تالار گفتمان مانشت

لازم دیدم خدمت دوستان چند نکته رو بگم. امید وارم به تصمیمات حال یا اینده شما ها کمک کند.

۱- خود این پروسه مشابه زننده ی تاپیک؛ طولانی مدت و تلاش و همت بسیار و داشتن ایتم های زیادی مثل زبان ها -رزومه مناسب پژوهشی و معدل مناسب و… رامیطلبد. گاها حداقل ها و اکثرا بهترین ها برای رقابت لازم است.

۲- اون دسته که دوستان که دوری همیشگی و… را مطرح کردند؛ بایس بگم که اصولا ویزا ها در دوران دانشجویی ؛ویزای دانشجویی است و پایان تحصیلات بایس برگردید کشور.این طور نیست که همه بمونند برای همیشه!! یا بتونند بمونند اصلا؛ و در موارد بسیار زیادی برگشت است….اثتثناهایی است که این جا جای بحثش نیست.
و موارد مناسب تر و … از لحاظات رفاهی و امکانات و تسهیلات و رفت و امد های متعدد؛ شامل کسانی است که مقیم(اقامت دایم) یا ستیزن هستند یا می شوند در کشور مقصد.

۳- در دوران دانشجویی هم ؛دانشجویان معمولا تعهداتی را برای تحصیل رایگان دارند. یا دستیار درسی- یا دستیار تحقیقاتی؛که بایست این موارد را به دوش بکشید اونجا و متعهدید. موارد کمی که شامل رزومه های قوی و البته سرمایه ی شخصی که مشخص است با پول خودت است؛هیچ تعهدی ندارند. هزینه های اوارد و اسکلارشیپ ها و... برای موارد دارندگان رزومه های قوی و شرایط رقابتی است. البته تمام این ها وابسته به سطح دانشگاه و سیاست های دانشکده و دپارتمان و سایر اپلیکنت ها هم است قاعدتا.

۴- اکثر پوشش های هزینه ای برای دوره های دکترا است. و مقطع ارشد شرایط سختر است اما شدنی است. اما دوران دکترا شاید مشکلات زیادی باشد مثه سن زیاد و اینده نامشخصی که بعد اون دوران هم ممکن است باشد. فقط ممکن است نه قطعا.

۵- برای بحث خروج خانوم ها؛عرض کنم همه چی به شرایط خودتان و جو و فضای خانواده ها ی ایرانی بستگی دارد. مواردی زیادی هستند که توانستن با حمایت خانواده ها تمام پروسه را از صفر تا صد را خود طی کنند و بعد از خروج هم همچنین در مقصد. در این مورد مردانگی به خرج بایس داد
مورد دیگر که در اطرافیانم دیدم؛ خانم ها این فرصت را در کنار همسرشان تجربه میکنند. البته معمولا زیاد نیست. چون شاید اقایون زیادی؛ به ازدواج کردن و سپس خروج فکر نکنند.

۶- دانستن این هم مهم است. که باز هم با ورود به این پروسه هیچ تضمینی برای به انتها رسیدن نیست. به هر حال این مسیر هم بایست رقابت با دیگران باشد قطعا. اما تلاش و پشتکار و دلسرد نشدن لازمه ی راه است.

در پایان امید وارم؛ با اندک اطلاعات این بنده و عضوی کوچک؛ بهترین تصمیمات را بگیرید. شرط تلاش و امید ؛ مهم است دوستان.

موفق باشید.

یه نکته ای هست و اونم اینه که هر کسی که بخواد بره میره و هر کسی که بخواد بمونه میمونه،نه اینجا مدینه فاضله س نه اونجا، نه منصرف کردن اپلایی ها کار جالبیه نه ترغیب کردن بقیه به اپلای، هر کسی مسئول زندگی و آینده و پیشرفت و موفقیت خودشه، یک نفر موفقیت براش اینجاس، یک نفر نیست، مگر کسانی که شهر دیگه درس میخونن و چند ماه به چند ماه به خونه سر میزنن وابستگی به خانواده ندارن؟! حالا کسی که اپلای میکنه شده سنگدل؟!یا شاید واسه تفریح میخاد بره؟ مشکل اینجاس دید اکادمیک اپلای شده حاشیه و دید تفریحی و احساسیش بولد شده....

