(۰۱ دى ۱۳۹۶ ۰۴:۲۵ ق.ظ)moslem73421 نوشته شده توسط: شنبه صبح داریم میریم ؛ یه کوله پشتی از وسائل دارم با خودم می برم الان که دارم بهشون فکر می کنم کلا وسائل آرایشی بهداشتی هستند ؛)
به علاوه چندین عدد کتاب
مسلم؛ دوست داشتم این چند خط رو برات بنویسم؛
نمیدونم دنبال چی هستی تو زندگی، اینکه ارشد یه رتبه توپ بیاری و تو یک دانشگاه تاپ تحصیل کنی، اینکه تو یه حوزه فنی مثل برنامهنویسی قوی باشی، اینکه مثلا بتونی زبانت رو قوی کنی و تو یک آزمون بینالمللی نمره خوبی بیاری یا کلا هرکاری رو که تو ذهنت داشتی و داری، من ازت خواهش میکنم تصور نکن سربازی میتونه مانع رسیدن به رویاهات و حتی یک وقفه بزرگ باشه، میدونم سخته، میدونم مشکلات داره، اما با حفظ انگیزهها و البته یک مدیریت زمان دقیق میشه تو همون زمانهای آزاد کوچیک هم کارهای مهمی کرد و حداقل مثل بقیه نشد، چون من از نزدیک میشناسم میگم، افرادی که چنین اهداف و انگیزههای آتشفشانیای دارن تا اون ثانیههای آخر خاموشی هر شب تو آسایشگاه، براشون فرصتی هست برای نبستن کتاب و این کتاب در کنار همه کمبودهای تکنولوژیکی اون محیط (لپتاپ، موبایل و...) یه فرصت شگفتانگیز و باورنکردنی برای رشد به حساب میاد.
من میشناسم فردی رو که از دورافتادهترین پادگانهای کشور رتبه تک رقمی آزمون ارشد شد و من میشناسم فردی رو که وقتی وارد شد چیز خاصی نداشت اما تو همون دوران خودش رو ساخت، یک نمره آیلتس عالی کسب کرد و نهایتا واسه یک دانشگاه اروپایی پذیرش گرفت. پس خواهشا واسه بهتر شدن حالت به هرچیزی که میتونی و هر زمان کوچیکی چنگ بزن، همرنگ بقیه نشو، به حرفای افراد همیشه ناامید (که زیاد هم هستند) توجهی نکن، خاص باش و از این مورد که برای همه یه تهدید به حساب میاد، فرصتی بساز که بعدها وقتی از سربازیت واسه دیگران صحبت میکنی، بگی: سخت بود، اما من کاری کردم که خیلیها نتونستن...
مواظب خودت باش!
