(۱۸ تیر ۱۳۹۵ ۱۲:۴۰ ق.ظ)gogooli نوشته شده توسط: (18 تیر ۱۳۹۵ ۱۲:۳۶ ق.ظ)همیلا نوشته شده توسط: نه اتفاقا اینکه با کسی زندگی کنی که عاشقشی خیلی خوبه ولی به نظرم عشق به تنهایی کافی نیست
من نمی گم عشق کافیه می گم لزوما تفاهم عشق نمی آره
به نظر من جذابیت اولیه + تفاهم و ویژگی ها و اهداف مشترک + گذشت= عشق بلند مدت میاره در اکثر موارد.
یه چیزی هم که هست تازه فرمول بالا حالت ایده آلشه و به نظرم یکی از دلایلی که نرخ ازدواج پایین اومده هم همینه. همه مون از جمله خودم می خواهیم همه اینا باشه، چیزی که حداقل من تو خواستگارهاى متعدد چه سنتی و چه از طریق اجتماعم ندیدم. (بعد تازه and اینا رو با چندتا مسئله مهم مثل حداقل های مالی و... هم باید بگیریم خیلی حلقه انتخاب کوچک میشه)
این چیزی که شما می فرمایید که تفاهم عشق نمیاره رو من دوبار تجربه کردم (البته به جای عشق بهتره بگم جذابیت، چون در دوران آشنایی عشق به نظرم بی معناست) به دو نفری که به هم نزدیک بودیم ولی موشکافی که کردم یا ظاهر فرد اصلااا برام جذاب نبوده و یا یه حرکات رو اعصابی (یکی دو تا حتی بوده ولی همونا داغون و سردم می کرد) برام داشته که بعدا دقت کردم این همون عدم تفاهم و اختلاف در یکسری ویژگی ها بوده. ولی چون خیلی همچین مسائلش خاص و مویرگی بوده و اتفاقا خیلی گل درشت نبوده من اولش متوجه عدم تفاهم نشدم. منظورم اینه که این موضوع عدم جذابیت و احساس عشق از عدم تفاهم هایی است که ناخودآگاهمون متوجه میشه ولی خودآگاهمون نه.
بر عکسشم هست که تا یه جایی تفاهم بوده و جذابیت زیاد هم بوده، یهو یه چیزی از طرف آدم می بینه که همه چی می ترکه و خدا رو شکر می کنه که بر اساس تفاهم و پیدا کردن ویژگی های مشترک رفتی جلو و نه عشق.