موفق باشید.

(31 اردیبهشت 1394 01:56 ب.ظ)AVA 94 نوشته شده توسط: [ -> ]یه نکته ای هست و اونم اینه که هر کسی که بخواد بره میره و هر کسی که بخواد بمونه میمونه،نه اینجا مدینه فاضله س نه اونجا، نه منصرف کردن اپلایی ها کار جالبیه نه ترغیب کردن بقیه به اپلای، هر کسی مسئول زندگی و آینده و پیشرفت و موفقیت خودشه، یک نفر موفقیت براش اینجاس، یک نفر نیست، مگر کسانی که شهر دیگه درس میخونن و چند ماه به چند ماه به خونه سر میزنن وابستگی به خانواده ندارن؟! حالا کسی که اپلای میکنه شده سنگدل؟!یا شاید واسه تفریح میخاد بره؟ مشکل اینجاس دید اکادمیک اپلای شده حاشیه و دید تفریحی و احساسیش بولد شده....

کیه که به خانوادش علاقه نداشته باشه اما باید در نظر گرفت که هرکسی فقط یک بار حق حیات داره و باید خوشبخت زندگی کنه و این خوشبختی برای هرکس یه جور تعریف می شه.
هر کسی هم باید برای رسیدن به این خوسبختی از یه سری از چیزهایی که دوست داره بگذره یکی از تحصیل تو یه دانشگاه خوب می گذره یکی از لذت چند سال دیدن عزیزانش

(31 اردیبهشت 1394 01:56 ب.ظ)AVA 94 نوشته شده توسط: [ -> ]یه نکته ای هست و اونم اینه که هر کسی که بخواد بره میره و هر کسی که بخواد بمونه میمونه،نه اینجا مدینه فاضله س نه اونجا، نه منصرف کردن اپلایی ها کار جالبیه نه ترغیب کردن بقیه به اپلای، هر کسی مسئول زندگی و آینده و پیشرفت و موفقیت خودشه، یک نفر موفقیت براش اینجاس، یک نفر نیست، مگر کسانی که شهر دیگه درس میخونن و چند ماه به چند ماه به خونه سر میزنن وابستگی به خانواده ندارن؟! حالا کسی که اپلای میکنه شده سنگدل؟!یا شاید واسه تفریح میخاد بره؟ مشکل اینجاس دید اکادمیک اپلای شده حاشیه و دید تفریحی و احساسیش بولد شده....

نظر همه دوستان خوندم . فک میکنم حرف دوستمون کاملا درست است
امیدوارم دوستان هر تصمیمیمی میگیرند روش استوار باشند و موفق که اصل رسیدن به همه چی استواری و تلاشه

به نظر من چه تصمیم به رفتن و چه تصمیم به نرفتن باید حتماً با پشتوانه‌ی فکری همراه باشه. نمیشه به این دلیل که چون «همه میرن» منم برم، یا بالعکس. چیزی که تقریباً برای کنکور کارشناسی اتفاق افتاد و داره برای ارشد هم بین عموم جا میافته که «همه ارشد دارن»، منم ارشد بگیرم...

حالا از همه‌ی اینا گذشته، این تصمیم هم واقعاً تصمیم ساده‌ای نیست. قراره که سرنوشت دست کم 10 سال آینده یه شخص تعیین بشه. مسائل خیلی زیادی هم در این تصمیم دخیله. از روحیه‌ی خود شخص، تصمیم شخصیش، تصمیم جمعی و خانوادگی، نظر خانواده، دوری از خانواده، هزینه‌های زندگی و تحصیل، وقف پیدا کردن با محیط نو، خود توانایی تحصیل و... و... و...

