انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[gogooli]

به جای اینکه برین دنبال دختر در غار بگردین برین کار کنین نگین چیست کار

[crevice]

(۱۳ مرداد ۱۳۹۴ ۰۱:۰۵ ب.ظ)Menrva نوشته شده توسط:  ازدخترا کسی حاضره بخاطر پسری که خیلی خوب باشه اخلاق ورفتارش خوب باشه تحصیلات خیلی بالا عالی و کارش خوب باشه اهل محیط های مجازی وایبرواین چیزانباشه و اهل دودوقیلون واین امثال نباشه واهل نمازوروزه باشه و خانواده پسرخیلی خوب باشن خاضره بره توی شهر خیلی خیلی کوچیک تقریبا کمی مثل روستا و زبان اون شهررو هم بلد نباشه حتی نفهمه چی میگن و از خانوادش هزاران کیلومتر دوربشه زندگی کنه؟
صادقانه بگیناBig Grin
پسراهم اگ خواستن میتونن راهنمایی کنن

مگه اسیری میخواین ببرین
من پسرم ولی میگم چون فکر میکنم دختر پسر نداره هر دو یکی ان با کمی تفاوت
ولی خب اینایی که گفتین همه متریکای بررسی ازدواج یا عدم ازدواج با یک نفر نیست به نظرم...
اگه بخوام سربسته بگم؛ مثلا ممکنه آدم بخاطر یه شخص تا کوه قاف هم بره ولی واسه یکی دیگه اگه تا یه تقی به توقی خورد همه ی عهد رو بزنه بهم!

[Fardad-A]

با اجازه بزرگترا من نظر کوچکی میدم.
تفاوت فرهنگی که شاخصه مهمش زبانه ممکنه بعدها مشکلاتی ایجاد کنه و اسباب کدورت و اختلاف بشه.
اگه هر دو برن تو یه محیط دیگه و دور از هر دو تا فرهنگ زندگی کنن این کمتر مشکل ایجاد میکنه ولی وقتی شما باید برید تو دل فرهنگی که بهش ناآشنایید موجب میشه کمی دور بیفتید از بقیه. بعضی خرده فرهنگها خیلی متفاوت نیستند ولی بعضی خرده فرهنگها ممکنه برای فرهنگهای دیگه جذاب نباشه. بخصوص تو روستا یا شهرهای خیلی کوچک که معمولا" همه انتظار دارند ازدواجها در همان محیطها شکل بگیره گاهی و البته گاهی به یک دختر شهری به چشم دیگری نگاه میکنن و چون اون دختر از خانواده اش دوره در این تقابل فرهنگی ضربه فنی میشه.
با اینحال گاهی عشق و علاقه همه چیز را حل و هر سختی را آسان میکنه.

پ.ن: صحبتهای من در مورد ایران یا کشورهای مشابه خودمون بود .ولی اینکه گفتید هزاران کیلومتر فاصله احتمالا" میشه خارج ایران.

[Riemann]

شیطونه میگه بریم شرایط ازدواج رو به بهترین نحو فراهم کنیم، بعد از لج دخترا ازدواج نکنیم
.
.
.
.
والا بوخودااااا

[SepidehP]

