دو سال پیش، مخابرات آزمون استخدامی گذاشت و از کل کشور ثبت نام کردند و قیمتش ۲۵۰۰۰ تومان بود. آنقدر شرکت کردند که پایگاه داده نرم افزارشون دچار مشکل شد و مجبور شدند نرم افزارو دستکاری کنند. تو قسمت سوالات مردم، پرسیده شده بود چرا آنقدر گرون ؟ جواب داده بودن چون خیلی جاهای دیگه مثل تامین اجتماعی هم گرون ثبت نام کرده (واقعا از این جوابی که دادند و اون منطق ناب پشت حرف این برادر گرامی ساعت ها مدهوش بودم
).
من اون موقع تقریبا آماده بودم. سوالاشم ساده بود ولی حتی تو آزمون ورودی قبول نشدم. گفتم خوب دست بالای دست بسیار است. بعد که پیگیری کردم دیدم یکی از همسایه های قدیمی ما که تو سن ۲۵ سالگی تازه کاردانی کامپیوترشو تو علمی کاربردی شروع کرده بود قبول شده ! در مورد این دوستمون بگم که اگه دو تا کسر به این آدم بدید و بخواید با هم جمع کنه، مقادیر مخرجو با هم و مقادیر صورتو با هم جمع می کنه !
حالا چرا این آدم قبول شد، برای اینکه اولا پدرش پسر عموی مدیر عامل بود و دوما چند سالی بود که کارمند قرارداری محابرات بود. چرا این آزمونو برگذار می کنن، برای اینکه کارمندای قراردادیو رسمی کنن. چرا اعلام عمومی انجام می دن، چون حقوق یک سال همین تازه استخدامی ها در بیاد.
البته تو شهرای بزرگ مثل تهران شرایط کمی متفاوته ولی بدون شک تو شهرای کوچیک پارتی بازیه به طوری که خود پارتی ها هم دسته بندی می شن.
واقعا یاد این جمله می افتم که می گه : "از آب گل آلود ماهی می گیرند".
