با شریف قانع میشه یکی با ام ای تی

ولی فک میکنم بیشتر یه جویه ک بین بچه ها حاکم شده
نمیدونم اون مستندی که از شبکه افق پخش شد دیدین یا نه
همه دوس دارن برن چون فک میکنن چیزی ک الان هستن و ازش راضی نیستن به خاطر مشکلات اینجاس و فک میکنن بیرون ازینجا هیچ مشکلی سد راهشون نمیشه
به نظرم باید اول ب خودمون نگاه کنیم و مشکلو توی خودمون پیدا کنیم نه اینکه از زمین و زمان شکایت کنیم
اینکه یه نفر بعد از دکتری واسه فرصت مطالعاتی بخاد بره اونور درک میکنم ولی اینکه یه نفر بعد از دوبار کنکور دادن و شکست خوردن فکر رفتن به سرش بزنه یکم ناجوره
حس جا زدن بهم میده...البته ببخشید صریح میگم

(30 اردیبهشت 1394 08:57 ب.ظ)AVA 94 نوشته شده توسط: [ -> ]Didar
مطمعن باشید وقتی خانواده تلاش شمارو برای رفتن ببینن راضی میشن، مسیر رفتن انقدر سخت هست که وقتی از پسش بر بیاید اونها هم متوجه میشند که میتونین یه کشور دیگه به تنهایی گلیم خودتونو از اب بیرون بکشید
مهم اینه مسیر رفتن با وجود سختیاش ریسک کمتر و ارزش بالاتری نسبت به کنکور دادن و ایران موندن داره، هیچ تضمینی وجود داره شما چند سال پشت کنکور باشید و اون ۴ ساعت بتونید از تمام زحماتتون استفاده کنید و نتیجه بگیرید و ته ته تهش برید شریف؟ مثال دقیقا شرایطی که برای من پیش اومد، ولی اگر این مدت روی نمره ی زبان و بهتر کردن رزومه کار کنید مسلما جای خوبتر از شریف با رنک خیلی بهتر اکسپت میشید
امیدوارم همگی به جایی که استحقاقشو دارند برسند...

راست میگی. حرف شما دقیقا همونی بود که من بعد از کنکور بهش فکر میکردم. الان رتبه م خیلی بد نشده ولی خب به نظرم بهتره برای چیزی سرمایه گذاری کرد که با سه چهار ساعت نخواد همش از بین بره. سرمایه گذاری برای رفتن موندگارتره.
الان جایی که همه دوست داریم قبول بشیم شریفه ولی خوبه به حرف دانشجوهای شریف هم توجه کنیم.

خب منم چون دخترم خانواده م صد در صد راضی نیستن ولی اگه خودمون همت کنیم و پذیرش بگیریم مطمئنم اونا هم راضی میشن.

افروز جان وقتی یه نفر رتبه ش میشه 10، چرا میره شریف؟ چرا نمیگه من میرم علموص ولی خودم تلاشمو بیشتر میکنم و موفق تر میشم؟کسی هم که بین شریف رنک 332 و دانشگاه رنک زیر 100 انتخاب میکنه و میره، از سر مشکلات نمیره، جایی رو انتخاب میکنه که میدونه موفق تره، ایشون یه مثال هستن که بعد دوبار کنکور دادن راهشونو عوض کردن، اما همه لزوما بعد شکست توو کنکور اپلای نکردن! درضمن شکست کنکور برای خیلی از اپلایی ها به معنی پیروزیه!
بدیش اینه خیلیا هدف کسانی که میرنو دور از درس خوندن و بیشتر به خوشگذرونی میبینن! درصورتی که اونا انتخاب کردن مثل انتخاب خیلیا بین شریفو بقیه دانشگاها

رفتن برای چی!؟
فکر نکنم اروپا برای معماری کامپیوتر چیزی داشته باشه؟
خیلی ها میان چندین میلیون برای رفتن خرج می کنن تا برن اما حاضر نیستند این پول رو برای تخصص و آموزش بهتر هزینه کنند

(30 اردیبهشت 1394 09:34 ب.ظ)afrooz-OMD نوشته شده توسط: [ -> ]

(30 اردیبهشت 1394 09:24 ب.ظ)AVA 94 نوشته شده توسط: [ -> ]شمای نوعی رو گفتم و شریف انگشت من بود، من ماهو نشونه گرفته بودم ;-)