بنظر من که بعدا احتمالا مشکل پیش میاد چون شهرای بزرگ واقعا با شهرای کوچیک تفاوت دارن دیگه چه برسه به یه جایی مث روستا.
البته هستن کسانی که تو شهر زندگی می کنن ولی فرهنگ زندگیشون فرهنگ شهرای کوچیکه. من دوستی دارم که پدر و مادرش بعداز ازدواجشون از یه شهر خیلی کوچیک اطراف شیراز، اومدن شیراز...بچه هاشون اینجا به دنیا اومدن، محیط کارشون شیراز بوده و... اما در مقابل ارتباط زیادی با شهر قبلی شون دارن و مدام رفت و آمد دارن و اینکه چندتا از فامیلاشون هم مث همین خانواده اومدن شیراز. خانواده دوستم حالا بعد از حدود ۲۵ سال تقریبا با همون فرهنگ شهر خودشون زندگی می کنن با این تفاوت که زرق و برق زندگی شون نسبت به اقوامی که توی همون شهر کوچیک دارن، خیلی بیشتره.از یه طرف دیگه هم دختری رو درنظر بگیرید که نه خودش نه پدر و مادرش و حتی شاید پدربزرگ و مادربزرگش تا حالا جایی بجز شهرای بزرگ زندگی نکردن و فرهنگ زندگیشون هم متناسب با همینه.
اگه ملاک محل زندگی افراد باشه هر دو دختر تو شهر بزرگی به دنیا اومدن و درحال حاضر زندگی می کنن ولی اگه ملاک فرهنگی باشه که افراد تو زندگیشون پیاده می کنن این دو تا مورد زمین تا آسمون با هم متفاوتن.

بنظر من مورد اول خیلی راحت تر از مورد دوم می تونه تو این شرایطی که گفتین زندگی کنه اگه به قول Menrva عاشق بشه!و مطمئنا مشکلات خیلی خیلی کمتری خواهد داشت.

[kazhal@]

(۱۳ مرداد ۱۳۹۴ ۰۱:۰۵ ب.ظ)Menrva نوشته شده توسط:  ازدخترا کسی حاضره بخاطر پسری که خیلی خوب باشه اخلاق ورفتارش خوب باشه تحصیلات خیلی بالا عالی و کارش خوب باشه اهل محیط های مجازی وایبرواین چیزانباشه و اهل دودوقیلون واین امثال نباشه واهل نمازوروزه باشه و خانواده پسرخیلی خوب باشن خاضره بره توی شهر خیلی خیلی کوچیک تقریبا کمی مثل روستا و زبان اون شهررو هم بلد نباشه حتی نفهمه چی میگن و از خانوادش هزاران کیلومتر دوربشه زندگی کنه؟
صادقانه بگینا
پسراهم اگ خواستن میتونن راهنمایی کنن

ببین نمیشه همه ی روستاها رو جمع بست. . .
من تو چند تا اردوی جهادی که شرکت کردم و زندگی تو روستاهای مختلفی رو تجربه کردم، محیط هایی کاملا متفاوت رو دیدم نه یکسان!
مثلا اینکه در بعضی روستاها اقوام ترک و فارس باهم زندگی میکردند و بسیار مردم خوب و بافرهنگی بودند . . . در بعضی روستاها دعواهای قومیتی بود که حتی منجر به قتل هم شده بود و روستا به دو بخش سفلی و علیا تقسیم شده بود!. . . روستایی رو دیدم که از لحاظ نوع اداب و رسوم و رفتار و نوع پوشش، با شهر تفاوتی نداشت! . . . و خیلی چیزای دیگه . . .
ولی خب یک سری چیزا تو روستا غیر قابل انکاره . . . مثلا اینکه در روستاها مردم اکثرا همدیگرو میشناسن و معمولا رفتار افراد زیر ذره بینه! من شخصا اینو نمی پسندم که بقیه(مخصوصا غریبه ها) از مسائل زندگیم با خبر باشن و درباره زندگیم صحبت کنن . . . ولی تو روستا معمولا این چیزا هست. . .و خیلی چیزای دیگه که اگه دوس داشتی بهت میگم. . .
درباره عشق و اینا، من همیشه تو تصمیم گیریام میشینم به این فک میکنم که با این تصمیم چیو از دست میدم و چیو بدست میارم؟! ولی معمولا احساسو وارد تصمیمم نمیکنم . . . حتی درمورد ازدواج . . .

[crevice]

(۱۳ مرداد ۱۳۹۴ ۰۳:۰۶ ب.ظ)Menrva نوشته شده توسط:  

(13 مرداد ۱۳۹۴ ۰۱:۳۹ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط:  اگه بخوام سربسته بگم؛ مثلا ممکنه آدم بخاطر یه شخص تا کوه قاف هم بره ولی واسه یکی دیگه اگه تا یه تقی به توقی خورد همه ی عهد رو بزنه بهم!