خب البته تصمیم‌‌گیری برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا، کمی هم متفاوت هست...

آخه مسئله فقط قبول شدن در مقطع ارشد و دکتری نیست ...
خیلی از بچه ها حرفای قشنگی زدن ولی اگه ته قضیه رو دقیق نیگا کنین میبینین که کشورمون با اصطلاح Academic Inflation یا همون تورم آکادمیک مواجه هست(بویژه مقطع تحصیلات تکمیلی) و این یعنی اینکه ریت عرضه ی دانشگاهها با ریت تقاضای صنعت(!!) نمیخونه. این قضیه باعث میشه که افراد به نسبت تلاششون نتونن شغلی پیدا کنن و یا شغل مناسبی پیدا کنن. به نظرم غالب کسایی که میرن واسه همین دلیله و غالب کسایی که گذشته(چنددهه قبل) برمیگشتن از اونور واسه این بود که این قضیه برعکس بود! و اینجا به رستگاری میرسیدن...
این لکچر رو گوش بدید خیلی جالبه یه استاد دانشگاه استرالیاییدر اینباره صحبت میکنه.در این دیسکاژن مشکل تورم تحصیلی استرالیا!! و مقایسه ی اون با یک کشوری مثل ژاپن انجام میشه و راه حلی که در انتها بهش میرسه انتقال یه سری از این تحصیل کرده ها به اسیاس!!


مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.

---

پ.ن: البته من بخش دوم این صحبت رو که در مورد راه حلشه(فرصت های شغلی کشورهای اسیایی) رو اینجا نذاشتم و فقط همون بخشی که میتونه با ایران شباهت داشته باشه رو اینجا گذاشتم...

سلام
الان من نفهمیدم ،اونی ک هدفش تدریسه الان بمونه بهتره یا بره؟؟
پشت کنکور باشه بهتره یا یا هر دانشگاهی شد بزنه و خودش همت کنه؟

مهرماه که شروع می شه همه میگن ثبت نام دسته جمعی واسه مدرسان یا پارسه تخفیف گروهی حالا با این اوضاع احوال چطوره می گم یه هواپیما بگیریم دسته جمعی تخفیف هم می گیریم بریم ارشد واسه ایتالیا

پسر کارت عالی بود

سلام
خیلی خوشحالم که موفق شدی
قشنگ دوسال پیش رو یادمه مخصوصا اون جمله که گفتی بس که نشستم درس خوندم شلوارم سوراخ شده
یادش بخیر خیلی زود گذشت

ایشاا... همیشه موفق باشین

(30 اردیبهشت 1394 02:51 ب.ظ)majoit نوشته شده توسط: [ -> ]...ولی خب سد اصلی خانواده ها هستن که اجازه تنها رفتن رو نمیدن...و کم نیستند دخترایی که با این مشکل دست و پنجه نرم میکنند...

.....................

دوستان عزیز, دقت کنید رشته ایشون مهندسی سینما و رسانه هستش که با رشته کامپیوتر کلی فرق داره. درسته هر رشته ارزش خودش رو داره اما اپلای گرفتن برای رشته کامپیوتر به مراتب سخت تر و پیچیده تره و معمولا توی ارشد هم فاند به سختی میدن برای این رشته.
اگر فکر می کنید شما هم به همین راحتی پذیرش می گیرید در اشتباه هستید.

(31 اردیبهشت 1394 12:20 ق.ظ)sabafarhadi نوشته شده توسط: [ -> ]دخترا هم راحت می تونن برن. مثل دخترعمو های من که یکیشون ام آی تی و یکی دیگشون استنفورد اپلای کردن و رفتن

واقعا؟
خوب شرایط درسیشوون چطوری بود؟ زبانشوون؟
کدوم دانشگاه درس خونده بودن؟