---

(30 اردیبهشت 1394 09:09 ب.ظ)afrooz-OMD نوشته شده توسط: [ -> ]چرا دغدغه همه رفتنه؟!
من حتی اگه هزار بار به بن بست میرسیدم فکر رفتن ب ذهنم نمیرسید
خب باید یه راه دیگه رو امتحان کرد
ینی بیرون از این مملکت عییییینه بهشته ؟...
تازه من میخام بعد از رسیدن ب ته این رشته
برم کنکور تجربی بدم و طب سنتی یاد بگیرم شایدم دندون پزشکی
و واقعنم این کارو میکنم

به همون علت که دغدغه ی خیلیا شریفو امیر کبیرو تهرانه!
سطح خاسته های هر کسی متفاوته
یکی با شریف قانع میشه یکی با ام ای تی

ولی فک میکنم بیشتر یه جویه ک بین بچه ها حاکم شده
نمیدونم اون مستندی که از شبکه افق پخش شد دیدین یا نه
همه دوس دارن برن چون فک میکنن چیزی ک الان هستن و ازش راضی نیستن به خاطر مشکلات اینجاس و فک میکنن بیرون ازینجا هیچ مشکلی سد راهشون نمیشه
به نظرم باید اول ب خودمون نگاه کنیم و مشکلو توی خودمون پیدا کنیم نه اینکه از زمین و زمان شکایت کنیم
اینکه یه نفر بعد از دکتری واسه فرصت مطالعاتی بخاد بره اونور درک میکنم ولی اینکه یه نفر بعد از دوبار کنکور دادن و شکست خوردن فکر رفتن به سرش بزنه یکم ناجوره
حس جا زدن بهم میده...البته ببخشید صریح میگم

حرف شما من رو یاد یه خانم محترم که شریف ضنایع میخوند میندازه که میگفت چرا باید اپلای کنیم و میتونیم مثلاً جزوه‌های MIT رو دانلود کنیم و خودمون بخونیم؟ منم بهش گفتم شما چرا اومدی شریف، همون شهر خودتون (که خیلی هم از تهران دور هست) میخوندی، من جزوه‌های شریف رو براتون پُست میکردم، اگه فکر میکنید اینطوری مفیده.
ببینید همه‌ش هم بحث پول و شکم نیست که (البته بماند که برا منی که مجرد هستم الان پول مهم نیست بالاخره از گرسنگی نمی‌میریم، اما آدمی که زن و دو تا بچه داره اون موقع پول خیلی براش مهم میشه). فاکتورهای زیادی مطرح هست. یه نظرسنجی از افرادی که اپلای کرده بودند و حداقل 2 سال میشد که خارج بودند، فقط حدود سی درصدشون مسائل اقتصادی رو دلیل اپلای و یا اونجا موندنشون گفته بودند مسائل اجتماعی و فرهنگی درصدش بیشتر بود، و همینطور مسائل سیاسی و اجبارهای مذهبی و ... پس دلیل رفتن صرفاً جا زدن نیست، هیچ کسی نمیتونه کسی رو مجبور به زندگی در جایی کنه که به خودش و عقایدش احترام نمیذارن. وقتی عقاید و طرز زندگی من نوعی با چیزی که اینجا بهش force میشم کاملاً تضاد داره، چرا باید عمرم رو اینجا بگذرونم.
مورد مهم دیگه ارزش درس خوندن در ایران هست. من کارشناسی رو شریف بودم، ارشد هم هستم فعلاً، اما چیزی که توو کارشناسی یاد گرفتم بیشتر از چیزی هست که تا اینجا از ارشد یاد گرفتم. اینجا با اینکه مثلاً بهترین دانشگاه ایران هست اما کمتر از انگشتان یه دست استاد پایه‌ی کار داره، استادی که واقعاً علم براش مهم باشه و دغدغه‌ی زندگی نداشته باشه و بشینه برات وقت بذاره و علم یاد بگیری.
دو سال آخر کارشناسی من توو آزمایشگاه‌ بودم و با اکثر بچه‌های ارشد و دکتری رفیق بودم و هستم، هیچ کدومشون (مخصوصاً دانشجوهای دکتری) از کیفیت آموزش و تحقیق راضی نبودند. وقتی حق کار کردن نداری ولی دغدغه‌ی جیبت رو داری، مگه اینطوری آدم میتونه دو دقیقه تمرکزش رو روی یه موضع خاصی حفظ کنه؟ دانشجوهای دکتری‌ای که اینجا موندند شاید از میانگین کسانی که اپلای کردند هم سواد و تلاش بیشتری داشتند، اما شما یه نگاه به خروجی (چه از نظر مقاله و چه از نظر سواد علمی) کسایی که ایران موندند و کسانی که رفتند بندازید.
بحث بریدن و جا زدن نیست، موضوع اینه که شما جا نمیزنی و تمام تلاشت رو هم دوران تحصیل ارشد یا دکتری انجام میدی ولی آخرش میبینی کسی که برتری خاصی نسبت بهت نداشته الان دستاورد خیلی بیشتری ازت داره. الان من به کجای خودم نگاه کنم و دنبال مشکل باشم؟
اصلاً خود اینکه شما 3 ماه میری کارآموزی یه شرکت خوب یا حالا متوسط کار میکنی و از نزدیک با چیزی که قبلاً فقط تئوری بلد بودی آشنا میشی اون موقع تازه برا آدم جا می‌افته که چیزایی که میخونده یعنی چی. وقتی آدم چیزی که خونده را به صورت عملی پیاده‌سازی نتونه بکنه به نظر من فرقی با یاد نگرفتنش نداره.
توو 6 ماه فرصت مطالعاتی آدم چیزی یاد نمیگیره، فوقش یه جهان‌گردی کرده باشی و از چیزهای ناقصی که تا حالا یاد گرفتی استفاده کنی.
همه‌ی اینا به کنار، تجربه‌ی کار کردن با آدم‌های مختلف توو محیط متفاوت خودش کلی چیزه.