اگرشما عاشق بشین حاضرین بخاطر اون دخترخانوم(همون دختری که میخواستین) از کار و زندگیتون از خودتون بگذرین ازخانوادتون دوربشین و برین توی شهر خیلی خیلی کوچک در کنارش زندگی کنید؟(تو همون شهر هم کاردرست بشه براتون)

والا من به شخصه فکر نکنم که حاضر باشم برم توی یه روستا زندگی کنم! دروغ چرا... حالا شایدم موردش نبوده اینجور فکر میکنم
به قول دوستان باید دید چیو میخای بدی و چیو در قبالش بدست بیاری...
ولی همه چیز که عشق نیست و یا پول نیست... بحث روانه..بحث تنهاییه...بحث درک مقابل...شکاف فرهنگی و بحث خیلی چیزای دیگه هست. من اون جمله رو کلی گفتم
* ولی واقعا این تفاوت فرهنگی خیلی مهمه... ممکنه مکان مورد نظر جایی باشه که ساده ترین مسائل زندگی تو واسشون عجیب و یا حتی زننده باشه و یا حتی برعکس مواردی توی فرهنگ اون شهر یا روستا عادی باشه که واسه شما زننده و زشت و بی ادبی تلقی بشه...
باید همه مزیت و معایبو بزارین توی دو تا کفه ترازو و بررسی کنین.

[gogooli]

(۱۳ مرداد ۱۳۹۴ ۰۱:۰۵ ب.ظ)Menrva نوشته شده توسط:  ازدخترا کسی حاضره بخاطر پسری که خیلی خوب باشه اخلاق ورفتارش خوب باشه تحصیلات خیلی بالا عالی و کارش خوب باشه اهل محیط های مجازی وایبرواین چیزانباشه و اهل دودوقیلون واین امثال نباشه واهل نمازوروزه باشه و خانواده پسرخیلی خوب باشن خاضره بره توی شهر خیلی خیلی کوچیک تقریبا کمی مثل روستا و زبان اون شهررو هم بلد نباشه حتی نفهمه چی میگن و از خانوادش هزاران کیلومتر دوربشه زندگی کنه؟
صادقانه بگینا
پسراهم اگ خواستن میتونن راهنمایی کنن

اگه دقیقا شرایط اینی باشه که شما گفتین من نمی رم...

[gogooli]

مگه عشق دوطرفه نیست چرا اون نیاید شهر ما؟
البته راجع به کسی که اهل شهر دیگه ای است و می آد در شهر من زندگی کنه هم باید فکر کرد و این رو دید که تفاوت فرهنگی چقدره راستش ما با همسایه مون هم که در یک شهر و یک ساختمان زندگی می کنیم تفاوت فرهنگی داریم ولی من فکر نمی کنم از شهر خودم برم دیگه اونجا دپ می شیم به خاطر یک سری دلایلی که بچه ها گفتن و درسته آن طرف رو دوست داریم ولی به خانوادمون هم علاقمندیم. واقعا همه چیز عشق و علاقه به طرف نیست سخته ولی مجبوریم طرف رو فراموش کنیم.

من شنیدم بهتره اوایل ازدواج در یک شهری دور از خانواده هر دو طرف زندگی کرد می گن این طوری خانواده ها دخالت نمی کنن ...

[kazhal@]

