(۲۱ بهمن ۱۳۹۳ ۰۶:۱۷ ب.ظ)rz.gh نوشته شده توسط: مهندس من با جواب شما برا سوال ۶۰ یکم مشکل دارم. در تست های مدار منطقی سراسری سال ۸۳ یه تست وجود داره که ساختار مدارش بسیار شبیه به همین مداره ، در اونجا هازارد رو خواسته و جالب اینه که تمام گزینه ها دارای هازارد دوطرفه است . اگر با پیش فرض های شما بخوایم مسئله رو حل کنیم به هیچ وجه اون مدار سال ۸۳ هم دارای هازارد دو طرفه نمیشه.... اگه امکان داره یه نگاه به اون سوال سال ۸۳ بنداز . ممنون میشم. این هم لینک مدار منطقی سال ۸۳ :
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
اگه تو صورت سوال امسال هم دقت کنی گفته (( برا تابع F آیا مخاطره ایستا وجود دارد ؟ )) یعنی مدار داده شده رو به شکل یه تابع منطقی در نظر بگیریم ؟ وقتی یک مدار منطقی به شکل تابع بیان میشود دیگر ما کاری با ساختار فیزیکی گیت ها نداریم و فرض میکنیم مسیر های دارای هازارد به هر دلیلی ممکنه تاخیرهای نابرابر داشته باشند و باید کاری کنیم که این تاخیر های فرضی اختلال در مداری که طراحی خواهیم کرد ایجاد نکند. به همین دلیل در جواب کلیه گزینه ها عبارت (( امکان دارد )) آورده شده تا عدم قطعیت رو نشون بده.با فرضیات شما مدار قطعا دارای هازارد در یک مسیر میشه و دیگه آوردن عبارت ((امکان دارد)) بی دلیل است . وقتی عبارت امکان دارد در یک متن می آید یعنی احتمال دارد یک واقعه اتفاق بیفتد و یا نیفتد و چون مدار دارای هازارد است پس اگه در این مسیر مورد نظر شما اتفاق نیفتاد در یک مسیر دیگر اتفاق می افتد.
دوست عزیز استدلال شما رو کاملا درک میکنم ، تعداد ورودی ها در گیت یکی از عوامل تاخیر در مسیر میباشد. و در صورتی که تمام فرض های دیگر رو نادیده بگیریم اونوقت حرف شما کاملا درست است. مثلا ما از کجا میدانیم متغیر متمم مستقیما در دسترس است و با گیت NOT ایجاد نمیشود. ( اگه اینچنین باشه تاخیر مسیر بالایی بیشتر از مسیر پایینی میشود.) یا شما میتوانید براحتی در آزمایشگاه با به کار بردن سیم های نابرابر و غیر همسان کاری کنید که مسیر بالایی دارای تاخیر بیشتری از مسیر پایینی شود.
به نظر من در درس مدار منطقی برای طراحی ما این حق رو نداریم که کلیه عوامل دیگر رو نادیده بگیریم و فقط روی یه عامل تکیه کنیم. اصولا تکنیک رفع هازارد به همین دلیل ایجاد شده تا بتونیم بدون توجه به ساختار فیزیکی گیت ها اونها رو طوری طراحی کنیم که هیچوقت دارای هازارد ایستا نشوند.
بابت زحمتی که کشیدی دستت درد نکنه.
من الان سوال رو مجدد حل کردم، دیدم گزینه ۴ درست تره و البته این گزینه، گزینه یک رو هم شامل میشه. اگه در گزینه ۱، گفته بود از صفر به یک، طبق استدلال های قبلی ام درست تر بود. من یه کم با عجله حل کرده بودم.
من هم تشکر می کنم بابت تحلیلی که انجام دادید:
در مورد پاراگراف اولتون، این امر واضحاً به گزینه های بستگی داره، اگه از صفر یک و یک به صفر رو جدا کرده باشه یعنی باید تأخیر هر دو طرف رو در نظر بگیریم.
پاراگراف دومتون، هم غلط است. کلاً هازارد روی خروجی تعریف می شود. / برای هازارد حتماً باید به Netlist نگاه کرد (برای تأخیر). / اون عبارت "امکان دارد" به خاطر اینکه به ازای همه تغییرات ورودی ها glitch روی خروجی رخ نمیده و در صورتی که تغییرات ورودی ها خاصی رخ دهد، خروجی glitch خواهد داشت (خواهشاً تحلیل هاتون رو فقط از کتاب معتبر یا شخص معتبر بیان کنید).
برای پاراگراف سومتون، هم باید بگم که تعداد ورودی ها، عامل تأخیر نیست بلکه معیاری برای مقایسه پیچیدگی و تأخیر در سطح Gate-Level است. عوامل تأخیر چیزهای دیگه هستند.
البته cascade کرد گیت ها روی مسیر بحرانی، باعث افزایش تأخیر می شود و به نوعی میشه روی گیت های NOT ورودی و مسیرهای مختلف هم بحث کرد ولی معمولاً میشه به درستی فرض کرد که در مدارات دیجیتال همواره ورودی و NOT را داریم.
کافی بود شما درخت هافمن اعداد ۱ تا ۱۰ رو رسم کنی.
