باز این بلک اومده گرد و خاک راه انداخته.
بحث زبان داغه اظهار نظر کنم
اینکه من دایره vocab یا phrasal verb خوبی داشته باشم به تنهایی کافی نیست، باید به قول خارجیا practical باشه، یعنی بتونم توی speaking و writing ازشون درست استفاده کنم. تجربه شخصی من این بود که بعد یه مدتی مثلا رایتینگ هام یا شکل و قالب خاص پیدا کرده بود، جوری که کسی که رایتینگ منو تصحیح میکرد اینو میگفت که بسته به موضوع من دارم از یه سری ساختار و vocab یا phrasal verb مشخص استفاده میکنم که به مرور زمان قوی تر و متنوع تر شدن. همین اتفاق برای اسپیکینگ هم افتاد، ما فارسی هم صحبت می کنیم یه سری تیکه کلام و اصطلاحات داریم که آگاه یا ناخودآگاه ازشون بیشتر استفاده میکنیم، نظر شخصیم اینه انگلیسی هم اینجوری باید باشه، من یه سری ساختار رو بیشتر دوست دارم و موقع حرف زدن و نوشتن استفاده میکنم، خب چه اشکالی داره، ولی به مرور زمان سعی میکنم گسترش و تنوع بهش بدم، مثلا تو یه مجله یه اصطلاح یا phrasal verb میبینم از این به بعد سعی میکنم ازش بیشتر استفاده کنم.
نکته دیگه اینکه self-study تا وقتی توانایی خودتون رو به چالش نکشید خروجی نداره به نظرم. کلاس رفتن، آزمون دادن، event شرکت کردن گزینه های پیش روی شماست. من خودم گفتگو آزاد رو ترجیح میدم. ریا میشه ولی تو این گفتگوها بهم پیشنهاد تدریس هم شده از طرف موسسه ی برگزار کننده ولی من گفتم میخام ادامه تحصیل بدم
پ.ن: این قسمت آخر برای من یه چالش جدید و جذاب بود، برای همین رفتم کتاب teacher منبعشون رو گرفتم ببینم چطوریه. راستش میخام شانس خودم رو امتحان کنم ببینم از پسش برمیام یا نه.
![[تصویر: 469044_21.gif]](https://img.manesht.ir/469044_21.gif)