خب عزیزم الان روستاهایی هستن که بیش از دو خیابون دارن. . . پس اینجایی که شما میگی شهرکه بنظرم. . . که تقریبا شرایط همون روستارو داره. . .
ببین بستگی به شخصیت خودتم داره . . . مثلا افراد درونگرا که زیاد اهل معاشرت و بیرون رفتن و این چیزا نیستن و بیشتر اوقاتشونو تو خونه سپری میکنن، زیاد براشون فرقی نداره که کجا زندگی کنن . . . ولی دختری که قدم زدن، خرید کردن، بیرون رفتن با همسرش و دوستاش، شاغل بودن، فعالیت های اجتماعی داشتن، کلاس های مختلف رفتن و . . . براش اهمیت داره، معمولا تو اینجور شهرا نمی تونه زندگی کنه . . . تو اینجور جاها حتی ی بیرون رفتن ساده هم زیر نظر بقیه س!(البته اگر جایی برای بیرون رفتن یا امکاناتی برای پیشرفت و . . . وجود داشته باشه) (البته بازم استثنا داریما. . . من کلیاتو میگم) . . .تو شهرایی که همه مردم همدیگرو میشناسن معمولا عموم مردن یه سرگرمی دارن(اینو خودم تو شهرستانا دیدم)اونم اینه که میشینن دور هم بحث یکی پیش میاد، مثلا دختر فلانی بالاخره شوهر کرده ؟! دختر فلانی چرا بچه دار نمیشه!!؟! دختر فلانی از وقتی رفته دانشگاه قرتی شده و . . . مثلا اگه دو سال از ازدواجت بگذره و بچه دار نشی دیگه شروع میکنن برات دکتر پیدا کردن واسه درمانت . . . (البته بازم میگم همه جا اینطوری نیست. . . من چیزایی رو که دیدم میگم)

+در مورد دخیل نبودن احساس، فقط کافیه به عواقبش فک کنی. . . ببین عشق معمولا ی احساس زودگذره . . .همین احساس باعث میشه چشمت فقط خوبیارو ببینه . . . ولی تو زندگی مشترک بایــــد با بدی ها و خوبی ها با هم زندگی کنی. . . بنظر من بهترین راه اینه که چندین بار خانوادگی برین اونجا و ببینین وضعیت چطوره . . . باید زرنگ باشی. . . از رفتار مردم راحت میشه متوجه شد که اونجا اوضاع زندگی چطوریه . . .
امیدوارم هر تصمیمی میگیری به خوشبختیت ختـــــــم شه

[kazhal@]

(۲۸ مرداد ۱۳۹۴ ۰۱:۲۲ ب.ظ)آفتاب نوشته شده توسط:  majoit
بازم که رفتی بالای منبر!!!

نرفتم که!!! . . .از همین پاییــــن نظراتمو گفتــــم. . .

[saeed313]

به نظره من علت اصلی کاهش میزان ازدواج، کاهش اعتماد بین خانم ها و آقایون هستش...
به هر حال در کشور ما قوانین بر اساس دین اسلام تعیین شده و متناسب با اون هم، هر یک از طرفین ازدواج باید در زندگی مسئولیت هایی رو قبول کنند و تو سال هایه اخیر هم این مسئولیت پذیری به نظرم به شدت کاهش پیدا کرده...
در واقع افراد وقتی می بینن که می تونن با شرایطه کنونی جامعه به تمامی نیازهای خود در خارج از چارچوب خانواده جواب بدن بدون اینکه مسئولیتی رو بپذیرن، خب تصمیم می گیرن که ازدواج نکنند...
البته این نظره منه....

[jin]

برادران و خواهران، خیلی از شمارو دیدم که می گفتند ما جرات ازدواج نداریم و فلان و ... . ازین نظر پس من یه قدم از بقیه جلو ترم خداییش دو ساله زور میزنم واسه ازدواج، به اندازه خودم هم درآمد دارم، اما خانواده به شدت مخالفت می کنن با وجود اینکه یک پسره ۲۴ ساله حدودا به سن ازدواج رسیده دیگه فکر می کنم! بیاید قبول کنیم، که مشکلاتی مثل بیکاری و ... تقصیر بزرگترهاست چون بچه هارو جوری بار میارن که بشینه منتظر که دولت براش کار درست کنه نه اینکه خودشون کمکش کنن و ...
حالا ازین گذشته خیلی از والدین خودشون جلوی ازدواج فرزندان رو می گیرن....

[nilay7]

بله کاملا صحیح

Sent from my GT-I9300I using Tapatalk

[Menrva]

کوچه کناریمون عروسیه...