(۲۱ مرداد ۱۳۹۴ ۱۱:۱۷ ق.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: به قول آقا فرداد بعد یه مدت کار کردن تو شرکت رابطه کارفرما/کارگر فرمالیته میشه. یادمه وقتی میخواستم از شرکت قبلی بیام بیرون یه ماه مذاکرات داشتیم با وجود اینکه نه چک و سفته و نه حتی تعهد اخلاقی داشتم به اون شرکت. جوری کار کنید که کسی دیگه ای نتونه جای شما رو بگیره. اگه کاری رو انجام میدید که بقیه هم انجام میدن، فردا ممکنه یکی از همون بقیه جای شما رو بگیره. اگه کاری رو انجام بدید که فقط از عهده شما بر میاد و در صورت رفتنتون شرکت لنگ میمونه (یا حتی تعطیل میشه) در اون صورت حتی روی شرایط کاری هم قدرت چانه زنی دارید.
یکی از نگرانی های من اینه که رئیس تغییر کنه و رئیس جدید دیگه با من قرارداد نبنده. چون خود رئیس هم رئیس داره و اونم یه رئیس داره اون یکی رئیس هم یه رئیس دیگه داره و ...
من جوونتر که بودم
میگفتم کار دولتی؟؟ معلمی؟؟ چطور بقیه اینجور شغلا رو تحمل میکنن؟
هر وقت یکی از فامیل میرفت با پارتی جای دولتی مشغول کار میشد دلم به حالش میسوخت. میگفتم طفلکی درگیر یه سری کارای روتین و خسته کننده شده. با غرور بهش میگفتم من میرم تو شرکتای خصوصی که پیشرفت درش هست و کارش تنوع داره، کار میکنم.
اما الان آرزومه که یه کار دولتی پیدا کنم. آرزومه که استخدام آموزش و پرورش بشم.
حالا به حال همونها غبطه میخورم.