سلام
دوستان من تمام پست هاتون خوندم و به نظرم عقاید همه تون قابل احترام و تا اندازه زیادی درسته اما گاهی اوقات باید بری حق با شماست اونجا مدینه فاضله نیست اما کسی به خاطر دختر بودن یا شهرستانی بودن و یا حتی مدرکت تو رو قضاوت نمی کنه چون تو اینجا همه چی نمره است مدرک تحصیلیه.
در نظر بگیرید یکی مثله من دو سال شب و روز تو زمینه ای که عاشقش کار کرده ( چون صنعتی اصفهان استاد چندانی نداشت با استادای برقی کار کردم و نمی تونید تصور کنید که چه زجری کشیدم تا تونستم نظرشون جلب کنم چون معدل خوبی نداشتم و تا به من اعتماد کنند تا باورم کنند و اجازه بدهند کارهای درست و حسابی انجام بدم) اما چون دختره مجرده شهرستانی از یه خانواده متوسظ نمی تونه از ایران بره مثله بقیه اعضای گروهی که باهاشون کار می کرده از طرفی تو ایران هم هیچ راهی برای کار کردن تو این زمینه وجود نداره بنابراین تنها راه حل موجود اینه که کنکور بده اونم دو سال پیاپی.
با اینکه امسال شکر خدا رتبه ام خوب بود اما باز هم پشیمونم اونم خیلی زیاد ( دو سال از عمرم تلف شده همه دوستام تو بهترین دانشگاه های دنیا دارند کار و تحصیل می کنند اما من حسابی ازشون عقب موندم تازه من باید بگردم تو شریف شاید بتونم یه استادی پیدا کنم که یکم به زمینه من نزدیک باشه واقعا دلم به حال امسال خودم می سوزه ((
بله اونجام مشکلات زیادی داره اما اینجا خیلی بیشتره
مثل مدرک
پارتی
محل سکونت
جنسیت
تجرد
نبودن امکانات
نبودن استاد تو زمینه ای که دوست داری
و هزارتا چیز دیگه
اینه که کنکور میشه تنها راه حله خیلی ها مثل من
تنها امیدم اینه که بتونم تا دو سال دیگه خانوادم راضی کنم و برم برام دعا کنید.

(30 اردیبهشت 1394 09:47 ب.ظ)s-nowrozi نوشته شده توسط: [ -> ]رفتن برای چی!؟
فکر نکنم اروپا برای معماری کامپیوتر چیزی داشته باشه؟
خیلی ها میان چندین میلیون برای رفتن خرج می کنن تا برن اما حاضر نیستند این پول رو برای تخصص و آموزش بهتر هزینه کنند

!!!!
جسارتاً شما به جز صدا و سیمای ملی، از دریچه‌ی دیگه‌ای به دنیای بیرون دسترسی ندارید؟
به نظرم اروپا حداقل 100 تا دانشگاه داره که معماری کامپیوتر شریف و تهران قابل مقایسه با اون‌ها نیست. ETH و EPFL و KTH و مونیخ و تورین و پُلی میلان و برلین و دلف هلند و KIT و آخن و صنعتی وین و ... واقعاً هر کدوم از کشورهای اروپای غربی حداقل 4-3 دانشگاه دارند که معماری خیلی قوی‌تری از اینجا ارائه میدن. EPFL استادای معماری کامپیوتری مثل De Micheli داره که هر کدوم بیشتر از سی هزار citation خوردند در حالی که کل استادای ایران رو جمع کنی فکر کنم نصف این عدد هم نشه.
فقط دانشگاه بولونیا توو ایتالیا که شاید دانشگاه پنجم ششم این کشور نباشه استادی مثل Luca Benini داشته که 29 هزار citation داره و پایه‌گذار و در واقع مخترع Network On Chip هست بعد شما میگی فکر نمیکنم اروپا چیزی برای معماری داشته باشه!!! استادای دانشگاه Delft هلند رو بر اساس h-index مرتب کنید از بالای 100 شروع میشن و حداقل 3 تا استاد داره که بالای 40 هزار!!! citation خورده مقاله‌هاشون. نکنه میخواید به نوابی و سربازی آزاد بنازیم؟ واقعاً نمیدونم به این جمله‌ی شما بخندم یا گریه کنم.

شاید الان بهتر متوجه شده باشید ایشون برای چی اپلای کردند! خرج اپلای کمتر از اون پولی هست که بابت وثیقه‌ی سربازی میذارند (تازه خرج آزاد کردن مدرک رو در نظر بگیرید که همون حدود سایر خرج‌های اپلای هست). پس اگه قرار بود با این چند غازها سنگی جابجا باشه با همون وثیقه‌های سربازی و پول مدرکی که میدیم میتونستند درست کنند. اگه فرض کنیم هر سال از شریف 1000 نفر اپلای میکنند، میشه تخمین زد که حدود 10,000 نفر اپلای میکنند. هر کدوم 20 میلیون هم خرج کنند میشه 200 میلیارد که حتی از یک دهم اون 3000 میلیاردی که حیف و میل شد کمتره. قضاوت با خودتون.

Hatame
میتونی
شک نکن

(30 اردیبهشت 1394 11:09 ب.ظ)AVA 94 نوشته شده توسط: [ -> ]Hatame
میتونی
شک نکن

مرسی عزیزم ایشالا

@hatame
ببینید من توی یکی از همین تاپیک ها نقل قولی رو از هم اتاقیم که کارشناسیشو نرم صنعتی اصفهان بوده گذاشتم که همیشه مینالید و میگفت حتی یه هییت علمی با مدرک کارشناسی هم داشتن و کلا سطح علمی خوب نبوده و ... .
اما همون فرد و خودم تو دو ترم اول ارشد دیدیم که چندین و چند تا از دوستاش که توی صنعتی کارشناسی با هم نرم خونده بودن از کشورهای مختلف پدیرش های با فاند و بی فاند مختلفی گرفتن...
بنظرم اگه الان رتبت خوبه و میتونی توی یه دانشگاه هرچند متوسط هم درس بخونی این کارو بکن چون دگ اون فرصت(سال سه و4 کارشناسیت) که بخوای واسه زبان و ... اماده بشی گذشته و چون مث خودم بی پولی احتمالا و معدلت هم اونقدر در کارشناسی دلپسب نیست من پیشنهاد میکنم که تمام و کمال بچسبی به پر کردن رزومت توی این دو سال(معدل خوب ، زبان و پیپر)
فقط مواظب باش هیچوقت هیییییییییییچوقت به این اساتید و دانشجوهای دکتری بی انصافی که تو این دانشگاهها وجود دارند تکیه نکن و سعی کن فقط در حد استفاده از تجربیاتشون در حد چند سوال استفاده بگیری!!!! نمیدونم حکمت چیه که اکثریت شون یاد میگیرن که بی انصاف باشن و یا بقیه رو پله های خودشون بکنن!!